Το “BABY with the bathwater” στο «Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης»

Γράφει ο

Σταύρος Ξηντάρας

Το έργο “BABY with the bathwater” γράφτηκε από τον Αμερικανό συγγραφέα  Christopher Durang to 1982 και τώρα παρουσιάζεται στο «Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης»,μέχρι τις 25 Μαρτίου,  σε σκηνοθεσία Αναστασίας Κουμίδου.

Η Έλεν και ο Τζον Ντίνγκλμπερι, ένα νεαρό ζευγάρι, φέρνουν το μωρό τους από την κλινική και αποφασίζουν το φύλο του εν μέσω διαπληκτισμών και αυθαίρετων θεωριών. Μεγαλώνουν το παιδί τους, με το όνομα Νταίζη, με θηλυκά πρότυπα μέσα σε ένα κλίμα ανωριμότητας, διαστρέβλωσης, εσωτερικών και εξωτερικών κινδύνων. Αυτό το γεγονός οδηγεί σε ένα καταιγισμό από προβληματικές συμπεριφορές και κακοποιήσεις που οδηγούν το παιδί Νταίζη σε κατάθλιψη και αυτοκτονικές τάσεις. Ο οικογενειακός, κοινωνικός, εκπαιδευτικός κύκλος του παιδιού Νταίζη λειτουργεί διαρκώς και απροκάλυπτα καταστροφικά για την εξέλιξη της προσωπικότητάς του. Όταν το ίδιο το παιδί αποφασίζει κατά τη διάρκεια της ενηλικίωσης του ότι είναι ένα αμφισεξουαλικό αγόρι, μέσα από μία σειρά κωμικά μεγαλοφυών σκηνών, η ιστορία της επιβίωσης του παιδιού Νταίζη και της προσπάθειας του να βιώσει το φύλο του συνεχίζεται, ασχέτως με την συνεχή επιμονή των γονιών του στο αντίθετο.

Πρόκειται για μια κωμωδία στα πρότυπα των κωμωδιών του Mel Brooks, που αν και παρουσιάστηκε 36 χρόνια πριν, πραγματεύεται με πολύ επίκαιρο τρόπο το θέμα του αυτοπροσδιορισμού της ταυτότητας του φύλου. Η παράσταση που παρουσιάζεται στο Μαύρο Κουτί (Black Box) του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης έχει μεταφραστεί από τον Χρήστο Παρίδη ο οποίος έκανε μια επίκαιρη απόδοση του έργου με σύγχρονα στοιχεία, έχει «ντυθεί» από τα έξυπνα και με χιούμορ σκηνικά του εικαστικού Άγγελου Παπαδημητρίου, και έχει πλαισιωθεί μουσικά από τους ευρηματικούς Burger Project ενώ ο σχεδιασμός φωτισμών είναι της Στέλλας Κάλτσου.

«Στον 21ο αιώνα, αλλά και από καταβολής του θεατρικού γίγνεσθαι, η κωμωδία είναι το καταλληλότερο εργαλείο για την επίτευξη της κοινωνικής προόδου σε όλους τους τομείς της κοινωνίας. Ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης έγραψαν πάνω στο βαθύτερο νόημα της κωμωδίας καθώς έστηναν τις βάσεις της δυτικής φιλοσοφίας. Ο Δαρβίνος αναζητούσε τους σπόρους του γέλιου μέσα από την μελέτη των χιμπατζήδων στην έρευνα του για την ανθρώπινη εξέλιξη. Ο Φρόυντ διερεύνησε τα κίνητρα του ασυνείδητου μέσα από το χιούμορ. Στο κατώφλι μίας τεράστιας κοινωνικής αλλαγής, με την νομοθέτηση της ταυτοποίησης του φύλου, η κωμωδία λειτουργεί ως ένας εξαιρετικός μηχανισμός για να αντιληφθούμε τις νέες δομές, να ξεπεράσουμε τις ανισότητες του παρελθόντος και να δημιουργήσουμε μια κοινωνία σεβασμού, αλληλοεκτίμησης, ενσυναίσθησης.», εξηγεί η σκηνοθέτις της παράστασης Αναστασία Κουμίδου, ενώ προσθέτει: «Για τους παραπάνω λόγους επιλέξαμε να μιλήσουμε για το θέμα του αυτοπροσδιορισμού της ταυτότητας του φύλου, του αυτοκαθορισμού της ανθρώπινης υπόστασης ως κοινωνικού όντος με τους κώδικες της κωμωδίας, η οποία αποτελεί ένα είδος με άμεση επίδραση στον θεατή. Το έργο απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό με στόχο να αγγίξει, να επικοινωνήσει, να διευρύνει τους ορίζοντες του κάθε θεατή με έναν μοναδικό τρόπο αλλά και να ενδυναμώσει τη συλλογική συνείδηση. Το έργο προβάλλει τη δυναμική αξία της οικογένειας, της εκπαίδευσης, της πολιτείας και σατιρίζει τις στρεβλώσεις της κοινωνίας που αφήνουμε πίσω μας.»

Ταυτότητα της παράστασης

Συγγραφή: Christopher Durang

Απόδοση: Χρήστος Παρίδης

Σκηνοθεσία: Αναστασία Κουμίδου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαρία Απατσίδου

Εικαστική επιμέλεια: Άγγελος Παπαδημητρίου

Σχεδιασμός Φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου

Μουσική: The Burger Project

Κίνηση – Χορογραφίες: Στεφανί Τσάκωνα

Φωτογραφίες: Δημήτρης Τρανός / Aris Hathaway

Παραγωγή: Red Moonlight Productions

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Αθηνά Αλεξοπούλου

Χάρης Μπόσσινας

Ντέπυ Πάγκα

Μαργαρίτα Παπαγιάννη

Γιώργος Σουλεϊμάν

Εύα Φρακτοπούλου

Στο ρόλο του ψυχιάτρου ακούγεται η Φωνή του Άγγελου Παπαδημητρίου