Τα έδινε όλα

Πολλές φορές η επικαιρότητα µας παρασύρει, αλλά είναι αδύνατο να περάσουν απαρατήρητα όσα αποκαλύπτονται, µέσω της ιστοσελίδας του γνωστού συναδέλφου Μιχάλη Ιγνατίου, από νεότερες εγγραφές των περίφηµων Wikileaks, σχετικά µε τη «µυστική διπλωµατία» του Γιώργου Παπανδρέου, για τα εθνικά µας θέµατα, τους πρώτους µήνες της πρωθυπουργίας του και µεσούσης της οικονοµικής κρίσης.

Πέραν των άλλων, να λάβουµε υπόψη ότι ο πρώην πρωθυπουργός έχει ενεργό ρόλο και σήµερα, στο ΚΙΝΑΛ, ως «τοµεάρχης Εξωτερικών και Άµυνας», σε µια περίοδο, µάλιστα, όπου το ΚΙΝΑΛ, προσπαθεί να «ανασυστήσει» το «πατριωτικό ΠΑΣΟΚ». Προκαλεί, κατ’ αρχήν, εντύπωση, από τα όσα αποκαλύπτονται, ότι ο κος. Παπανδρέου, ενώ αναλαµβάνει την πρωθυπουργία, σε µία φάση κορύφωσης της οικονοµικής κρίσης και για τη χώρα µας, αντί να επικεντρωθεί σ’ αυτό, αναλώνει το πρώτο, κρίσιµο διάστηµα της πρωθυπουργίας του, σε πρωτοβουλίες επίλυσης χρόνιων εκκρεµοτήτων της εξωτερικής µας πολιτικής. Επείγεται, µάλιστα, γιατί, όπως επεξηγεί στους συνοµιλητές του, Αµερικανούς αξιωµατούχους, πολύ σύντοµα η οικονοµική κρίση «θα δέσει πολιτικά τα χέρια του». Το αφιερώνουµε εξαιρετικά στους εναποµείναντες «θαυµαστές» του πρώην πρωθυπουργού, που εξακολουθούν να αµφισβητούν ότι είχε πλήρη επίγνωση της οικονοµικής κατάστασης της χώρας, αλλά ουδόλως ασχολούνταν, αφήνοντας προφανώς τα πράγµατα να οδηγηθούν αναπόφευκτα… στο Καστελόριζο.

Είναι χαρακτηριστικό πως, µόλις πέντε µέρες, µετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας, στις 9 Οκτωβρίου 2009, ο κ. Παπανδρέου πραγµατοποιεί επίσκεψη στην Κωνσταντινούπολη, όπου συναντήθηκε µε τον τότε πρωθυπουργό και σηµερινό πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Τώρα πια αποκαλύπτεται από τα περιώνυµα αρχεία, πως η επίσκεψη εκείνη δεν ήταν «τουριστικού» χαρακτήρα, αλλά αποσκοπούσε σε «λύση πακέτο», όπως θα δούµε σε επόµενο κείµενο. Όµως, από τον οίστρο του κ. Παπανδρέου, δεν εξαιρούνταν και το θέµα των Σκοπίων, όπου, ο Έλληνας πρωθυπουργός, δεν αποδεχόταν µόνο µια σύνθετη ονοµασία, τύπου «Βόρεια Μακεδονία», αλλά χωρίς το περίφηµο erga omnes, το οποίο περιόριζε µόνο για διεθνή χρήση! Δηλαδή, ο κ. Παπανδρέου απεµπολούσε, ένα χρόνο µετά, το «κεκτηµένο του Βουκουρεστίου», δηλαδή την εθνική γραµµή που είχε διαµορφωθεί, µε θετική συµβολή και του ίδιου, ως αρχηγού της αξιωµατικής αντιπολίτευσης, συστατικό στοιχείο της οποίας, ήταν η χρήση του συµφωνηµένου ονόµατος έναντι όλων, δηλαδή τόσο στο εξωτερικό, αλλά και στο εσωτερικό της γειτονικής χώρας…

 ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ