Βέτο και Χάγη

Προκαλεί έκπληξη ότι και μετά την αναλυτική συζήτηση, για την κύρωση του πρωτοκόλλου ένταξης της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ, ότι, τουλάχιστον, θα είχαν ξεκαθαρίσει τα πράγματα, σε ότι αφορά τα όσα προηγήθηκαν, της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Σε προηγούμενη παρέμβαση μας, όταν ψηφιζόταν η «Συμφωνία των Πρεσπών», είχαμε τονίσει το προφανές ότι το περίφημο «Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών» του 1992, είχε πάψει και θεσμικά να υφίσταται από το Σεπτέμβριο του 1995, όταν ψηφίστηκε η «Ενδιάμεση Συμφωνία», από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, για να μη γελιόμαστε. Επειδή δε ακριβώς είχε διαμορφωθεί μια καινούργια πραγματικότητα, το 2008 διαμορφώθηκε, έστω και μέσα από άτυπους διαύλους επικοινωνίας, μια, όντως, νέα , κοινή θέση, για αποδοχή σύνθετης ονομασίας, με γεωγραφικό προσδιορισμό, έναντι όλων (erga omnes), με σχεδόν ομόφωνη συμφωνία όλων των τότε κοινοβουλευτικών δυνάμεων, όπως συνομολόγησε και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΙΝΑΛ, στην άκρως διαφωτιστική, επί του θέματος, παρέμβαση του. Όντως πρέπει να εξαρθεί η στάση της τότε ηγεσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του ΠΑΣΟΚ υπό τον Γιώργο Παπανδρέου, που βοήθησε στην επιτυχή έκβαση της προσπάθειας.

Επί της ουσίας τώρα, τυπικά έχει δίκιο, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, ότι, στη διάρκεια εκείνης της Συνόδου του ΝΑΤΟ, στο Βουκουρέστι, δεν ετέθη βέτο. Έχει όμως εξίσου δίκιο, ο τομεάρχης Εξωτερικών της ΝΔ, που συμμετείχε στην ελληνική αντιπροσωπεία, ότι ήταν η απειλή ή έστω και ο υπαινιγμός για χρήση του βέτο, που απέτρεψε την είσοδο της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ, παρ’ ότι την είχε προαναγγείλει ο ίδιος ο «πλανητάρχης», ο τότε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Τζορτζ Μπους. Πράγματι, η αναφορά του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, σε δηλώσεις που ακολούθησαν, στην άσκηση βέτο, ήταν μάλλον ατυχής, αφού και δεν ανταποκρινόταν κατ` ακρίβεια σε όσα συνέβησαν, αλλά και πρόσφερε πρόσθετο επιχείρημα, στην άλλη πλευρά, για την προσφυγή της στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Όμως, εδώ είναι ακριβής ο Ανδρέας Λοβέρδος, στο ότι η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου, αν και τυπικά καταλόγιζε στη χώρα μας παραβίαση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, στην πράξη ελάχιστα μας έβλαψε, αφού δεν αφαίρεσε από τη χώρα μας το δικαίωμα παρεμπόδισης της ένταξης της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ. Γι` αυτό, άλλωστε, φτάσαμε ως εδώ.

ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ