Του Μανώλη Κείου
Ως γνωστόν το θέμα του Αρχιεπισκόπου Κατάρων αποτελεί σοβαρότατο “αγκάθι” στις σχέσεις μεταξύ των δύο Πατριαρχείων, έχοντας οδηγήσει μέχρι και σε ακοινωνησία.
Υπενθυμίζεται πως τέλη Απριλίου η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Αντιοχείας έλαβε την απόφαση να διακόψει την κοινωνία με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων εξαιτίας του θέματος με την εκλογή του Επισκόπου Κατάρων. Το εν λόγω ζήτημα είχε δυναμιτίσει εν πολλοίς ακόμη και τη Σύναξη των Ορθοδόξων στο Φανάρι όταν εξαιτίας αυτού είχε αποχωρήσει η αντιπροσωπεία του Πατριαρχείου Αντιοχείας.
Η Αντιόχεια κάνει λόγο για «αδυναμία των ορθοδόξων εκκλησιών να συμβάλλουν στην επίλυση της κρίσης», έχει αφήσει αιχμές και κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου που δεν δέχθηκε να μπει το ζήτημα του Κατάρ στην ημερήσια διάταξη της Σύναξης των Ορθοδόξων και ακόμη κάνει λόγο για “αδιαλλαξία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και συνεχιζόμενη καταπάτηση των συνόρων του Πατριαρχείου Αντιοχείας”, καθώς και για “επιμονή του Πατριάρχη Ιεροσολύμων με επιστολή του στις 29η Φεβρουαρίου του 2014” για τις περιοχές που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.
