Τα Παρασκήνια των Δεκεμβριανών του 1944

Τα Παρασκήνια των Δεκεμβριανών του 1944

Χρήστος Η. Χαλαζιάς

 

Η αιματηρή επίθεση στην πλατεία Συντάγματος εναντίον των διαδηλωτών του ΕΑΜ στις αρχές του Δεκεμβρίου 1944, ήταν η αρχή της πρώτης στρατιωτικής αναμέτρησης, για να μπει σε εφαρμογή το βρετανικό σχέδιο σύγκρουσης με το ΚΚΕ για να επιβάλει την κυριαρχία της στη χώρα μας.

Το αντικομουνιστικό 3ο Βρετανικό Σώμα Στρατού από την μια πλευρά και από την άλλη τμήματα του ΕΛΑΣ.

Το σχέδιο των Βρετανών για την κυριαρχία τους στη χώρας μας, που πρέπει να εφαρμοστεί άμεσα μετά την απελευθέρωση μας από τη γερμανική ναζιστική κατοχή είναι η εκμετάλλευση των κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών.

Το πρώτο βήμα τους ήταν να επιδιώξει την σταθεροποίηση της επιρροής στην Ελλάδα και την Τουρκία, προωθώντας την ελληνό – τουρκική φιλία ως καθοριστικό γεωπολιτικό – γεωοικονομικό παράγοντα στη Νοτιόανατολική Μεσόγειο. Παράλληλα να αποφύγει την όποια πρόκληση κατά της ΕΣΣΔ (Ρωσία) στην επιρροή των δορυφορικών χωρών της στα Βαλκάνια και να προχωρήσει η Αγγλία με κάθε κόστος στο να διατηρήσει την επιρροή της στην Ελλάδα.

Το σχέδιο των Βρετανών για την Ελλάδα τονίζει ότι: « Η Βρετανία πρέπει να αρχίσει να στηρίζει ένα καθεστώς το οποίο μετά τον πόλεμο, θα στραφεί οπωσδήποτε στη δική της επιρροή και να αποκλείσει τη σοβιετική επιρροή».

Αυτό υποστήριζαν οι Βρετανοί πολιτικοί και διπλωμάτες το οποίο θεωρούσαν εύκολο, δημιουργώντας μια δική τους κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας που θα μπορεί να σταθεροποιήσει την κατάσταση στη χώρα.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο των υπό διαμόρφωση των μεταπολεμικών εξελίξεων. Η Ελλάδα είναι πολλαπλά χρήσιμη για τη Βρετανία, αλλά κυρίως σκοπός αυτής της πολιτικής πέρα από τα οικονομικά συμφέροντά της θα είναι φραγμός στην διείσδυση του κομμουνισμού σε όλα τα Βαλκανικά κράτη.

Οι βρετανικές δυνάμεις αποβιβάζονται στον Πειραιά, μαζί με την κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, για να λυθούν πρώτα τα πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα, με ιδιαίτερη προσοχή στους χειρισμούς, γιατί πρέπει να αποφευχθεί η οποιαδήποτε εντύπωση ότι οι Βρετανοί επέβαλαν την κυβέρνηση.

Για να πετύχει και να γίνει αποδεκτή η πολιτική τους πρέπει να λύσουν και τα άμεσα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα. Πρώτο βήμα είναι η διανομή τροφίμων, η δημιουργία της κρατικής διοίκησης του εθνικού στρατού και της πρόνοιας. Την οργάνωση της διανομής αναλαμβάνει ο βρετανικός στρατός.

Η κλήση τεσσάρων κλάσεων για κατάταξη στον εθνικό στρατό και η αποστράτευση του ΕΛΑΣ, μπορούσε να αλλάξει την κατάσταση. Οι Βρετανοί αξιωματούχοι εκτιμούσαν ότι οι μαχητές του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ είναι «ψευτοπαλληκαράδες» και με την παρουσία τους δεν θα τολμούσαν να τους αντιμετωπίσουν και θα το «βάλουν στα πόδια».

Ο υπουργός Εξωτερικών Ήντεν υποστηρίζει ότι: «αν ξεπεράσουμε τις πρώτες έξι εβδομάδας θα έχουμε ελαττώσει σημαντικά την απειλή προς το κράτος (που θέλουμε στην Ελλάδα)».

Η Βρετανική Ταξιαρχία 7 Νοεμβρίου αναχωρεί από την Ιταλία προς τον Πειραιά με τις οδηγίες του Τσόρτσιλ ο οποίος δίνει την οδηγία «να μη διστάσει να πυροβολήσει αν είναι απαραίτητο». Η απόφαση αυτή του Τσόρτσιλ δείχνει τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπίσουν τα τμήματα του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ κάθε πολίτη που δεν θα συμμορφώνεται με τις βρετανικές οδηγίες.

Ενώ η Ταξιαρχία ερχόταν προς τον Πειραιά, ο Τσόρτσιλ και ο Ήντεν δίνουν νέα οδηγία, πιο σκληρή, ότι: «Τα βρετανικά στρατεύματα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να υποστηρίξουν την τήρηση του νόμου και της τάξης κάνοντας χρήση των όπλων τους αν χρειασθεί».

Την ίδια ώρα ο Τσόρτσιλ ζητά από τον στρατηγό και στρατιωτικό διοικητή της Μεσογείου να ενισχύσει τα βρετανικά στρατεύματα που πάνε στον Πειραιά, με στόχο την Αθήνα, να στείλει την 3η Ινδική Ταξιαρχία, γιατί υπάρχουν πληροφορίες ότι οι κομμουνιστές σχεδιάζουν να καταλάβουν την εξουσία με τα όπλα.

Ο Βρετανός επικεφαλής της βρετανικής διπλωματίας στην Ελλάδα Λήπερ στις αρχές Δεκεμβρίου ενημερώνει το Λονδίνο για τη διαδήλωση και την γενική απεργία που έχει ανακοινωθεί. Επισημαίνει ότι πιθανόν να υπάρχουν επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα στην πλατεία Συντάγματος και η κατάσταση θα πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα και να ελεγχθεί, συμπληρώνοντας ότι: «ο Πρωθυπουργός αισθάνεται ένα μείγμα ανακούφισης και ανησυχίας». Ανακούφισης γιατί μπορεί πλέον να δράσει ανοιχτά σύμφωνα με τις πεποιθήσεις του, ανησυχία για τον αντίκτυπο που θα έχει στις σχέσεις με την Αγγλία με το ενδεχόμενο να σκοτωθούν Βρετανοί στρατιώτες.

Ο Λήπερ φροντίζει να ενημερώσει τον Πρωθυπουργό ότι οι Βρετανοί στρατιώτες μπορούν να προστατέψουν τον εαυτό τους.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Θεμιστοκλής Τσάτσος με εντολή του Πρωθυπουργού ενημερώνει τον Λήπερ ότι: «Το υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα να δώσει εντολή στην Αστυνομία να σταματήσει την αυριανή διαδήλωση και να αποκόψει όσες πορείες έρχονται από τα προάστια και αν χρειαστεί να κάνουν χρήση βίας.

Ο Λήπερ στέλνει τηλεγράφημα στο Λονδίνο ενημερώνοντας το Φόρεϊν Όφις ότι: «κατά την άποψη της κυβέρνησης ίσως να υπάρξουν ορισμένες συγκρούσεις στην διαδήλωση 2ας Δεκεμβρίου και ότι σε λίγες ώρες η κατάσταση θα είναι υπό έλεγχο».

Για τα όσα συνέβησαν στα Δεκεμβριανά το πολιτικό φιλοαγγλικό κατεστημένο προπαγάνδιζε ότι η διαδήλωση και τα επεισόδια είναι υποκινούμενα από την Σοβιετική Ένωση.

Αυτό είναι ένας καθαρός μύθος για να επικρατήσει η αγγλοκρατία προστατεύοντας την κυβέρνηση και εξαπατώντας το λαό ότι οι Βρετανοί είναι προστάτες της χώρας και όχι νέοι κατακτητές.

Ο Στάλιν σε όλη τη διάρκεια της κρίση τήρησε τη συμφωνία που είχε κάνει με τον Τσόρτσιλ τον Οκτώβριο του 1944 στη Μόσχα (το μοίρασμα των βαλκανικών κρατών γράφτηκε σε ένα χαρτί από πακέτο τσιγάρων, και θα πρέπει να θυμόμαστε τη συμπεριφορά των ισχυρών απέναντι των αδυνάτων για να μην υπάρχουν ουτοπικές σκέψεις περί πλήρους ανεξαρτησίας) και της συμφωνίας των Ήντεν – Μολότοφ. Ο Τσόρτσιλ συνέχεια μιλούσε ότι: «Οι Ρώσοι συμφώνησαν να αφήσουν στην δικαιοδοσία μας την ελληνική υπόθεση. Μέσα Νοεμβρίου 1944 ο Λήπερ τηλεγράφησε στον Ήντεν ότι: «δεν υπάρχει ένδειξη πως η Σοβιετική αποστολή θα επιδιώξει κάποιο ρόλο» και ο Άγγλος Ταξίαρχος Ούντλαντ ενημέρωσε τις υπηρεσίες του ότι: «το καθήκον του Πόποφ είναι να συγκεντρώσει τους Ρώσους αιχμαλώτους που είναι στην Ελλάδα και τίποτα άλλο». Ο Λήπερ σε συνάντηση του με τον πολιτικό Σβώλο του είπε: « Αυτοί που καθοδηγούν την εξέγερση θα πρέπει να ξεγράψουν από το μυαλό τους κάθε σκέψη για ρωσική επέμβαση, οι Βρετανοί έχουν ένα καθοριστικό ενδιαφέρον στην Ελλάδα σαν χώρα και δεν θα αγνοήσουν αυτά τα συμφέροντα τους».

Η Θέση της Ρωσίας στα Δεκεμβριανά

Στη συνάντηση των τριών Μεγάλων Δυνάμεων ( Ρούζβελτ των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, Ι.Β. Στάλιν της τότε Σοβιετικής Ρωσίας και ο Ο. Τσόρτσιλ της Βρετανίας) στο διάλογο για τη χώρα μας ο Τσόρτσιλ είπε: « Οι Έλληνες δεν έχουν συνηθίσει ακόμα το διάλογο και για αυτό κόβει ο ένας το λαιμό του άλλου» . Ο Στάλιν απάντησε ότι δεν έχει την πρόθεση να αναμιχτεί ή να κάνει κριτική στους Άγγλους για τη δράση τους στην Ελλάδα».

Στην πρόταση αυτή ο Τσόρτσιλ απάντησε ότι «ήταν στο έπακρο υποχρεωμένοι στον Στρατάρχη Στάλιν, που δεν είχε δείξει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον στις ελληνικές θέσεις», κάτι που επαναλαμβάνει την επόμενη μέρα λέγοντας ότι: «έχω πλήρη εμπιστοσύνη στη βρετανική πολιτική στη Ελλάδα».

Ο γιατρός του Τσόρτσιλ στο ημερολόγιου του γράφει ότι: «Ο Ουίλσον του είπε, «ο Στάλιν δεν πρόκειται να χτυπήσει το κεφάλι του… θ’ αφήσει τους ανθρώπους του να χτυπηθούν στην Ελλάδα για χάρη των ευρύτερων σχεδίων του».

Ο Στάλιν έδειξε ότι θα σεβαστεί την αγγλορωσική συμφωνία για τον έλεγχο Ελλάδας – Ρουμανίας, αλλά τον Σεπτέμβριο του 1945 την παραβίασε στέλνοντας τον υφυπουργό Βισίνσκι στο Βουκουρέστι και επιβάλει στο βασιλιά να δεχτεί να συνεργαστεί με την κομμουνιστική κυβέρνηση. Ο Τσόρτσιλ δεν αντέδρασε και είπε στον Ρούζβελτ με ωμή κυνικότητα: «Οι Σοβιετικοί έχουν πετύχει , με τη βία και τη νοθεία να επιβάλουν μια κομμουνιστική μειοψηφία με πλήρη έλεγχο στη χώρα (Ρουμανία). Εμποδιστήκαμε να διαμαρτυρηθούμε εναντίον αυτών των εξελίξεων από το γεγονός, ότι για να έχουμε την ελευθερία να σώσουμε την Ελλάδα. Ο Ήντεν και εγώ αναγνωρίσαμε κατά τη συνάντηση του Οκτωβρίου στη Μόσχα, πως η ΕΣΣΔ θα έπρεπε να έχει περισσότερο βαρύνουσα γνώμη στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, ενώ εμείς στην Ελλάδα. Ο Στάλιν έμεινε απόλυτα πιστός σ’ αυτή τη συμφωνία κατά τις τριάντα μέρες της μάχης εναντίον των κομμουνιστών του ΕΛΑΣ στην Αθήνα, παρά το γεγονός ότι όλα όσα συνέβαιναν ήταν πολύ δυσάρεστα γι’ αυτόν και το περιβάλλον του…» και προσθέτει «Ο Στάλιν παραδέχεται τις αρχές της Γιάλτας, οι οποίες βέβαια καταπατήθηκαν στη Ρουμανία. Όμως στο θέμα αυτό δεν θα ήθελα να ασκήσουν καμιά πίεση

σε σημείο που ο Στάλιν να πει: «Δεν αναμείχθηκα στις ενέργειες σας στην Ελλάδα. Γιατί δεν μου δίνεται την ίδια ελευθερία στη Ρουμανία;» και το γράμμα του Τσόρτσιλ καταλήγει: «Θα πρότεινα γι’ αυτό να ζητηθεί από τον Στάλιν να φροντίσει ότι πότε ‘η νέα κυβέρνηση να μην αρχίσει αμέσως την εκκαθάριση όλων των πολιτικών στοιχείων που θα ανατίθενται στις απόψεις της». Δηλαδή του επιτρέπεται να γίνουν οι εκκαθαρίσεις λίγους μήνες αργότερα.

Ο Στάλιν δεν ενδιαφέρθηκε για την τύχη των μη κομμουνιστικών ηγετών, της Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Ουγγαρίας, Πολωνίας ή των Τσέχων, όπως και για τις εκκαθαρίσεις των κομμουνιστών που χαρακτηρίστηκαν αντισταλινική (όπως ο Κλεμέντης στην Τσεχοσλοβακία, ο Ράικ της Ουγγαρίας, ο Σλάνσκι, η Άννα Πάνκερ της Ρουμανίας, ο Ντράικο Πέτκωφ της Βουλγαρίας).

Το 1950 μετά τη λήξη του εμφυλίου ο Νίκος Ζαχαριάδης, ο Μήτσος Παρτασλίδης προσκλήθηκαν από τον Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρωσίας να πάνε στο Κρεμλίνο. Συναντήθηκαν με τον Στάλιν παρουσία του υπουργού Εξωτερικών Μολότοφ, του Ε. Χότζια της Αλβανίας, το Μίλοβαν Τζίλα της Γιουγκοσλαβίας και οι δύο άσκησαν σκληρή κριτική σε ό,τι αφορά τη δημιουργία του Δημοκρατικού Ελληνικού Στρατού. (ΔΕΣ). Για τα όσα είπε ο Τζίλα για την Ελλάδα και τον Τίτο πριν αποχωρήσει ο από την Κομινφόρμ, ο Στάλιν του απάντησε ότι: «Τι συνεχίζετε να βοηθάτε τους Έλληνες; Δεν έχουν καμιά δυνατότητα να πετύχουν. Φαντάζεστε ότι θ’ αφήσουν οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί τη Μεσόγειο;» Βέβαια τότε κανείς δεν γνώριζε τη μυστική συμφωνία Στάλιν – Τσόρτσιλ. Στις καταγγελίες του Χότζια για την σκληρή κριτική που άσκησε στο ΚΚΕ για τον ΔΕΣ, ο Στάλιν συγκατάνευε στα λόγια του Χότζια: Δεν έπρεπε να παραδώσετε τα όπλα στα 1945 (συμφωνία Βάρκιζας) γιατί το κάνατε αυτό;».

Ο Νίκος Ζαχαριάδης απάντησε: Μας το είπε ο σύντροφος Δημητρώφ.

Δεν γνώριζα ότι ο σύντροφος Δημητρώφ είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματό σας.

Ο διάλογος αυτός έκανε σαφές ότι οι ΕΣΣΔ δεν άρχει καμιά ευθύνη για τα Δεκεμβριανά και τον Εμφύλιο.

 

Πηγή: https://www.kontranews.gr/PARAPOLITIKA/348536-Ta-Paraskenia-ton-Dekembrianon-toy-1944 ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ



Ακολουθήστε μας σε Google News, Facebook και Instagram και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ γράψτε το σχόλιο σας!
Το όνομα σας ...