–Πανηγυρική αρχιερατική Θεία Λειτουγία με την ευκαρία της πρώτης πανηγύρεως του Αγ.Καλλινίου επισκόπου Εδέσσης πραγματοποιήθηκε σήμερα,στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Ναυπάκτου
Στην πρώτη αυτή θρησκευτική πανήγυρη,χοροστάτησε ο μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγ.Βλασίου κ.Ιερόθεος μετά του κλήρου του ναού και αρκετών πιστών που παραυρέθηκαν τηρώντας στο ακέραιο και τα μέτρα προστασίας που επιβάλλουν τα υγιειονομικά πρωτόκολλα.
Στη κήρυγμά του για τον Άγιο Καλλίνικο Εδέσσης,ο μητροπολίτης Ναυπάκτου κ.Ιερόθεος έκανε γνωστή την πρόθεση τόσο των ιερέων του Ι.Ν.της Αγ.ιας Παρασκευής που φυσικά φέρει και την δική του σύμφωνη γνώμη,ώστε ή βόρεια κόγχη του Ιερού,να αφιερωθεί στον Άγιο Καλλίνικο Εδέσσης,ενώ η νότια κόγχη του Ιερού,να αφιερωθεί στον Άγιο Σωφρόνιο τον Αγιορείτη.
Ξεκινώντας το κήρυγμά του ο κ. Ιερόθεος χαρακτήρισε τον Άγιο Καλλίνικο έναν αληθινό επίσκοπο της Εκκλησίας του Χριστού.
Επικεντρώνοντας σε δύο σημεία,ανέφερε ότι ο Άγιος Καλλίνικος γεννήθηκε στα Σιταράλωνα Θέρμου της Αιτωλ/νίας με καταγωγή από τον Πλάτανο Ναυπακτίας μεγαλώντας σ’αυτόν τον Ρουμελιώτικο χώρο ανάμεσα σε όλες αυτές τις παραδόσεις τις οποίες διαθέτει.
Το αγριολούλουδο της Ρουμελιώτικης γης
Όταν ένας καθηγητής -ανέφερε ο κ.Ιερόθεος- θέλησε να τον προωθήσει σε ανώτερες ακαδημαικές σπουδές,ένας άλλος καθηγητής,ο μεγάλος δογματικός Π.Τρεμπέλας, ανέφερε χαρακτηριστικά:Αφήστε το αγριολούλουδο της Ρουμελιώτικης γης,μην τον αλλοιώνετε.Τον αποκάλεσε δλδ,αγριολούλουδο,ως κάτι που δεν έχει πάνω του το “φτιαχτό” αλλά είναι ατόφιο,έχοντας την απλότητα και την ομορφιά που διαθέτει η Ρουμελιώτικη γη.
Χαίρομαι γιατί είμαι μητροπολίτης σε μια περιοχή που αγαπούσε ο ίδιος και χαίρομαι ιδιαίτερα όταν με συναντούν άνθρωποι που γνώριζαν τον Άγιο Καλλίνικο.Αισθάνομαι αυτή την πνευματική σχέση του γέροντά μου ο oποίος με μεγάλωσε μέσα σε πνευματικές παραδόσεις και αρχές.
Αγ.Καλλίνικος:O Iεραπόστολος του αντισκηνίου
Το δεύτερο που ήθελα να τονίσω ήταν ότι η ζωή του πέρασε όλα τα γεγονότα της εποχής του από τα μέσα του 1919,τη μικρασιατική καταστροφή και τις συνεπειές της,ως φοιτητής τον β’παγκόσμιο πόλεμο,την Γερμανική είσοδο στην Αθήνα και την κατοχή,αλλά και τις συνέπειες του εμφυλίου πολέμου.Ως στρατιώτης για 3 χρόνια,στη θρησκευτική υπηρεσία των ΛΟΚ εξακολουθούσε να είναι ιεροκήρυκας στο στρατό,χαρακτηρίζοντάς τον κάποιος ως τον “ιεραπόστολο του αντισκηνίου”.Αλλά και μετά το στρατό όταν άρχισε να διδάσκει,να παιδαγωγεί,να ομιλεί στο Μεσολόγγι μετά τις δυσκολίες των πολέμων,ως λαικός και αργότερα ως πρωτοσύγκελος της μητρόπολης Αιτωλίας και Ακαρνανίας.Και ως Μητροπολίτης βρέθηκε πάλι ανάμεσα σε ανατροπές με πραξικοπήματα και άλλα κοινωνικά γεγονότας και αναδιαρθρώσεις ακόμα και σε Εκκλησιαστικό επίπεδο.Αλλά και στη Μακεδονία αντιμετωπίζοντας ακόμα και την Σκοπιανή προπαγάνδα σε μια ευαίσθητη γεωγραφικά περιοχή.Και παρόλα αυτά,παρέμεινε ένας νηφάλιος νους,έχοντας μια εσωτερική ηρεμία.
Υψηλό Εκκλησιαστικό φρόνημα χωρίς φανατισμούς
Μιλούσε για τον Χριστό και την Εκκλησία.
Τον απασχολούσε πως θα γίνουμε καλά μέλη της Εκκλησίας του Χριστού.Και μερικοί δεν τον ήθελαν γιατί τον ήθελαν δικό τους.Αλλά ο ίδιος ανήκε στην Εκκλησία του Χριστού.Δεν ήταν φανατικός καμιάς άποψης.Ήταν ανοιχτός σε κάθε άποψε και μιλούσε διαρκώς για την αγάπη και την ειρήνη μεταξύ των ανθρώπων.Ήταν ένας ελεύθερος άνθρωπος του Ιησού Χριστού.Είχε εκκλησιαστικό φρόνημα,αγαπούσε το Θεό και την Εκκλησία.
Αυτός ήταν ο Άγιος Καλλίνικος ο οποίος ήταν ο πρώτος επίσκοπος μετά από 200 χρόνια που αγιοκατατάχθηκε.Τον απασχολούσε πολύ η δόξα και η ενότητα της Εκκλησιαστικής ζωής,έχοντας απέραντο εκκλησιαστικό φρόνημα.
Μπορούμε να ζούμε στις πιο τραγικές καταστάσεις,να βιώνουμε μια τραγωδία (Κοινωνική,εθνική,οικογενειακή) κι όμως είναι δυνατόν με τη χάρη του θεού να παραμένουμε σε γαλήνη και ηρεμία
