Το αφήγημα που διαχώριζε την κ. Μέρκελ από τον «κακό» κ. Σόιμπλε δεν είναι τωρινό. Το είχαμε ακούσει και την περίοδο διακυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, αλλά ακόμη και στις περιόδους Παπανδρέου και Παπαδήμου.
Με ένταση είχε επανέλθει αυτή η εκδοχή, διαφοροποίησης της καγκελαρίου, από τον «έξαλλο» υπουργό της, στο δραματικό πρώτο εξάμηνο του 2015. Η κυρίαρχη αφήγηση ήθελε την καγκελάριο να… βάζει φρένο, στα σχέδια του υπουργού της, για έξοδο της χώρας μας από την Ευρωζώνη. Η νέα εκδοχή της εν λόγω αφήγησης, έρχεται σε μια στιγμή που η Ευρώπη βρίσκεται, πράγματι, στην κορύφωση της υπαρξιακής της κρίσης και το διεθνές περιβάλλον, μετά την εκλογή Τραμπ, έχει γίνει άκρως απειλητικό. Το θέμα, βέβαια-και τότε και τώρα- είναι αν πρόκειται για μια υπαρκτή διάσταση απόψεων, με αντίκρισμα στη λήψη των κρίσιμων αποφάσεων, ή για μια φαντασίωση, ή, ακόμη, για έναν έντεχνο καταμερισμό ρόλων, που θυμίζει, κατά την εύστοχη παρομοίωση του καθηγητή Αλέξη Μητρόπουλου, τους ρόλους «καλού» και «κακού», που υποδύονταν οι βασανιστές της ΕΣΑ και της Ασφάλειας, στην περίοδο της δικτατορίας. Ας πάρουμε ένα πρόσφατο παράδειγμα, μήπως καταφέρουμε να διακρίνουμε το μύθο από την πραγματικότητα. Θεωρήθηκε ως «μεγαλοπρεπές άδειασμα» του υπουργού της, η δήλωση της κ. Μέρκελ, υπέρ της διατήρησης της ακεραιότητας της Ευρωζώνης, με το σύνολο των κρατών-μελών της. Πολύ ωραία. Μόνο που διέφυγε της προσοχής ορισμένων, ότι λίγες μέρες πριν απ` αυτή τη δήλωση, στο περιθώριο της τελευταίας Συνόδου Κορυφής, στη Βαλέτα της Μάλτας, ήταν η ίδια η καγκελάριος, που, σε συνομιλία με τους δημοσιογράφους, είχε ανοιχτά-και σχεδόν αναίτια-αναφερθεί στη δημιουργία μιας… Ευρώπης πολλών ταχυτήτων, υπενθυμίζοντας μάλιστα ότι αυτό υφίσταται ως πραγματικότητα, υπονοώντας την ίδια την ύπαρξη της Ευρωζώνης. Αν, όμως, η κ. Μέρκελ ήθελε, απλώς, να καταγράψει την υφιστάμενη κατάσταση, δε θα χρειαζόταν η «παράσταση» προς τους δημοσιογράφους, με την πρόσθετη επισήμανση, μάλιστα, των κινδύνων που περιτρέχουν την Ευρώπη. Εάν η υφιστάμενη «αρχιτεκτονική» ήταν ικανοποιητική, δε θα γίνονταν οι παραπάνω δηλώσεις, ως προανάκρουσμα, μάλιστα, μελλοντικών αλλαγών. Είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι αυτό το «τσουνάμι» αλλαγών, θα αφήσει αλώβητη την Ευρωζώνη. Επομένως, η μετέπειτα δήλωση της, μάλλον ως προσπάθεια ελέγχου της κατάστασης μοιάζει και όχι ως «άδειασμα» του κ. Σόιμπλε. Γι` αυτό ας είμαστε πιο επιφυλακτικοί, σε τέτοιου είδους σενάρια…
Πηγή: http://www.kontranews.gr/PARAPOLITIKA/271193-E-kale-k-Merkel ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ