Συμμετοχή στην κυβέρνηση

Συμμετοχή στην κυβέρνηση

Παρά λοιπόν, όπως ήδη αναπτύξαμε, την ψύχρανση των σχέσεων του με την ηγεσία, εξαιτίας της παρέκκλισης από την κομματική γραμμή στο θέμα της τότε ΕΟΚ, που τον οδήγησε και εκτός ψηφοδελτίων στις καθοριστικές εκλογές του Οκτωβρίου 1981, ο Κώστας Σημίτης συμπεριελήφθη, προς γενική έκπληξη, στην πρώτη «κυβέρνηση της Αλλαγής», ως υπουργός Γεωργίας.

Οι πληροφορίες, από τα σχετικά ρεπορτάζ της εποχής, φέρουν τον Αντώνη Λιβάνη, που διαδραμάτιζε καίριο ρόλο σε όλους τους σχηματισμούς κυβερνήσεων, στην περίοδο παντοδυναμίας του Ανδρέα Παπανδρέου, να έχει την έμπνευση για τη συμμετοχή του μετέπειτα προέδρου του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργού, σ` εκείνη την πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Η επιλογή μάλιστα του κ. Σημίτη, αντί του κεντρογενούς Γιάννη Σκουλαρίκη, που εφέρετο φαβορί για τη θέση (τελικά ο Ηλείος πολιτικός ανέλαβε το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, όπου πιστώθηκε μεταξύ άλλων και την ενοποίηση των δύο μέχρι τότε χωριστών Σωμάτων, Αστυνομίας Πόλεων και Χωροφυλακής). Η πορεία των πραγμάτων το έφερε έτσι, ώστε ο φιλευρωπαϊκός προσανατολισμός του κ. Σημίτη, που τον είχε φέρει σε διάσταση, με την κομματική ηγεσία, όπως ήδη είδαμε, ήταν εκείνο το στοιχείο που κρίθηκε ως πλεονέκτημα, για την ανάληψη του συγκεκριμένου υπουργείου, που είχε πολλά πεδία συνάφειας με το λεγόμενο «ευρωπαϊκό κεκτημένο», λόγω της λεγόμενης, τότε, ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική).

Ανοιξε έτσι ο δρόμος και για την είσοδο στη Βουλή, που έγινε στις εκλογές του 1985, οι οποίες (για μία και μοναδική φορά) διενεργήθηκαν με λίστα. Επρόκειτο βέβαια για μια υπεσχημένη, προγραμματική εξαγγελία που, όμως, πέρα από τις αναταράξεις που προκάλεσε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, οδηγώντας σε διαγραφές των Άρη Μπουλούκου, Διονύση Μπουλούκου και Δημήτρη Χονδροκούκη, αποδείχθηκε προβληματική στην εφαρμογή της και γι` αυτό εγκαταλείφθηκε σιωπηρά. Έδωσε όμως τη δυνατότητα στον κο. Σημίτη να εκλεγεί, για πρώτη φορά, στην Α` Πειραιά, με την τοποθέτηση του σε εκλόγιμη θέση. Από τον Ιούνιο του 1989, ωστόσο, εκλεγόταν με σταυρό και στην πρώτη θέση, μέχρι την εκλογή του στην πρωθυπουργία, οπότε εκλεγόταν στην περιφέρεια, χωρίς σταυρό. Μετά τις εκλογές του Ιουνίου 1985, σήμανε μια κομβική στιγμή για τον Κώστα Σημίτη, καθώς, μετά τη δεύτερη εκλογική νίκη και τη διαφοροποίηση του μέχρι τότε «τσάρου» Γεράσιμου Αρσένη, εκλήθη ο Κώστας Σημίτης, να αναλάβει το, επιτελικό τότε, υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, με την αποστολή να εφαρμόσει το λεγόμενο «σταθεροποιητικό» πρόγραμμα, πρόγραμμα λιτότητας δηλαδή. Η αλήθεια είναι πως ο συγκεκριμένος πολιτικός θεωρήθηκε ο πιο ενδεδειγμένος, για την εφαρμογή μιας τέτοιας, σκληρής πολιτικής που, μεταξύ άλλων παρενεργειών, έφερε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε ρήξη με την ίδια τη συνδικαλιστική οργάνωση του Κινήματος, που, στην πράξη, αποτελούσε και τη διοίκηση της Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας (ΓΣΕΕ). Ως εκ τούτου, ήταν μάλλον φυσικό, η εγκατάλειψη αυτής της πολιτικής, από τον Ανδρέα Παπανδρέου (κάτι, πάντως, που είχε προαναγγελθεί από τον ίδιο, όταν ανακοίνωνε την εφαρμογή του σταθεροποιητικού προγράμματος) να σημάνει την αυτόματη παραίτηση του Κώστα Σημίτη, από τη «βαριά» υπουργική του θέση. Ξεκινούσε έτσι μια φάση διαφοροποιήσεων, στα όρια της ρήξης, που κορυφώθηκε με το «σκάνδαλο Κοσκωτά» και τα «απόνερα» του, αναδεικνύοντας τον κ. Σημίτη σε ιδιαίτερο πόλο αναφοράς, εν τέλει δε σε κορυφαίο δελφίνο.

 

Πηγή: https://www.kontranews.gr/PARAPOLITIKA/349255-Symmetoche-sten-kybernese ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ



Ακολουθήστε μας σε Google News, Facebook και Instagram και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ γράψτε το σχόλιο σας!
Το όνομα σας ...