Τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ιαπωνία έφτιαξε ένα Υπερυποβρύχιο που αν ήταν υπηρεσιακό το 1942 θα μπορούσε να είχε ακυρώσει τα αποτελέσματα της ναυμαχίας του Midway που επέτρεψε την κυριαρχία των ΗΠΑ στον Ειρηνικό, με συνέπεια την ήττα της Ιαπωνίας.
Μιλάμε για τα θρυλικά υποβρύχια Ι-400, ένας τύπος υποβρυχίου που καταργούσε όλους τους συμβατικούς περιορισμούς των υποβρυχίων της εποχής, σε Μέγεθος, σε παρατηρησιμότητα, σε αυτονομία, σε οπλισμό, με λίγα λόγια στα πάντα.
Το υπερυποβρύχιο αυτό ήταν ένα από τα πολλά πνευματικά παιδιά του θρυλικού αμερικανοθρεμένου Ναυάρχου Γιαμαμότο (απόφοιτος του πανεπιστημίου Χάρβαρντ). Ο Γιαμαμότο ήταν αντίθετος με την ιδέα της κήρυξης πολέμου εναντίον της Αμερικής. Πίστευε και είχε δίκιο, ότι η Ιαπωνία στο τέλος δεν θα μπορούσε να νικήσει τις ΗΠΑ.
Γνωρίζοντας τις οικονομικές και βιομηχανικές δυνατότητες της χώρας συνειδητοποιούσε ότι ήταν θέμα χρόνου για τις ΗΠΑ να αναπτύξουν πολλαπλάσια πλοία, αεροπλάνα και άνδρες στον Ειρηνικό σε σύγκριση με την Ιαπωνία.
Από τη στιγμή όμως που η ιαπωνική κυβέρνηση και το Γενικό Επιτελείο της Ιαπωνίας, αποφάσισαν ότι ο μόνος τρόπος να παραμείνει η Ιαπωνία κυρίαρχος του Ειρηνικού, ήταν η καταστροφή του Αμερικανικού Στόλου και ει δυνατόν η μεταφορά του πολέμου στα αμερικανικά ύδατα και το έδαφος, εκπόνησε μία σειρά σχεδίων για να γίνει αυτό πραγματικότητα.
Ένα από τα σχέδια αυτά ήταν και το υποβρύχιο Ι-400. Τα χαρακτηριστικά αυτού του τύπου των υποβρυχίων ήταν τα εξής: Εκτόπισμα σε κατάδυση 6670 τόνοι, μήκος 122 μ., πλάτος 12 μ., βύθισμα 7 μ., ταχύτητα εν καταδύσει 18,7 κόμβους, κινητήρες 4 Diesel των 2250 hp έκαστος και δύο ηλεκτρικούς των 2100 hp.
Οπλισμός: 3 Βομβαρδιστικά Υδροπλάνα Aichi Μ6Α1 εσωτερικά σε υπόστεγο, 8 τορπιλοσωλήνες των 533 χιλ., 1 πυροβόλο των 5,5 inch/40 cal., 3 τρίκαννα πυροβόλα των 25 χιλ. και 1 μονόκαννο πυροβόλο των 25 χιλ.. Πλήρωμα 144 Αξιωματικοί και Ναύτες.
Ήταν δύσκολο στον εντοπισμό με σόναρ γιατί έφερε εξωτερική επικάλυψη πλακιδίων καουτσούκ (γερμανική τεχνολογία) που έκανε δύσκολη την επιστροφή ανακλάσεων στο σόναρ των διωκτών του. Λόγω της ιδιόμορφης σχεδίασής του, το Ι-400 ήταν αρκετά δύσκολο να κυβερνηθεί.
Ο αρχικός προγραμματισμός ήταν να κατασκευαστούν 18 αλλά τελικά κατασκευάστηκαν μόνο τρία, πολύ αργά (1945) και πολύ λίγα για να βοηθήσουν την Ιαπωνία. Ένα από αυτά κατελήφθη από τους Αμερικανούς μετά την παράδοση της Ιαπωνίας και οδηγήθηκε με μεγάλη μυστικότητα στο Περλ-Χάρμπορ προς ανάλυση και εξέταση από τους Αμερικανούς.
Εν συνεχεία, κατεστράφη πάλι με μεγάλη μυστικότητα ώστε να μην πέσει στα χέρια των Σοβιετικών (βάσει των τότε συνθηκών, οι ΗΠΑ ήταν υποχρεωμένες να επιτρέψουν την επιθεώρηση από τους Ρώσους αλλά ο Ψυχρός Πόλεμος είχε είδη αρχίσει).
Το βασικό σχέδιο γι’ αυτά τα υποβρύχια ήταν να πλησιάσουν τις δυτικές ακτές των ΗΠΑ και να βομβαρδίσουν πόλεις με βιολογικά όπλα, ώστε να σπείρουν τον πανικό. Οι Γιαπωνέζοι είχαν αναπτύξει πολλά βιολογικά όπλα από την δεκαετία του ‘30, χρησιμοποιώντας ως πειραματόζωα Κινέζους πολίτες, πειράματα τα οποία κόστισαν τη ζωή σε 200.000 Κινέζους.
Ένα άλλο σχέδιο ήταν να βομβαρδίσουν την διώρυγα του Παναμά, άλλα όλα αυτά τα σχέδια και πολλά άλλα έμειναν στα χαρτιά. Απολαύστε στο ακόλουθο βίντεο ένα αναλυτικό ιστορικό αυτού του ναυτικού τεχνικού θαύματος του Β’ΠΠ. Ακόμη και όσοι δεν διαβάζουν αγγλικά, τους ενημερώνουμε ότι και το οπτικό σκέλος είναι μοναδικό.
Πηγή: defence-point
Πηγή:
