Η ομάδα των “Ορκισμένων Παρθένων”

Σήμερα που όλο και περισσότεροι ανακαλύπτουμε τί ακριβώς σημαίνει “Oρκισμένες παρθένες” των ορεινών χωριών της Βόρειας Αλβανίας, το έθιμο οδεύει προς εξαφάνιση. Για αιώνες ωστόσο, υπήρχαν περιοχές ολόκληρες που υποχρέωναν γυναίκες να ζουν ως άνδρες προκειμένου να “ξεπλένουν” την “ντροπή” της μη απόκτησης αρσενικού απογόνου. Η πατριαρχική εξουσία έπρεπε να παραμείνει με οποιδήποτε τρόπο και κόστος. Στην πραγματικότητα οι γυναίκες αυτές στην κυριολεξία θυσιάστηκαν από τις οικογένειές τους στο βωμό της παράδοσης. Το έθιμο αυτό, όπως και πολλά ακόμα, χρωστά την ύπαρξή του στην προσαρμοστικότητα που δείχνουν οι άνθρωποι όταν τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα έχουν ορίσει στον μικρόκοσμό τους.

Σε μια κοινωνία λοιπόν, όπου η απουσία ανδρών ήταν συνώνυμη της απόλυτης καταστροφής , οι άνθρωποι επινόησαν τις “ορκισμένες παρθένες”. Οι οικογένειες που δεν είχαν αρσενικούς απογόνους και άρα δεν είχαν άνθρωπο άξιο να διαχειριστεί τα οικογενειακά ζητήματα, αποφάσιζαν να μετατρέψουν μια γυναίκα σε άνδρα , προκειμένου να τα αναλάβει αυτή. Ο ρόλος αυτός μάλιστα αναθέτονταν στην πρώτη κόρη. Για να βαπτιστεί ορκισμένη παρθένα ή κατά τις τοπικές διαλέκτους “burnesha” , η γυναίκα οφείλει να κόψει τα μαλλιά της και από τότε και στο εξής να ντύνεται σαν άνδρας και σε κάποιες περιπτώσεις, αλλάζει και το όνομά της.

Το βασικότερο είναι ότι δίνει όρκο τιμής πως θα παραμείνει παρθένα και αγνή σε όλη της την ζωή. Το έθιμο αυτό, το οποίο έχει τις ρίζες του από τον 15ο αιώνα,  είναι πρωτάκουστο για τα δεδομένα της Ευρώπης. Από τότε μέχρι και  πρόσφατα, στις περιοχές εκείνες της Βόρειας Αλβανίας και του Κοσσόβου η γυναίκα δεν είχε την πολυτέλεια καμιάς ελευθερίας: ακολουθούσε τις προσταγές της οικογένειας στον γάμο, δεν ψήφιζε, δεν οδηγούσε αυτοκίνητο, δεν είχε καμία επαφή με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της οικογένειας, δεν κρατούσε χρήματα.
Αυτονόητο είναι πως δεν έπινε, δεν κάπνιζε, ούτε ξενυχτούσε παρά μόνο αν κάποιος χρειαζόταν την φροντίδα της. Με τους άντρες να απολαμβάνουν τις όποιες μικρές ή μεγάλες χαρές της ζωής, οι γυναίκες αυτές θεωρούσαν την ένταξή τους ως “burnesha” σαν ένα είδος απελευθέρωσης, μιας και μαζί με αυτό τους παραχωρούνταν όλα τα δικαιώματα που έχουν και οι άνδρες.

Μια γυναίκα γίνεται “ορκισμένη παρθένα” σε οποιαδήποτε ηλικία με μια ειδική τελετή- ορκωμοσία μπροστά σε μια επιτροπή με πρεσβύτερους 12 χωριών. Από τη στιγμή εκείνη και μετά της επιτρέπεται να ζει ως άνδρας και είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αρσενικό όνομα, να μεταφέρει όπλο, να καπνίζει, να πίνει αλκοόλ, να εργάζεται, να ενεργεί ως επικεφαλής μιας οικογένειας, να προστατεύει τα γυναικόπαιδα, να παίζει μουσική, να τραγουδά και να μιλά ισότιμα με τους άνδρες. Σε περίπτωση που κάποτε έσπαζε τον όρκο θα τιμωρούνταν με θάνατο. Πλέον όμως,  είναι αμφίβολο αν η ποινή αυτή εξακολουθεί να εκτελείται. Σύμφωνα με τον ανθρωπολόγο Mildred Dickemann σημαντικό ρόλο στο δίλημμα μια νέας γυναίκας για το αν έπρεπε ή όχι να γίνει “ορκισμένη παρθένα” διαδραμάτιζε η μητέρα της.

Η πρακτική των “ορκισμένων παρθένων” αναφέρθηκε για πρώτη φορά από ταξιδιώτες, ιεραπόστολους, γεωγράφους και ανθρωπολόγους που επισκέφτηκαν τα βουνά της βόρειας Αλβανίας κατά τον 19ο και στις αρχές του 20ου αιώνα. Η αρχαία αυτή παράδοση με τα χρόνια ξεφτίζει.
Η Δύση για χρόνια πίστευε πως η παράδοση των “ορκισμένων παρθένων” είχε οριστικά εκλείψει. Ωστόσο, μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού διαπιστώθηκε πως στα βόρεια της χώρας οι παραδόσεις καλά κρατούν. Σήμερα υπολογίζεται ότι ζουν εκεί από σαράντα μέχρι μερικές εκατοντάδες τέτοιες γυναίκες. Είναι όλες τους άνω των 50 ετών. * Σπουδαία φωτορεπορτάζ σχετικά με τις “Ορκισμένες παρθένες” της Αλβανίας έχουν κάνει ο Jill Peters πέρυσι, ο Johan Spanner για λογαριασμό των New York Times το 2008, η εξαιρετική φωτογράφος Pepa Hristova, το BBC αλλά και το National Geographic.

Πηγή: http://www.kontranews.gr/KOSMOS/281912-E-omada-ton-Orkismenon-Parthenon ΚΟΣΜΟΣ



Ακολουθήστε μας σε Google News, Facebook και Instagram και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ γράψτε το σχόλιο σας!
Το όνομα σας ...