Ο Γιάννης Τσιμιτσέλης εμφανώς δυσαρεστημένος με το αποτέλεσμα, ανέφερε χαρακτηριστικά στο newpost: «Ήθελα να παίξω στα μέρη που μεγάλωσα, ωστόσο κάποιοι μας το απαγόρευσαν εξηγώντας μας πως οι ημίγυμνες σκηνές που υπάρχουν μέσα στην παράσταση δεν συμβαδίζουν με τον αρχαίο χώρο. Μιλάμε για έναν επιλεκτικό ρατσισμό με πολιτικές προεκτάσεις. Μόνο ως βλακώδες μπορώ να το χαρακτηρίσω. Η παράστασή μας έχει παιχτεί παντού και δεν υπήρξε καμία ένσταση, έρχονται παιδιά και τη βλέπουν. Δεν κάνουμε τίποτα μεμπτό που να αξίζει αυτή τη συμπεριφορά».
Μάλιστα όπως διευκρίνισε, οι άνδρες πρωταγωνιστές της παράστασης δεν μένουν πάνω στη σκηνή εντελώς γυμνοί, αλλά φορούν ένα κόκκινο εσώρουχο. Το γυμνό είναι αυτόνομη μορφή Τέχνης, αποδεκτής και επιθυμητής. Τις περισσότερες φορές εξυπηρετεί τους σκοπούς της παράστασης, και στη συγκεκριμένη στόχο έχει να εκμαιεύσει στον θεατή το αβίαστο, υπερθετικό γέλιο. Άλλωστε η ίδια η Τέχνη πρέπει να είναι γυμνή από ταμπού, στερεοτυπικές αντιλήψεις, και εμμονές. Ωστόσο, εν έτει 2013 φαίνεται πως υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που σοκάρονται από ένα γυμνό σώμα και όχι από την προκλητική -στα όρια της αντιαισθητικότητας- γύμνια της κοινωνίας μας…