Να γίνει BBC

Να γίνει BBC

 

Η τραυµατική εµπειρία από την προπαγανδιστική χρήση του, πρωτόγνωρου, τότε, για τα ελληνικά δεδοµένα, φαινοµένου της (δηµόσιας) τηλεόρασης, από το χουντικό καθεστώς, για τη διαιώνιση της αντιδηµοκρατικής εκτροπής, επέβαλε στη δηµοκρατική Πολιτεία, την ιδιαίτερη ενασχόληση µε το «µαγικό κουτί».

Δείγµα γραφής έδωσε ο Κωνσταντίνος Καραµανλής όταν, ως επικεφαλής της «Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας», διόρισε επικεφαλής του οργανισµού, δύο σηµαντικές προσωπικότητες, µε ιδιαίτερο πνευµατικό εκτόπισµα, τον Δηµήτρη Χορν και τον Παύλο Μπακογιάννη. Μετά τις εκλογές, ως επικεφαλής της πανίσχυρης, τουλάχιστον κοινοβουλευτικά, ΝΔ, ο ιδρυτής της κεντροδεξιάς παράταξης, έθεσε τον φιλόδοξο στόχο, να µετατρέψει την ΕΡΤ σε BBC. Για το σκοπό αυτό, µάλιστα, µετακάλεσε έναν, αναγνωρισµένου κύρους, ειδικό, τον σερ Χιου Γκρην, αδελφό του διάσηµου ηθοποιού, προκειµένου να καταρτίσει µια µελέτη, για την αναδιοργάνωση του δηµόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα, στα πρότυπα του αγγλικού «οµολόγου» του. Η µελέτη συντάχθηκε, κρίθηκε άρτια, από τεχνοκρατική άποψη, από όλους, συµπολιτευόµενους και αντιπολιτευόµενους, αλλά έµεινε στα χαρτιά. Πέραν των εγγενών αδυναµιών, η υλοποίηση των προτάσεων, του Βρετανού ειδικού, προσέκρουσε στις συντηρητικές αγκυλώσεις των κυβερνώντων, που αδυνατούσαν να συµβιβαστούν µε την ιδέα µιας δηµόσιας τηλεόρασης, πλουραλιστικής σε ότι αφορά την κάλυψη των πολιτικών διεργασιών, αλλά και ανοιχτής στα καινούργια ρεύµατα και ιδέες. Μια τέτοια περίκλειστη τηλεόραση, φυσικά απείχε παρασάγγας από το πρότυπο του BBC. Ενδεικτική της νοοτροπίας, που επικράτησε, ήταν η τακτική που ακολουθήθηκε, σε ότι αφορά την κάλυψη του πολιτικού διαλόγου και της δραστηριότητας των κοµµάτων. Απλούστατα, κατά το «πονάει δόντι, βγάζει δόντι», η τότε κυβέρνηση, δια των πολιτικών προϊσταµένων και των διορισµένων διοικήσεων, απέκλεισε την παρουσίαση οποιασδήποτε πολιτικής, πολύ δε περισσότερο κοµµατικής δραστηριότητας, από τα δελτία και τις, ελάχιστες ούτως ή άλλως, ενηµερωτικές εκποµπές, µε την εξωφρενική αιτιολογία, ότι µια τέτοια παρουσίαση, θα εξήπτε τα πολιτικά πάθη κι αυτό θα ήταν επιζήµιο, για την Ελλάδα εκείνης της περιόδου, που µόλις έβγαινε από την περιπέτεια της επτάχρονης δικτατορίας. Από το γενικό «απαγορευτικό» εξαιρούνταν, όµως, οι κυβερνητικές δραστηριότητες, µε την αιτιολογία, ότι αυτές αφορούσαν την καθηµερινότητα των πολιτών, άρα θα έπρεπε να είναι σε γνώση του, καθώς είχαν χρηστικό χαρακτήρα. Με το σόφισµα αυτό, όµως, εξασφαλιζόταν και νοµιµοποιούνταν η ανεµπόδιστη και άνευ αντιλόγου, µονόπλευρη προβολή του κυβερνώντος κόµµατος. Η επικράτηση αυτής της αντίληψης, που έδειχνε, γενικότερα, την επιβίωση του φοβικού συντηρητισµού και των ψυχροπολεµικών καταλοίπων της προδικτατορικής περιόδου, δεν περιορίστηκε, όπως ήταν αναµενόµενο, στα δελτία ειδήσεων, αλλά διαπερνούσε το σύνολο του προγράµµατος, συµπεριλαµβανοµένης και της ψυχαγωγικής διάστασης του. Στο πνεύµα αυτό, αποκλείστηκε η προβολή σειρών ή κινηµατογραφικών παραγωγών, που έθιγαν, έστω και έµµεσα, «απαγορευµένα» πολιτικά ή κοινωνικά θέµατα, όπως ο εµφύλιος πόλεµος, ή η νεότερη πολιτική µας ιστορία.

Είναι αλήθεια, πως η κυβερνητική αλλαγή, της 18ης Οκτωβρίου 1981, αποτυπώθηκε και στο πρόγραµµα, αλλά και τις θεσµικές παρεµβάσεις, στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο. Η κατάργηση της ΥΕΝΕΔ, που αποτελούσε έναν αδιανόητο αναχρονισµό-η ύπαρξη δηλαδή ενός καναλιού υπό τον έλεγχο των Ενόπλων Δυνάµεων-για µια σύγχρονη δηµοκρατική χώρα, που επεδίωκε τη συµµετοχή της στο εγχείρηµα της ενωµένης Ευρώπης, την τότε ΕΟΚ, ενώ και στα καθ’ ηµάς ανακαλούσε θλιβερές µνήµες, από την εφτάχρονη δικτατορία, µε τη µετονοµασία της σε ΕΤ-2, υπό ενιαίο πολιτικό έλεγχο, αποτέλεσε την κορυφαία θεσµική παρέµβαση.

 

Πηγή: https://www.kontranews.gr/PARAPOLITIKA/342890-Na-ginei-BBC ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ



Ακολουθήστε μας σε Google News, Facebook και Instagram και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ γράψτε το σχόλιο σας!
Το όνομα σας ...