Η πρώτη συνέντευξη του Βασίλη Παναγιωτόπουλου Billy jo μετά την μεγάλη επιτυχία στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΤΑΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΝΑΥΠΑΚΤΙΟ ΑΘΛΗΤΗ ΤΟΥ Α.Σ ΔΟΞΑ ΠΑΤΡΩΝ!

Ποιά είναι η διάκριση σου και ποια η σημασία της για την Ελλάδα και για σένα προσωπικά ;

Κατέλαβα την τρίτη θέση λαμβάνοντας το αργυρό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα para tae kwo do που διεξήχθη στη Μόσχα στις 25-28/9/11 στη κατηγορία των -80 κιλών εκπροσωπώντας την Ελλάδα. Για την Ελλάδα σίγουρα είναι μια νίκη.

 Ένα μετάλλιο είναι πάντα ευπρόσδεκτο και προκαλεί ένα αίσθημα αισιοδοξίας. Όταν βέβαια προέρχεται από έναν ΑΜΕΑ, και αποτελεί και το πρώτο σε αυτό το άθλημα τότε αναπτύσσεται και η προσδοκία ενός νέου τμήματος στο γενικότερο τομέα του αθλητισμού.
Για μένα αρχικά, η επίτευξη του στόχου μου υπό τις συνθήκες που συνέβη και που έως τώρα γνωρίζουν μονάχα εγώ, ο προπονητής μου και οι δικοί μου άνθρωποι αποτελεί, όπως και σε κάθε άλλον, μια υπέρτατη ικανοποίηση. Από την άλλη, με αυτή την πράξη εξισορρόπησα σε ένα βαθμό το βάρος της συνειδήσεως μου απέναντι, πάνω από όλα, Στο πατέρα μου, και στη μητέρα μου που κοιμήθηκαν πριν λίγο καιρό που με μεγάλωσαν και δέχτηκαν με στοργή και πρώτη από όλους το κινησιακό μου πρόβλημα, στο δάσκαλο μου, την οικογένεια μου και τους ανθρώπους που μας δένει σχέση αγάπης σε τέτοιο σημείο ώστε να αντιστρέψω τους ρόλους και να γίνω εγώ το κίνητρο για αυτούς που θα τους στηρίξει δίνοντας τους θάρρος να επιτύχουν στους τομείς τους.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν αθλητή με αναπηρία να κάνει πρωταθλητισμό στην Ελλάδα. Ποια η συμμετοχή της πολιτείας;

Το να αποφασίσεις να ασχοληθείς με τον πρωταθλητισμό είναι από μόνο του μια προσπάθεια γεμάτη δυσκολίες. Όταν σε αυτές λοιπόν προσθέσεις κάποιο είδος αναπηρίας, τότε αρκετά εμπόδια φαντάζουν ανυπέρβλητα.
Από την δική μου εμπειρία η όλη υπόθεση αφήνεται στη θέληση του ατόμου και στις συγκυρίες μιας τυχαίας συνάντησης με ένα δάσκαλο, με ένα προπονητή, με κάποιον τέλος πάντων που θα σε πιστέψει και θα αφιερώσει τον πολύτιμο χρόνο του για να σε βοηθήσει. Η πολιτεία είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στην προσπάθεια αυτή. Η απουσία της ή η μερική συμμετοχή της γιγαντώνει τις δυσκολίες και αυτό συνέβη και στη δική μου περίπτωση. Ελπίζω πως στο παγκόσμιο που έρχεται θα με στηρίξει περισσότερο.

Ποιο το επίπεδο του ανταγωνισμού με τους συναθλητές σου που εκπροσωπούσαν τις άλλες χώρες; Ποιες διαφορές διαπίστωσες;

Το επίπεδο του ανταγωνισμού το θέτει κυρίως η σωστή προετοιμασία, η οργάνωση και η υποστήριξη σε όλα τα στάδια της συμμετοχής. Φυσικά η ικανότητα και η ποιότητα της εργασίας του αθλητή προϋποτίθεται για έναν υψηλό ανταγωνισμό. Όταν ένα από τα παραπάνω νοσεί τότε ή θα βρεθείς στον πάτο της κατατάξεις ή θα χρειαστεί υπερπροσπάθεια από τα υπόλοιπα για να κατακτήσεις την τρίτη θέση. Πρακτικά εγώ αυτό που συνάντησα στην διαδρομή μου έως την Μόσχα και από εκεί έως το μετάλλιο είναι τα εξής. Προετοιμάστηκα σε συνθήκες ημίεπαγγελματισμου. Οργανωτικά είχα τις μεγαλύτερες ελλείψεις και όσον αφορά την ικανότητα και την ποιότητα της δουλειάς μου έδωσα όλο τον εαυτό μου. Αυτό που συνάντησα στη Μόσχα ήταν ομάδες, και όχι μονάδες όπως εγώ και η Κροατία, οι οποίες απαρτίζονταν από αθλητές στηριζόμενους σε πλήθος επιτελείων υποστήριξης. Παρόλα αυτά και ενώ τα δικά μου επιτελικά μέσα υποστήριξης περιορίζονταν στον προπονητή μου, στο ένα μπουκαλάκι νερό και στην πετσέτα κατάφερα να προκριθώ και να κατακτήσω μετάλλιο όπως και ο Κροάτης που έλαβε το χρυσό. Αυτός σημαίνει ότι η επιτυχία αφέθηκε ολοκληρωτικά στις δυνάμεις του αθλητή και στους αστάθμητους παράγοντες που προέκυψαν.

Αποτελείς τρανταχτό παράδειγμα δύναμης και θέλησης μέσα από αυτήν την προσπάθεια. Υπάρχει αντίκτυπο της επιτυχίας σου σε άλλα άτομα με αναπηρία;

Σίγουρα μια τέτοια προσπάθεια η οποία ήταν επιτυχής δημιουργεί αυτόματα ένα πρότυπο προς τους άλλους. Όμως για να καρποφορήσει η διαδικασία θα πρέπει να υπάρχει προβολή από τους αρμόδιους φορείς και μέσα. Όχι τόσο και μόνο προς κέρδος του αθλητή όσο προς αυτούς που χρειάζονται μια ώθηση για να πραγματοποιήσουν κάποια όνειρα τους και να ασχοληθούν με τον αθλητισμό. Επειδή όμως είμαι ΑΜΕΑ, γνωρίζω πως είμαστε άνθρωποι ξεχωριστοί ως προς την ψυχική μας δύναμη και χρειαζόμαστε τέτοια επιτεύγματα για να παράγουμε τα δικά μας κατορθώματα.

Ποιοι είναι οι επόμενοι αθλητικοί στόχοι σου;

Όπως προε



Ακολουθήστε μας σε Google News, Facebook και Instagram και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ γράψτε το σχόλιο σας!
Το όνομα σας ...