Τι τους ανησυχεί;

Δε θα ασχοληθούμε με το πόθεν της διαρροής «εσωτερικού εγγράφου» της Τράπεζας Ελλάδας, για το «δημοσιονομικό εκτροχιασμό» του 2009.

Οι αναγνώστες μας, άλλωστε, είναι επαρκώς ενημερωμένοι, για το, διόλου αθώο,  παρασκήνιο της συγκεκριμένης διαρροής. Μας προκαλεί εντύπωση, ωστόσο, ότι, την ίδια στιγμή, επανέρχεται το θέμα της δίωξης εναντίον του πρώην προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ, από τους εκπροσώπους των εταίρων και δανειστών μας. Αφήνουμε το απαράδεκτο, σε επίπεδο αρχής, γεγονός της ευθείας παρέμβασης, στο έργο της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης, που, όμως, αφήνει αδιάφορους διάφορους «δοκησίσοφους», που έχουν αυτοανακηρυχθεί «προστάτες» των δικαστών. Στην προκείμενη περίπτωση, μάλιστα, δεν έχουμε μόνο το, ούτως ή άλλως, απαράδεκτο γεγονός, της μετατροπής ορισμένων τεχνοκρατών της ευρωενωσιακής γραφειοκρατίας, σε «αρχιδικαστές» που επιχειρούν να επιβάλλουν το αποτέλεσμα μιας δικαστικής έρευνας σε εξέλιξη, ή να την ακυρώσουν εν τη γενέσει της. Το ακόμη χειρότερο, που ανασύρει μνήμες από την εποχή της αλήστου μνήμης αποικιοκρατίας, είναι πως επιχειρείται αυτή η υπαγόρευση ή ακύρωση της εν λόγω δικαστικής διαδικασίας, με την απειλή, υπονοούμενη ή ευθεία, για «μπλόκο» στην αξιολόγηση και την εκταμίευση των χρημάτων της δόσης.

Βέβαια, για να είμαστε ακριβείς και πλήρεις, η ίδια απειλή αιωρείται και για τα, ξένης υπηκοότητας, μέλη της διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ, που βρίσκονται, ομοίως, σε καθεστώς υποδικίας. Η εμμονή, όμως, ειδικά για τον κ. Γεωργίου, προκαλεί και πρακτικής υφής ερωτήματα: Εάν όσοι, συμπεριλαμβανομένων ατυχώς και κάποιων εγχώριων φερέφωνων, είναι τόσο βέβαιοι, για την ακρίβεια και πιστότητα των δημοσιονομικών μεγεθών, του 2009 και πως δεν τίθεται κανένα θέμα τεχνητής διόγκωσης του ελλείμματος και αδιαφανών διαδικασιών, τότε γιατί λένε όχι σε μια διαδικασία, δικαστική έστω, που, εφόσον φτάσει στο ακροατήριο, σε συνθήκες άπλετης δημοσιότητας, θα δώσει την ευκαιρία, να αποκαλυφθεί η αλήθεια, μπροστά στους πολίτες, για το τι συνέβη; Κανονικά, θα έπρεπε, τόσο ο ίδιος ο πρώην πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, όσο και οι ποικιλώνυμοι υποστηρικτές του, εκτός και εντός της χώρας, να επιζητούν αυτή τη δημόσια δίκη, ώστε να λάμψει η αλήθεια και να αποκαλυφθεί η  ειλικρίνεια και αθωότητα του κ. Γεωργίου και των συνεργατών του, που, ταυτόχρονα, θα συνιστούσε κόλαφο για τους κατηγόρους τους. Αν αμφιβάλλουν για τη δυνατότητα διεξαγωγής «δίκαιης δίκης» στην Ελλάδα, ας το πουν ευθέως και με στοιχεία. Αν όχι, προς τι τόση ανησυχία;