Γιατί στεναχωριέται;

Ξαφνιαστήκαμε, ομολογούμε, μαθαίνοντας, μέσω τρίτων, ότι ο πρώην πρωθυπουργός «στεναχωριέται» για την ποινική εμπλοκή των δύο πρώην υπουργών του.

Γιατί; Αν πιστέψουμε τους αυτόκλητους «αγιογράφους» του, ουδεμία ευθύνη μπορεί να φέρει ο πρώην πρωθυπουργός, για τις «ατομικές» πράξεις των υπουργών του. Αλήθεια; Τα υποστηρίζουν δε αυτά, χωρίς ίχνος αιδούς, άνθρωποι που θεωρούν ως και ποινικά υπεύθυνο τον σημερινό πρωθυπουργό, για κάθε παράλειψη υπηρεσιακού οργάνου, στην πρόσφατη φονική πυρκαγιά.

Εδώ, επιβεβαιώνοντας την υποκρισία και τη «διπλή ηθική» τους, εισάγουν την έννοια του «ανεύθυνου» πρωθυπουργού, συγχέοντας προφανώς το ρόλο του τελευταίου, με εκείνο του Προέδρου της Δημοκρατίας. Δυστυχώς γι` αυτούς, πέρα από την αντικειμενική πολιτική ευθύνη που, κατά τη θεσμική μας τάξη, φέρει ο εκάστοτε πρωθυπουργός για οτιδήποτε συμβαίνει στη χώρα-και όχι μόνο στην κυβέρνηση-στην προκείμενη περίπτωση υπάρχουν και έκδηλα στοιχεία υποκειμενικής ευθύνης του τότε πρωθυπουργού.

Υπενθυμίζουμε, για μια ακόμη φορά, ότι οι επίδικες συμβάσεις, δεν αποφασίστηκαν μονομερώς από τους εμπλεκόμενους υπουργούς, αλλά από το ΚΥΣΕΑ, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού, προφανώς ύστερα από ενδελεχή εξέταση όλων των σχετικών στοιχείων.

Όπως δε προκύπτει από το κατηγορητήριο, αλλά και την κοινή λογική, εάν οι επίμαχες συμβάσεις ήταν καθ` όλα άψογες, δε θα υπήρχε λόγος για καταβολή μίζας. Αντίθετα, όπως προκύπτει και από τις σχετικές δικογραφίες, είχαν παρατηρηθεί πλείστα όσα προβλήματα, όχι μόνο σε ότι αφορά το συνολικό κόστος αγοράς, αλλά και τους υπόλοιπους όρους, όπως επίσης και την ποιότητα του προς αγορά υλικού, καθώς και την πιθανή ύπαρξη καλύτερων προσφορών. Για όλα αυτά υπάρχουν συγκεκριμένες αναφορές, στις επίμαχες δικογραφίες, με την παράθεση και σχετικών εισηγήσεων, από τη στρατιωτική ιεραρχία, μέσω των Γενικών Επιτελείων, που σε πολλές, τουλάχιστον από τις επίδικες προμήθειες, εξέφραζαν σοβαρές αντιρρήσεις. Πέρα, λοιπόν, από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ή τις δημοσιογραφικές πληροφορίες, που βοούσαν, από τότε, για όσα τεκμηριώνονται και δικαστικά πλέον, εγείρεται το εύλογο ερώτημα: Ο πρωθυπουργός δεν είχε έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση, από τους στρατιωτικούς του συμβούλους, για τις προβληματικές όψεις εκείνων των συμβάσεων; Δεν έβλεπαν το κόστος, για το Ελληνικό Δημόσιο, που, μόνο για την επίμαχη υπόθεση, υπολογίζεται, στο κατηγορητήριο, σε 400.000.000 ευρώ; Αλήθεια, ποια ήταν η επίπτωση αυτών στα δημοσιονομικά της χώρας;

ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ