Στέλνουμε στρατό σε Έβρο και νησιά!

7.000 μάχιμοι στρατιώτες θωρακίζουν τα σύνορα μας – Ετοιμοι να αντιμετωπίσουμε κάθε τουρκική απειλή – Νέες κόντρες ΗΠΑ-Τουρκίας για S-400 και Πούτιν

Η επιχειρησιακή ετοιμότητα είναι το μόνο όπλο για να αντιμετωπισθεί η τουρκική προκλητικότητα και να αποτραπούν θερμά επεισόδια που θα πάρουν απρόβλεπτη πορεία. Το πάθημα των Ιμίων του 1996, έχει σίγουρα μάθημα, άλλωστε και η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν αφήνει κανένα περιθώριο επανάπαυσης.

Η ανακοίνωση της ενίσχυσης των συνόρων σε Έβρο και στα νησιά, με επιπλέον 7.000 μάχιμους στρατιώτες και αξιωματικούς, δείχνει τον βαθμό εγρήγορσης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και τον τρόπο διαχείρισης της τουρκικής προκλητικότητας από την ελληνική κυβέρνηση. Την δύσκολη ώρα – αν αυτή προκύψει από κάποιο σχεδιασμένο ή τυχαίο συμβάν- η Ελλάδα θα είναι μόνη της. Κανείς δεν περιμένει ότι θα επέμβουν στην πλευρά της Ελλάδας, στο πεδίο της μάχης, οι Αμερικανοί ή κάποιοι ευρωπαίοι. Η παρέμβαση τους θα είναι λεκτική, διπλωματική και αν προκύψει από την πλευρά των Αμερικανών σε επιχειρησιακό επίπεδο θα έρθει με πολύ μεγάλη καθυστέρηση. Αυτό είναι το βασικό σενάριο και βάσει αυτού του ρεαλιστικού σεναρίου, η ελληνική κυβέρνηση έχει θέσει εδώ και πολύ καιρό σε ετοιμότητα όλο τον στρατιωτικό μηχανισμό της χώρας.

Κακώς λοιπόν έπεσαν από τα σύννεφα όσοι εξεπλάγησαν, από την αποστροφή του Πάνου Καμμένου για μεταφορά στρατιωτικών δυνάμεων στα νησιά του Αιγαίου, με πολλούς ήδη να έχουν αρχίσει να επεξεργάζονται δημοσιογραφικά σενάρια περί θερμού επεισοδίου και νέας όξυνσης στα ελληνοτουρκικά.

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας σημείωσε χαρακτηριστικά πως «έχοντας αντιληφθεί τις συνθήκες μεταφέρουμε συνέχεια προσωπικό στο Αιγαίο και στον Έβρο. Ήδη, εντός των επομένων ημερών, 3.500 προσωπικό θα μεταφερθεί στα νησιά, στη δύναμη της ΑΣΔΕΝ, η οποία μετατρέπεται σε Στρατηγείο Αρχιπελάγους και άλλοι 3.500, μόνιμο και στρατεύσιμο προσωπικό, θα μεταφερθούν στον Έβρο».

Τα όσα δήλωσε στη συνέχεια ο Πάνος Καμμένος αποτελούν και την γραμμή της κυβέρνησης. «Είμαστε έτοιμοι – και αυτό ξέρω ότι δεν αρέσει σε πολλούς έξω από την πατρίδα – να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε απειλή από οποιονδήποτε. Στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις, δεν περιμένουμε ούτε από συμμάχους ούτε από φίλους, με τη δύναμη του Έλληνα, με τη δύναμη της ψυχής μας, με τη δύναμη της μάχης υπέρ βωμών και εστιών, το υψηλότατο ηθικό των Ενόπλων Δυνάμεων, τον πατριωτισμό των Ελλήνων και τα μέσα που η πατρίδα μπορεί να διαθέσει».

Όπως λένε αρμόδιες πηγές με πλήρη γνώση του στρατηγικού σχεδιασμού της χώρας, η συγκεκριμένη πρωτοβουλία μόνο καινούργια δεν είναι. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, αναφέρθηκε στη νέα δομή που έχει ήδη εξαγγελθεί εδώ και κάτι λιγότερο από ένα έτος από τον τότε αναπληρωτή υπουργό, Δημήτρη Βίτσα και η οποία στοχεύει στη μέγιστη αξιοποίηση του μόνιμου και στρατεύσιμου προσωπικού στα σημεία που επιχειρησιακά απαιτείται. Πρακτικά πρόκειται για ένα πλάνο αναδιοργάνωσης του Ελληνικού Στρατού, το οποίο σχεδιάζεται εδώ και καιρό, πολύ πριν μάλιστα οξυνθεί το κλίμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με αφορμή και την υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών.

Είναι εξάλλου ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας που πολλάκις και παλαιότερα αλλά και πρόσφατα από τις Βρυξέλλες έχει υπογραμμίσει την ισχυρή αποτρεπτική ικανότητα της χώρας ως μέσο διασφάλισης της σταθερότητας και της ειρήνης στην περιοχή και σε καμία περίπτωση ως «όχημα» επιθετικών πρωτοβουλιών της Ελλάδας.

Η στάση που κρατά η ελληνική κυβέρνηση οφείλεται και στα όσα έχουν συμβεί από το 2015. Στην πιο δύσκολη πολιτικά στιγμή τον Αύγουστο του 2015 τότε που ψηφιζότανε το τρίτο Μνημόνιο, που διαλυότανε το κυβερνών κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Τούρκοι δοκίμαζαν τις αντοχές της χώρας και τον βαθμό ετοιμότητας. Επεδίωξαν να δημιουργήσουν επεισόδια σε διάφορες νησίδες, ήταν καλά στημένες παγίδες που θα μπορούσαν να εξελιχθούν και σε θερμό επεισόδιο. Η ετοιμότητα όμως υπήρξε όπως υπήρξε και αντίδραση στις τουρκικές προσπάθειες. Βεβαίως η Τουρκία τότε δοκίμαζε, δεν υπήρχε ακόμα ο παροξυσμός που επικράτησε μετά τον Ιούλιο του 2016 και το αποτυχημένο πραξικόπημα.

Προσπάθεια δημιουργίας επεισοδίων υπήρξε και τους επόμενες μήνες και όχι μόνο μία ή δυο φορές. Οι προκλήσεις ήταν συνεχείς, μικρότερες η μεγαλύτερες, με διάφορα επεισόδια γύρω από τα Ίμια. Τελευταίο ο διεμβολισμός ελληνικού σκάφους από τουρκικό πολεμικό πλοίο.

Η ανησυχία είναι ακόμα μεγαλύτερη για τα τουρκικές ενέργειες στην Κύπρο, και συγκεκριμένα για την τουρκική αυθαιρεσία στην τουρκική ΑΟΖ. Η Τουρκία επιδιώκει να καταργήσει ντε φάκτο τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενός κράτους μέλους της ΕΕ. Αυτό θα δημιουργήσει πολλές τριβές με την Τουρκία, που δρα πειρατικά. Και σ’ αυτή την περίπτωση φαίνεται ότι δεν υπάρχει κάποια έμπρακτη βοήθεια από συμμάχους και εταίρους.

Είναι επίσης σαφές, ότι η Τουρκία για να συνεχίσει τις πειρατικές ενέργειες στην κυπριακή ΑΟΖ, θα πρέπει να διατηρεί ένταση στο Αιγαίο ώστε να μην μπορούν ελληνικές αεροναυτικές δυνάμεις να κινηθούν προς τον Κύπρο, έστω και συμβολικά.

Για όλους αυτούς τους λόγους και πολλούς ακόμα που είναι ορατοί, η ελληνική κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε όλα εκείνα τα προληπτικά μέτρα σε ό,τι αφορά την επιχειρησιακή ετοιμότητα.

Εσωτερικός παροξυσμός

Δυστυχώς για μία ακόμα φορά στην ιστορία μας η προσοχή δεν είναι στραμμένη στον αληθινό κίνδυνο αλλά στις ψήφους και στις εκλογές όποτε και αν αυτές γίνουν. Τα εθνικά θέματα είναι αλήθεια δίνουν δυνατότητα και στον Πάνο Καμμένο να κερδίσει πόντους στην κοινή γνώμη για το κόμμα των ΑΝΕΛ και τον ίδιο προσωπικά. Αυτομάτως η ΝΔ, αντέδρασε (και για το σκοπιανό και για τις δηλώσεις στα ελληνοτουρκικά) ώστε να μην πάνε ψήφοι στους ΑΝΕΛ σε βάρος της ΝΔ. Γι’ αυτό και η πολιτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης έπεσε σε αντιφάσεις ειδικά σε ότι αφορά το σκοπιανό, επειδή βλέπει τον Π. Καμμένο σαν κόκκινο πανί.

Όμως ο δημοσιογραφικός και πολιτικός παροξυσμός σε βάρος του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, Πάνου Καμμένου, προκειμένου να διεμβολιστεί ο κυβερνητικός συνασπισμός καθημερινά, ξεπερνά κάθε όριο και πλέον βάλλει ευθέως εναντίον των εθνικών συμφερόντων σε μία εξαιρετικά κρίσιμη χρονική περίοδο για τις ελληνοτουρκικές αλλά και ευρύτερες γεωπολιτικές συγκυρίες.