Η Χριστίνα Φούντζουλα, μέλος Πολιτικού Συμβουλίου στο Ποτάμι για το ιδρυτικό συνέδριο Κινήματος Αλλαγής
Ας μιλήσουμε για το αύριο
Τα μεγαλύτερα επιτεύγματα μας ήρθαν όταν συζητούσαμε, ενώ οι μεγαλύτερες αποτυχίες όταν σωπαίναμε έλεγε ο Βρετανός αστροφυσικός Στίβεν Χόκινγκ. Και πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά και στην πολιτική ζωή; Άλλωστε το να σταματήσουμε να ενδιαφερόμαστε για το τι συμβαίνει γύρω μας και πώς μπορούμε να βρούμε λύσεις είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζει η δημοκρατία στη χώρα μας κι όχι μόνο.
Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο, ήταν πολύ σημαντικό που 5.500 άνθρωποι αποφάσισαν να συμμετέχουν στο ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής, εκφράζοντας τις απόψεις τους για το άλμα που χρειάζεται ο προοδευτικός χώρος. Είναι δηλαδή εφικτό να περάσουμε από την απογοήτευση μας για μία ανίκανη κυβέρνηση που φορολογεί ό,τι υπάρχει και επαναλαμβάνει εις διπλούν τα λάθη των προηγούμενων σε μία διαφορετική πρόταση που κοιτάζει στο αύριο; Μπορούμε να στρέψουμε τη ματιά μας στα μικρά -αλλά τελικά πολύ μεγάλα- θέματα στη χώρα μας; Να βρούμε δηλαδή λύσεις γι’ αυτά που πραγματικά μας πλήττουν, από την ανεργία των νέων στη χώρα μας που είναι «πρωταθλήτρια» σε όλη την Ευρώπη ξεπερνώντας το 40%, μέχρι και τις καισαρικές τομές που «σπάμε όλα τα ρεκόρ», όπως ανέδειξε ο Σταύρος Θεοδωράκης με την ευαισθησία που πάντα τον διακρίνει.
Αυτό το διάστημα στο Ποτάμι φέραμε τις προοδευτικές ιδέες στο προσκήνιο, καταφέραμε να δείξουμε πως υπάρχει διαφορετικός δρόμος στη Βουλή, της αντιπαράθεσης με επιχειρήματα αλλά και της συνεργασίας όπου υπάρχει κοινή στόχευση. Χωρίς να λέμε Όχι σε όλα, επειδή δεν είμαστε εμείς που κυβερνούμε, αλλά θέτοντας προτάσεις σαφείς και συγκεκριμένες, όπως ο καινούριος εκλογικός νόμος με μείωση βουλευτικών εδρών και προνομίων, αύξηση της φωνής των περιφερειών και των Ελλήνων του εξωτερικού, ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων, ισχυρά δημόσια ιδρύματα με σύνδεση στην αγορά εργασίας και ευκαιρίες στους νέους με πράξεις.
Πάνω σε αυτά τα θεμέλια, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, μαζί με δύο κόμματα της Βουλής, μαζί με πρωτοβουλίες και κινήσεις πολιτών του χώρου συμφώνησαν ν’ ακολουθήσουν μία κοινή πορεία. Τίποτα δεν είναι εύκολο… Αλλά και το πιο μακρινό ταξίδι αρχίζει με ένα βήμα.
