Οι γονείς θα πρέπει να επαγρυπνούν και να απευθυνθούν σε ειδικό εάν παρατηρήσουν ακραίες συμπεριφορές, όπως:
– κοινωνική απομόνωση (από την οικογένεια αλλά και από τους φίλους)
– δυσκολία ολοκλήρωσης καθημερινών δραστηριοτήτων (στο σχολείο, στο σπίτι ή σε εξωσχολικές δραστηριότητες)
– συχνά ξεσπάσματα σε κλάμα
– τάσεις αυτοτραυματισμού (και προσπάθεια συγκάλυψης, π.χ. φορώντας μακρυμάνικες μπλούζες και μακριά παντελόνια όταν κάνει ζέστη)
– τάσεις αυτοκτονίας
Η ένταση των συμπτωμάτων είναι αυτή που θα παροτρύνει τους γονείς να ζητήσουν βοήθεια.
Σε περιπτώσεις που τα συμπτώματα είναι πιο ήπια, η απότομη αλλαγή στη συμπεριφορά και η διάρκεια των συμπτωμάτων είναι αυτή που θα υποδείξει πιθανώς το πρόβλημα. Αν και η εφηβική θλίψη είναι παροδική, η κατάθλιψη διαρκεί από μερικές εβδομάδες έως και αρκετούς μήνες ή χρόνια.
Χαρακτηριστική ένδειξη είναι η αποστροφή για δραστηριότητες που προηγουμένως τραβούσαν το ενδιαφέρον ή έδιναν χαρά, από την αγάπη για τα βιντεοπαιχνίδια και την ανάγνωση βιβλίων έως ένα σπορ ή τις συχνές εξόδους.
Τυπικές ενδείξεις κατάθλιψης:
Αντικοινωνική συμπεριφορά, αντιδραστική συμπεριφορά, αϋπνία ή παθολογικός υπέρμετρος ύπνος, υπερφαγία ή μειωμένη όρεξη, ελλιπής τήρηση βασικών κανόνων υγιεινής
Συμπτώματα που διαχωρίζουν την εφηβική θλίψη από την εφηβική κατάθλιψη:
Απομόνωση, δυσκολία ολοκλήρωσης καθημερινών δραστηριοτήτων, αυτοκτονικές σκέψεις, αυτοτραυματισμός, αίσθημα απελπισίας, ξαφνικές μεταβολές στη συμπεριφορά, απώλεια ενδιαφέροντος για αγαπημένα χόμπι
