
Στό σύντομο κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέπτυξε τούς στίχους τοῦ Δαυΐδ πού προτάσσονται στό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τῆς ἀκολουθίας τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ, «Κύριος φωτισμός μου καί Σωτήρ μου, Κύριος ὑπερασπιστής τῆς ζωῆς μου».
Εἶπε ὅτι τήν ἡμέρα τῶν Θεοφανίων ἔχουμε τήν ἀποκάλυψη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, τοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἶναι τρία Πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος πού ἔχουν μία οὐσία, μία φύση, μία ἐνέργεια, ἀλλά κάθε πρόσωπο ἔχει τό δικό του ὑποστατικό ἰδίωμα.
Αὐτή ἡ ἀλήθεια εἶναι φανέρωση τοῦ Θεοῦ, γι’αὐτό ψάλλουμε «ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις» καί αὐτό τό ὁμολογοῦμε συνέχεια. Δέν πρόκειται γιά ἕναν Θεό τῆς φαντασίας, τῆς φιλοσοφίας, τῆς ὀντολογίας καί τοῦ στοχασμοῦ μας, ἀλλά γιά τόν Θεό πού ἀποκαλύφθηκε στούς Προφῆτες, Ἀποστόλους καί Ἁγίους.
Αὐτός ὁ Τριαδικός Θεός εἶναι Κύριός μας, καί αὐτός εἶναι φωτισμός, Σωτήρ καί ὑπερασπιστής μας. Εἶναι φωτισμός τοῦ νοῦ καί τῆς καρδιᾶς, ὄχι τῆς λογικῆς, εἶναι Σωτήρ, ἀπελευθερωτής ἀπό τήν ἁμαρτία, τόν διάβολο καί τόν θάνατο, εἶναι ὑπερασπιστής μας ἀπό τούς ποικίλους ἐχθρούς πού ἔχουμε.
Αὐτόν τόν Τριαδικό Θεό ἑορτάζουμε σήμερα καί ὄχι ἕναν ἀφηρημένο φιλοσοφικό Θεό. Καί ἐμεῖς πού εἴμαστε στό σκοτάδι, ὑποδουλωμένοι στά πάθη καί ἀπροστάτευτοι σέ ποικίλες δυνάμεις ἀναζητοῦμε Φῶς, Σωτήρα καί προστασία.