Αυτό τώρα, να αποφαίνονται κάποιοι περισπούδαστοι αναλυτές στην Ελλάδα-και όχι μόνο- για το νόημα και μήνυμα της ψήφου των Γάλλων πολιτών, πως σας φαίνεται;
Και από πού προκύπτουν τα συμπεράσματα περί ήττας του εθνολαϊκισμού, όταν οι δυνάμεις που υπαινίσσονται, με τον αντιευρωπαϊκό ή έντονα ευρωσκεπτικιστικό προσανατολισμό, αντιπροσωπεύουν τη μισή, σχεδόν, Γαλλία; Ας διαβάσουν καλύτερα τα εκλογικά αποτελέσματα. Εν πάση δε περιπτώσει, να κατανοήσουμε την αντίδραση για την κα. Λεπέν και ότι αντιπροσωπεύει. Πέραν των άλλων, είναι και το ιδανικό άλλοθι, για όσους έχουν διανύσει ολόκληρη τη διαδρομή από τα αριστερά στα δεξιά, να ανακαλύπτουν κινδύνους για τη δημοκρατία, από την άνοδο της κ. Λεπέν. Λες και δεν ξέρουν ότι στη σημερινή Γαλλία, ισχύει το καθεστώς «έκτακτης ανάγκης», υπό τη σκιά του οποίου διεξήχθησαν και οι προχθεσινές εκλογές.
Τον Μελανσόν, όμως, γιατί τον απορρίπτουν; Ακόμη και ο Μπενουά Αμόν, τους «ξίνιζε» και τον κατέτασσαν, μέχρι προχθές τουλάχιστον, στις «αντιευρωπαϊκές» δυνάμεις του «εθνολαϊκισμού». Όπως είπε και ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι καθαρά, πλέον, τα μέτωπα. Έχει δίκιο, καθώς ο κ. Μακρόν, ναι μεν δεν προέρχεται από το παλιό πολιτικό κατεστημένο, αλλά και δεν προήλθε και από παρθενογένεση. Όπως τόνισε και ο καθηγητής-και γνωστός εκλογολόγος-Ηλίας Νικολακόπουλος, είναι πιο «συστημικούς» από όλους, ως αυθεντικό δημιούργημα του χρηματοπιστωτικού συστήματος και μάλιστα στην πιο εμβληματική του εκδοχή, ως στέλεχος του ομίλου Ρότσιλντ. Είναι, δηλαδή, ο αυθεντικός αντιπρόσωπος του απρόσωπου «μεγασυστήματος», στο οποίο έχει αναφερθεί ο καθηγητής Γιάννης Πανούσης, για το οποίο υπάρχουν μόνο οι δυνάμεις της «αόρατης» αγοράς και, μάλιστα, στην πιο εκχυδαϊσμένη λογική, ενός ραντιέρικου- παρασιτικού καπιταλισμού, που εξαντλεί την εφευρετικότητα του, στην απομύζηση και την υποταγή κρατών και λαών, σε ανεξέλεγκτα κέντρα. Αυτήν, ακριβώς, την παγκόσμια τάξη, αντιπροσωπεύει αυθεντικά, η άχρωμη και γκρίζα φιγούρα του κ. Μακρόν, από το λόγο και το πρόγραμμα του οποίου απουσιάζει εμφαντικά ο κόσμος της εργασίας και των χειμαζόμενων, «υποτελών» κατά τη μαρξιστική ορολογία, τάξεων. Αυτός ο κόσμος, των ηττημένων και περιθωριοποιημένων, από τον «κόσμο των Ρότσιλντ», ζητά την εκπροσώπηση του, μετά τον ιδεολογικό αφοπλισμό ή και τη χυδαία συναλλαγή με τα νέα αφεντικά, της παλιάς Σοσιαλδημοκρατίας, όπως είδαμε και στη χώρα μας. Είναι ιστορική ευθύνη, όλης της Αριστεράς, να εκπροσωπήσει εκείνη, αυτό τον κόσμο. Ειδάλλως….
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
Πηγή: http://www.kontranews.gr/PARAPOLITIKA/280864-O-kosmos-toy-Rotsilnt ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
