Β.Παπαγεωργίου: Η αθέατη όψη του Σκοπιανού ζητήματος

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η χώρα μας βρίσκεται στο δυσκολότερο τμήμα της Βαλκανικής Χερσονήσου γειτνιάζοντας με χώρες, που έχουν ξεκάθαρα είτε επεκτατικές βλέψεις είτε αλυτρωτικές προθέσεις σε βάρος της χώρας μας.

Έτσι πέραν της Τουρκίας έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τον αλυτρωτισμό τόσο των Αλβανών όσο και των Σκοπιανών, όταν μάλιστα από απόρρητα έγγραφα της πάλαι ποτέ ισχυρής και ενιαίας Γιουγκοσλαβίας προκύπτουν τα ακόλουθα:

α) Το κρατικό ιδεολόγημα του «μακεδονισμού» αποτελεί ιμπεριαλισμό εναντίον της Ελλάδος.

β) Το Μακεδονικό χρησιμοποιήθηκε και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για τον έλεγχο της Μακεδονίας μας.

γ) Μετά το 1949 η Τοπική Κομμουνιστική Κυβέρνηση των Σκοπίων απαγόρευσε στους πολιτικούς πρόσφυγες να επιστρέψουν στην γενέτειρά τους Μακεδονία, όπως επεδίωκαν, ενώ παραπλάνησε, φανάτισε και έκανε γενίτσαρους τα παιδιά τους.

Αλλά γιατί επανήλθε στην επικαιρότητα τώρα το θέμα των Σκοπίων;

Ο βασικός γεωπολιτικός και ίσως μοναδικός λόγος είναι «φαινομενικά» ο ρωσικός κίνδυνος για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Έτσι επανέρχεται το σενάριο του 2008, όπου τότε η πρόταση του ΝΑΤΟ προέβλεπε την ένταξη των Σκοπίων με την ονομασία FYROM αλλά ευτυχώς δεν εισήχθη προς συζήτηση λόγω των έντονων διαμαρτυριών μας και του ασκηθέντος από εμάς veto αλλά και λόγω της άρνησης της Γαλλίας να δεχθεί στο ΝΑΤΟ την Ουκρανία και την Γεωργία, καθώς οι τρεις αυτές χώρες (FYROM-Ουκρανία-Γεωργία) θα προτείνονταν «πακέτο».

Είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ θέλουν να εντάξουν στο ΝΑΤΟ τα Σκόπια, την Σερβία, το Μαυροβούνιο και την Βοσνία, προκειμένου να εγκαταστήσουν στην περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων στρατιωτικές βάσεις και να τις εντάξουν στην δομή της συμμαχίας του ΝΑΤΟ. Για τον λόγο αυτόν προσπαθούν να ενσπείρουν και να εμφυτεύσουν τον φόβο περί ρωσικής καθόδου ή ρωσικής διείσδυσης στην ευρύτερη περιοχή, κάτι που είναι πολύ πιθανό άλλωστε λόγω της προσέγγισης Σερβίας-Ρωσίας. Ιδιαίτερα για τα Σκόπια Αμερικανοί αξιωματούχοι αφενός μεν επισείουν τον κίνδυνο ταραχών στα Βαλκάνια, εάν δεν λυθεί άμεσα το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, αφετέρου δε διαδίδουν προς κάθε κατεύθυνση ότι με την ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ θα σταματήσουν οι ορέξεις όλων των χωρών –ακόμη και των μεγάλων- για την αναδιαμόρφωση του γεωπολιτικού χάρτη των Βαλκανίων.

Άραγε οι Αμερικάνοι γνωρίζουν κάτι περισσότερο από εμάς…; Πιστεύουν οι ΗΠΑ ότι πράγματι υπάρχει πιθανότητα εκδήλωσης διαλυτικών τάσεων και ένοπλων συγκρούσεων στα βόρεια σύνορά μας; Πράγματι δεν είναι μόνο ο κίνδυνος ανάφλεξης στα Σκόπια, λόγω άλλωστε και του ισχυρού αλβανικού στοιχείου, αλλά πάντα επίφοβα είναι και τα κατά καιρούς κρούσματα επιθετικού αλβανικού εθνικισμού ακόμη και μέσα στην ελληνική επικράτεια.

Οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες παρακολουθούν με προσοχή την μεγάλη συγκέντρωση Αλβανών πολιτοφυλάκων στην περιοχή του Κοσσυφοπεδίου, όπου γίνεται παράνομη διακίνηση όπλων, ενώ στο Πρέσεβο της Νότιας Σερβίας έχουν εντοπισθεί ένοπλες αλβανικές ομάδες και απομονωμένα μυστικά κέντρα εκπαίδευσής τους.

Το όνομα ως όχημα και μέσο αλυτρωτισμού

Το πραγματικό πρόβλημα του πολυεθνικού μορφώματος των Σκοπίων δεν είναι βέβαια η σύνθετη ονομασία του αλλά η υπόστασή του. Αντιμετωπίζουν υπαρξιακά και δομικά θέματα. Τα Σκόπια βρίσκονται στο κέντρο των Βαλκανίων και συνορεύουν με την Ελλάδα στα νότια, τη Βουλγαρία στα Ανατολικά, την Αλβανία στα Δυτικά και τη Σερβία στα βόρεια. Η θέση τους λοιπόν είναι νευραλγική πλην όμως έχουν προβλήματα με όλους σχεδόν τους γείτονες για εθνικούς ή πολιτικούς ή θρησκευτικούς λόγους. Επιπλέον το κυβερνητικό τους σύστημα έχει τριτοκοσμικά χαρακτηριστικά και επισφαλή πολυεθνική σύνθεση, υπάρχει σαφής αδυναμία συμπλήρωσης πλειοψηφίας στη Σκοπιανή Βουλή για την αναθεώρηση του Συντάγματος, ενώ η δημογραφική ανομοιομορφία καθιστά έωλη την διατήρηση των εσωτερικών ισορροπιών.

Συνεπώς οι Σκοπιανοί νοιώθοντας ανασφαλείς στην εσωτερική τους δομή εξάγουν τον αλυτρωτισμό τους, κυρίως προς την Ελλάδα, με όχημα και μέσο το όνομα της Μακεδονίας, παραχαράσσοντας σαφώς την ιστορία.

Συνεπώς το πρόβλημα δεν λύνεται εάν τα Σκόπια αλλάξουν τα ονόματα του αεροδρομίου, των δρόμων, των αγαλμάτων και στα βιβλία αλλά κυρίως εάν θα αλλάξουν στο σύνολό τους το Σύνταγμα και παράλληλα το πνεύμα και τη φιλοσοφία του αλυτρωτισμού, που πηγάζουν μέσα από αυτό. Βέβαια το μεγάλο αγκάθι στη σχέση των δύο χωρών εστιάζεται στο όνομα, καθώς σε περίπτωση ατυχούς αποδοχής από εμάς σύνθετης ονομασίας, θα ανοίξουν οι «Ασκοί του Αιόλου» … καθώς έτσι θα νομιμοποιηθούν οι όποιες παράλογες αλυτρωτικές σκέψεις τους.

Ας μην ξεχνάμε ότι το Σκοπιανό πρόβλημα έχει και εκκλησιαστική διάσταση γι’ αυτό και η Κυβέρνηση πρέπει να επιμείνει στην κατάργηση της αυτοαποκαλούμενης αυτοκέφαλης σχισματικής «Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας».

Συνεπώς απαιτείται εκ μέρους μας μεγάλη προσοχή, λεπτοί διπλωματικοί χειρισμοί και όχι βιαστικές αποφάσεις, αφού η Ελλάδα ούτε βιάζεται ούτε έχει να κερδίσει κάτι άμεσο και χειροπιαστό από την γρήγορη λύση του προβλήματος.

Εάν πράγματι οι καλοί μας φίλοι (το λέω κυριολεκτικά και όχι ειρωνικά) και σύμμαχοι Αμερικάνοι έχουν τους δικούς τους λόγους να βιάζονται για να εντάξουν τα Σκόπια άρον-άρον στο ΝΑΤΟ, τότε δεν έχουν παρά να πείσουν την γείτονα χώρα να δεχθεί τους όρους μας.

Γιατί να θέλουμε μόνο εμείς την καλή γειτονία και οι άλλοι να πουλάνε εκ του ασφαλούς μόνο τσαμπουκά…

Παπαγεωργίου Ευάγγελος

Δικηγόρος Αθηνών στον Άρειο

Πτυχιούχος MASTER στο Ευρωπαϊκό Εμπορικό –Τουριστικό Δίκαιο



Ακολουθήστε μας σε Google News, Facebook και Instagram και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ γράψτε το σχόλιο σας!
Το όνομα σας ...