Τετάρτη 25/05/2016 – 16:48
Να ερμηνεύσουμε, άραγε, ως προάγγελο εξελίξεων, την, «εκτός θέματος», διαμάχη μεταξύ της Ντόρας Μπακογιάννη και του Πάνου Καμμένου, για την πορεία του Σκοπιανού, με φόντο την απόφαση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών (1992). Επί της ουσίας, η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Είναι αλήθεια, ότι η θέση με την οποία προσήλθε η κυβέρνηση Καραμανλή, το 2008, στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, στο Βουκουρέστι, ματαιώνοντας, με την άσκηση ΒΕΤΟ, την ένταξη του γειτονικού κράτους, στους ευρωατλαντικούς θεσμούς, δηλαδή η αποδοχή σύνθετης ονομασίας, με γεωγραφικό προσδιορισμό, έναντι όλων (erga omnes), αποτέλεσε μετατόπιση από την απόλυτη θέση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών. Είναι, όμως, επίσης αληθές, ότι η θέση αυτή, έγινε αποδεκτή από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, ως μια αναγκαία, πλην ύστατη υποχώρηση.
Πηγή:
