Η ριζοσπαστικοποίηση του Κοσόβου πραγματική απειλή

Διαβάζουμε συνεχώς και ακούμε ειδικά από εξωχώρια μέσα ενημέρωσης, ότι οι διαπραγματεύσεις για το Κοσσυφοπέδιο και τη Μετόχια, υποτίθεται ότι αποσκοπούν στη δημιουργία μιας διαρκούς ειρήνης. Στην ουσία, μόνον ειρήνευση δεν θα επιφέρουν αλλά αντιθέτως θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν έναν νέο πόλεμο, ενδεχομένως αυτή τη φορά, σε παγκόσμια κλίμακα. Και αυτό δεν είναι καθόλου υπερβολή, γιατί ακόμα και αν μια τέτοια εξέλιξη δεν μπορεί να ακολουθήσει αμέσως μετά την υπογραφή της συμφωνίας, θα αποτελούσε σίγουρα το έναυσμα για μια πολεμική αντιπαράθεση σε μεγάλη κλίμακα. Οι περισσότεροι παρατηρητές και αναλυτές ανά τον κόσμο, θεωρούν το λεγόμενο ανεξάρτητο Κοσσυφοπέδιο ως «άντρο των ναρκωτικών» και «τρομοκράτη – κράτος». Αλλά την ίδια στιγμή, οι πολιτικοί του Κοσσυφοπεδίου διευκολύνουν αρκετά τους Αμερικανούς, στη διαχείριση της κατάστασης των δυτικών Βαλκανίων. Ακόμη και όταν πρόκειται για τον αντικομφορµιστή Τραμπ, τον οποίο οι Ευρωπαίοι δεν τον ενδιαφέρουν και τόσο, όμως μπορεί αυτό το όψιμο ενδιαφέρον του για το Κόσοβο ίσως να εξανεμιστεί. Ακόμη και το δίκτυο των αμερικανικών ομάδων συμφερόντων στην περιοχή έχει ατονήσει και παγώσει. Αυτή τη στιγμή η υπόθεση αυτή του Κοσόβου λειτουργεί και μόνον ως αμερικανικός μοχλός πίεσης στην περιοχή αλλά και στα συμφέροντα που βρίσκονται πέριξ αυτής. Πώς μπορεί η υπόθεση του Κοσόβου να τινάξει τα πάντα στον αέρα; Κατ’ αρχήν µία βασική παράμετρος που θα βοηθήσει τα μέγιστα για να κατανοήσει ο Ευρωπαίος πολίτης ποια είναι η πραγματικότητα και η αλήθεια, για το τι συνέβη και τι συμβαίνει στον χώρο του Κόσοβου και της Μετόχια, είναι το λεγόμενο μεταναστευτικό ζήτημα. Από την αρχή του τρέχοντος έτους έχουν δημοσιευθεί αρκετά άρθρα εφημερίδων σχετικά µε δικαιολογημένες θέσεις ότι ριζοσπαστικά ισλαμικά στοιχεία μπορούν να διεισδύσουν µε το κύμα μεταναστών στην Ευρώπη. Ακόμη και η Washington Post εξηγώντας την κατάσταση μετά από κάποιο χρονικό διάστημα δεν μπόρεσε να κρύψει το γεγονός ότι επικεφαλής των τρομοκρατών βρίσκονται Αλβανοί. Νωρίτερα η Daily Star, µε δημοσίευμα στον Λίβανο, ανέφερε ότι «είχε προβλέψει ότι στη μικρότερη χώρα της Ευρώπης θα εισχωρήσουν περισσότεροι μαχητές ισλαμιστών από ό,τι θα αναμενόταν». Τι σημαίνει αυτό; Δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ριζοσπαστικοποίηση της ευρύτερης περιοχής, η οποία βρίσκεται εν εξελίξει. Και αν δεν λάβουμε υπόψη τις προσωπικές μαρτυρίες της περιοχής που δημοσιεύονται στα τοπικά μέσα ενημέρωσης, υπάρχουν πληροφορίες από τα δυτικά κέντρα πληροφόρησης και ασφαλείας, που κάνουν λόγο για μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων σε τρομοκρατικές μονάδες. Αυτό επισημαίνεται κυρίως από εμπειρογνώμονες του αμερικανικού οργανισμού «Κέντρο για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας», το οποίο από το 2015, ανέφερε ως γεγονός ότι περίπου 500 Αλβανοί από τα Δυτικά Βαλκάνια (Κόσοβο και Μετόχια, Αλβανία και πΓΔΜ) μετέβησαν στη Συρία κατά κύριο λόγο να ενταχθούν στο «ισλαμικό κράτος». Όμως, υπάρχει ένα κουβάρι αποκαλύψεων το οποίο ξετυλίγεται και αποκαλύπτει πόλεμο συμφερόντων πίσω από όλα αυτά. Στο πλαίσιο αυτό, ασκείται σκληρή κριτική και ζητούνται εξηγήσεις και αιτιολόγηση της επίθεσης του ΝΑΤΟ στην Συρία. Το εν λόγω Κέντρο πάντως, επισήμανε ότι πριν από τον πόλεμο στην Συρία «πολύ λίγοι Αλβανοί συμμετείχαν σε δραστηριότητες της τζιχάντ στην περιοχή”. Και αυτό υποδηλώνει µε σαφήνεια τους πραγματικούς ενόχους για αυτήν την κατάσταση. Στην εφημερίδα New York Times ο Ζαχάρι Γκάλαντ, συνιδρυτής του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την διάλογο, δεν αφήνει καμία αμφιβολία στο άρθρο του σχετικά µε το ρόλο του ΝΑΤΟ στις περιοχές µε αυξανόμενους ισλαμιστές από το 2016:

“Η ταχεία ανάπτυξη των Ουαχαµπιτών και του σαλαφισμού στο Κοσσυφοπέδιο χρηματοδοτείται από την Σαουδική Αραβία, αλλά οι αιτίες της ριζοσπαστικοποίησης και του εξτρεμισμού έχουν ήδη οριστεί πριν από δεκαετίες, ελέω στρατιωτικής κατοχής, διαφθοράς και κλοπής των πόρων από το ΝΑΤΟ και Αμερικανών διπλωματών…”. Σε αντίθεση βέβαια µε τις πραγματικά φιλότιμες προσπάθειες των New York Times, που προσπάθησαν να παρουσιάσουν την κυβέρνηση Κλίντον και το ΝΑΤΟ ως ήρωες της ιστορίας σχετικά µε τα Βαλκάνια.

Απόστολος Ρόσσιος