Ένα δυνατό μπρα ντε φέρ για τις Βρυξέλλες

Έχει ουσία και βάθος η κόντρα Ρώμης – Βρυξελλών με αφορμή τον προϋπολογισμό της Ιταλίας για το επόμενο έτος με δεδομένη τη συγκυρία που λαμβάνει χώρα και εξελίσσεται. Η προ λίγων 24ώρων σύνοδος Κορυφής απλώς έδωσε μια σχετική αναβολή με υπόσχεση ότι θα …κάνει τα στραβά μάτια η Κομισιόν. Όμως το ζήτημα αφορά στον ίδιο τον πυρήνα της Ε.Ε. και την ύπαρξή του. Φανταστείτε μια αρνητική για τις Βρυξέλλες εξέλιξη τι σοβαρό αντίκτυπο θα έχει στις επικείμενες ευρωεκλογές. Μην ξεχνάμε ότι η διαδικασία εξόδου της Βρετανίας από την Ε.Ε. οδεύει προς την τελική ευθεία και το αποτέλεσμά της θα επηρεάσει προφανώς την εκλογική διαδικασία του Μαΐου.

Σε περίπτωση λοιπόν, που η Ε.Ε., θα απορρίψει οριστικά τον προϋπολογισμό της συγκυβέρνησης Σαλβίνι – Ντι Μάιο, αυτό θα συμβεί για πρώτη φορά στα ευρωπαϊκά χρονικά. Και αυτό έχει μείζονα σημασία. Με αυτόν τον τρόπο, το διευθυντήριο των Βρυξελλών, αυτοαναγορεύεται οριστικά πλέον σε υπεκρατική εξουσία και κλείνει το θέμα της οικονομικής ένωσης. Το επόμενο βήμα, θα γίνει χωρίς παρενέργειες και αυτό θα είναι η τοποθέτηση ενός υπερυπουργού οικονομικών της ευρωζώνης.

Όπερ σημαίνει και στην πράξη ότι καταργείται και τύποις ο “εθνικός” υπουργός των οικονομικών, σε κάθε κράτος μέλος. Ωστόσο, το διευθυντήριο των Βρυξελλών θα πιέσει πολύ τη κατάσταση, προσδοκώντας ακόμη και πρόωρες εκλογές στην Ιταλία, προκειμένου να εκδιωχθούν οι “ενοχλητικοί” τη Ρώμης. Από την άλλη, μια εξέλιξη του ζητήματος του ιταλικού προϋπολογισμού υπέρ του Ματέο Σαλβίνι και της ιταλικής κυβέρνησης, θα δώσει σημαντικούς πόντους στην ίδια την ιταλική κυβέρνηση και μέσω αυτής, το κύμα των “ευρωσκεπτικιστών” στην Ε.Ε. θα θεριέψει και θα φουντώσει σε όλη την ευρωπαϊκή επικράτεια.

Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα, να αμφισβητηθεί ευθέως πλέον το σύστημα των Βρυξελλών. Επιπροσθέτως, και αυτό αποτελεί τη λυδία λίθο, μάλλον την μόνη αλήθεια, η Ευρωπαϊκή Ένωση φοβάται μια ενδεχόμενη επιτυχία του “δημοσιονομικού ελιγμού” της ιταλικής κυβέρνησης, γεγονός που θα απομυθοποιήσει και θα απαξιώσει στη βάση του το “δημοσιονομικό σύμφωνο σταθερότητας”! Και υπό αυτή την έννοια, η αμφισβήτηση που θα υπάρξει στην συνέχεια, θα αφορά στην καρδιά της Ε.Ε. Αυτή την εξέλιξη φοβούνται πάρα πολύ οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών και επουδενί δεν την επιθυμούν. Όπως εξελίσσεται η κατάσταση λοιπόν, παρά τις κορώνες και τις μομφές κατά της Ρώμης, η πολιτική ισορροπιών, ανάλογη με αυτή που ακολούθησαν στις περιπτώσεις της Γαλλίας και της Ισπανίας είναι προσφορότερη.

Αυτό όμως το έχουν αντιληφθεί αρκετοί αρχηγοί κρατών (Αυστρία, Ολλανδία, Γερμανία) και έστειλαν τα μηνύματά τους. Ο ίδιος ο Αυστριακός καγκελάριος Κουρτς (προεδρεύουσα χώρα) σε δηλώσεις του, μίλησε με σαφήνεια για το ζήτημα του ιταλικού προϋπολογισμού στη σύνοδο Κορυφής και ζήτησε την τήρηση του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας από όλα τα κράτη ανεξαιρέτως, μεταξύ αυτών και από τη συγκεκριμένη χώρα την Ιταλία! Μάλιστα στηλίτευσε το γεγονός ότι κατά το παρελθόν, όπως είπε, παρατηρήθηκαν εξαιρέσεις σε ορισμένες χώρες! Εννοώντας βεβαίως, την Ισπανία και την Γαλλία.

Ενδιαφέρον έχει η απάντηση του μετριοπαθούς Ιταλού πρωθυπουργού Τζιουζέπε Κόντε, ο οποίος δήλωσε σχετικά με τον προϋπολογισμό, ότι “η Ιταλία θέλει εποικοδομητικό διάλογο και δεν δέχεται προληπτικές αποφάσεις”. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για ξεκάθαρο μήνυμα προς τις Βρυξέλλες, το οποίο έρχεται να συμπληρώσει τις δύο προγενέστερες σκληρές δηλώσεις των αρχηγών των συγκυβερνώντων κομμάτων Σαλβίνι και Ντι Μάιο.

Επειδή, προφανώς γνώριζαν και οι δύο τελευταίοι τον επικείμενο πόλεμο που θα δεχόταν, ξεκαθάρισαν από την αρχή τη θέση τους, στην οποία και εμμένουν μέχρι τέλους. Εν κατακλείδι, τα σημάδια που δείχνουν τη επίτευξη συμβιβαστικής λύσης, είναι η κίνηση των τιμών των ιταλικών ομολόγων. Σε ανάλογη περίπτωση στην Ελλάδα, είχαν ήδη εκτοξευτεί. Στην Ιταλία, παρατηρείται μια… περίεργη ηρεμία.