Η «σοβαρή» ΝΔ

Δεν είμαστε, ασφαλώς, σε θέση να κρίνουμε την ακρίβεια του δημοσιεύματος της γερμανικής FAZ, για τη «διγλωσσία» της ηγεσίας της ΝΔ, ως προς τη συμφωνία με τα Σκόπια.

  Εχουμε, όμως, πλήρη εικόνα για τα όσα λέγονται και γράφονται στο εσωτερικό. Από ενθουσιώδεις υποστηρικτές της ηγεσίας, της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που, αντιφάσκοντας με τον ίδιο τους τον εαυτό, επαίρονται κιόλας γιατί, κατά τα λεγόμενα  τους, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατάφερε να κρατήσει ενωμένο το κόμμα του, υιοθετώντας την απόλυτα απορριπτική  ρητορική των ακραίων του κόμματος του. Του λόγου το αληθές, άλλωστε, επιβεβαιώθηκε και στη Βουλή, όπου η απόλυτα αρνητική τοποθέτηση του προέδρου της ΝΔ, ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με παλιότερες τοποθετήσεις του, όπου τασσόταν σαφώς υπέρ λύσης, με σύνθετη ονομασία, σύμφωνα με την «εθνική γραμμή» του Βουκουρεστίου. Το πιο δυσάρεστο, όμως, είναι πως σε αυτή την υπερσυντηρητική παλινδρόμηση, έχουν παρασυρθεί και στελέχη, που έχουν καταγραφεί ως μετριοπαθή. Ενδεικτικό παράδειγμα η περίπτωση του τομεάρχη Εξωτερικών Γιώργου Κουμουτσάκου, διακεκριμένου διπλωμάτη και παλιού συνεργάτη του Κώστα Καραμανλή. Τον είδαμε, σε χθεσινή τηλεοπτική συνέντευξη: Να υιοθετεί αβασάνιστα, δημοσιεύματα και ακριτομύθιες για υποτιθέμενη σύνδεση της λύσης στο Σκοπιανό, με το θέμα του χρέους. Να αναγάγει σε μείζον θέμα, παλιότερες δηλώσεις του βουλευτή Φλώρινας, του ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρώντας μάλιστα, σε πρώτη φάση, σύνδεση με την ομάδα του «Ουράνιου Τόξου».

 Να χρησιμοποιεί ακραίες ή, εν πάση περιπτώσει, εξαιρετικά επιθετικές διατυπώσεις, για αυτή καθαυτή τη συμφωνία, αλλά και τους χειρισμούς ή τη συνολική στάση της κυβέρνησης, που δεν απέχουν  και πολύ από όσα ακραία ακούγονται, από αυτόκλητους «μακεδονομάχους». Στο τέλος δε, να μας διαβεβαιώνει ότι μια κυβέρνηση της ΝΔ, θα έχει τη δυνατότητα, να ανατρέψει τις, κατά τη γνώμη του, δυσμενείς συνέπειες της συμφωνίας, αν και μόνιμο μοτίβο της κριτικής και του ίδιου είναι πως αυτή, η συμφωνία, παράγει μη αναστρέψιμα αποτελέσματα. Αν ένας τέτοιος λόγος, διατυπώνεται από σοβαρά και μετριοπαθή στελέχη της ΝΔ, πιθανώς ως αντανάκλαση ενός εμπεδωμένου κλίματος και μιας συγκεκριμένης γραμμής, τότε τι χρεία μαρτύρων έχουμε για το «υπαρξιακό» πρόβλημα, στο εσωτερικό της κεντροδεξιάς παράταξης; Αναρωτιόμαστε μόνο: Όσοι, ως «εξωτερικοί παρατηρητές», χαιρέτισαν την εσωκομματική επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ως επιβράβευση ενός καινοτόμου και ρηξικέλευθου λόγου, πως είναι δυνατό σήμερα να επιχαίρουν το ίδιο, για την αυτοακύρωση του;

 ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ