Εισήγηση Σοφίας Γιαννακά για την παιδεία

 

Δομή, Λειτουργία, Διασφάλιση της Ποιότητας των Σπουδών και Διεθνοποίηση των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Αισθάνομαι το βάρος του να εισηγούμαι μια μεγάλη μεταρρύθμιση για την ανώτατη εκπαίδευση της χώρας σε μια εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή.

Ειδικά, μετά από όλα όσα ειπώθηκαν, γράφηκαν, μετά από πολλές συγκρούσεις, μέτωπα αλλά και επιχειρήματα.

Σε ένα δεδομένο ωστόσο υπήρξε εξαρχής συμφωνία, ότι αν η χώρα μας πρέπει γρήγορα να οργανώσει σε συνθήκες ύφεσης το δύσκολο εγχείρημα της επανεκκίνησης της αναπτυξιακής διαδικασίας, τότε μόνο η γνώση μπορεί να είναι το κλειδί στην ανάπτυξη.

Μόνο η γνώση μπορεί να είναι το επίκεντρο της αλλαγής του αναπτυξιακού προτύπου.

 

Και όλοι συμφωνούμε ότι αν είναι αυτός ο ρόλος που οφείλει να αποκτήσει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα τότε επείγει η αναβάθμισή του, ώστε να εξελιχθεί σε έναν φορέα αλλαγής προς την οικονομία και την κοινωνία της γνώσης.

Να μην είναι δηλαδή ένας μηχανισμός απλής πιστοποίησης τίτλων.

Σε ολόκληρη την Ευρώπη το πανεπιστημιακό σύστημα βρίσκεται στο επίκεντρο σημαντικών διαρθρωτικών μετασχηματισμών.

25 από τις 27 χώρες της ΕΕ έχουν, από το 1990, μεταρρυθμίσει συνολικά τα πανεπιστήμιά τους.

Από την αποστολή, τον χαρακτήρα και τον τρόπο διοίκησής τους ως τη σχέση των ΑΕΙ με την οικονομία και την κοινωνία. Ήρθε η ώρα και για μας.

Στην Ελλάδα, το πρώτο θεσμικό πλαίσιο ήταν το Βαυαρικό μοντέλο, το 1932, το οποίο στην πορεία πήρε στοιχεία από το γαλλικό σύστημα.

Η πρώτη βαθιά αλλαγή έγινε το 1982,  με τον λεγόμενο νόμο-πλαίσιο από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που άνοιξε την 3βάθμια εκπαίδευση σε όλα τα κοινωνικά στρώματα – και όχι πρωτίστως στην ελίτ – τόσο σε επίπεδο διδασκόντων όσο και σε επίπεδο φοιτητών.

Αυτό το πρότυπο έχει πλέον εξαντλήσει τη δυναμική του και χρειάζεται ριζική μεταρρύθμιση.

Σήμερα, με το παρόν σχέδιο νόμου ερχόμαστε να απαντήσουμε για μια ακόμη φορά ως κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ σε εξαιρετικές προκλήσεις.

 Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κρίση αξιών από την οποία υποφέρει το ελληνικό σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Και να αντιμετωπίσουμε παρωχημένες οργανωτικές δομές μετά από 30 χρόνια λειτουργίας ενός συστήματος.

 Το ζητάει πλέον η ελληνική κοινωνία που έχει κατανοήσει εδώ και πολύ καιρό την επείγουσα ανάγκη για βαθιές τομές στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Η μεταρρύθμιση του Πανεπιστημίου επείγει και εκκρεμεί εδώ και πολλά χρόνια.

Και η κρίση που βιώνουμε δεν επιτρέπει άλλες αναστολές και αναβολές.

Είναι κοινή απαίτηση πλέον να οργανωθεί με έναν πιο πειστικό τρόπο η διοίκηση του Πανεπιστημίου και να λειτουργήσει με τις αυτονόητες αρχές, την αξιοκρατία, και τον σεβασμό στο Σύνταγμα.

Δυστυχώς, σήμερα σε αρκετά πανεπιστήμια η εξίσωση τείνει προς τα κάτω.

Αντί να επιδιώκεται η αριστεία, επικρατεί η εσωστρέφεια και η έλλειψη διαλόγου με τη διεθνή επιστημονική κοινότητα, με αποτέλεσμα η συνολική λειτουργία  να καταλήγει σε αδυναμία λήψης αποφάσεων στρατηγικού χαρακτήρα.

Δεν λείπουν βέβαια και οι νησίδες αριστείας ή τα λαμπρά παραδείγματα ιδρυμάτων και εκπαιδευτικών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Όλοι αντιλαμβανόμαστε πόσο δύσκολο εγχείρημα είναι ένα νομοσχέδιο που επιχειρεί να λύσει προβλήματα που χρονίζουν και παθογένειες βαριές.

Το Υπουργείο Παιδείας ξεκίνησε τον επίπονο διάλογο πριν από έναν ακριβώς χρόνο.

Πέρυσι, στις 28 Ιουλίου, η Άννα Διαμαντοπούλου



Ακολουθήστε μας σε Google News, Facebook και Instagram και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ γράψτε το σχόλιο σας!
Το όνομα σας ...