Μέγκαν Μαρκλ για την αποβολή της: «Ήξερα, ενώ κρατούσα αγκαλιά το πρώτο μου παιδί, ότι έχανα το δεύτερο»

Μέγκαν Μαρκλ για την αποβολή της: «Ήξερα, ενώ κρατούσα αγκαλιά το πρώτο μου παιδί, ότι έχανα το δεύτερο»
Μέγκαν Μαρκλ για την αποβολή της: «Ήξερα, ενώ κρατούσα αγκαλιά το πρώτο μου παιδί, ότι έχανα το δεύτερο»

H Δούκισσα του Σάσεξ περιέγραψε την «αφόρητη θλίψη» που βίωσε μετά την άκρως οδυνηρή συναισθηματικά εμπειρία της αποβολής της, τον περασμένο Ιούλιο.

Σε ένα δυνατό άρθρο που έγραψε για τους New York Times, η Μέγκαλ Μάρκλ εξήγησε πως το να χάνεις ένα παιδί σημαίνει ότι κουβαλάς μια σχεδόν αφόρητη θλίψη, που πολλές γυναίκες έχουν αισθανθεί αλλά λίγες μιλούν ανοιχτά γι’ αυτήν.

Στο άρθρο της με τίτλο «Οι απώλειες που μοιραζόμαστε» η Δούκισσα του Σάσεξ περιγράφει τη στιγμή που συνειδητοποίησε τι συνέβαινε, έχοντας μόλις αλλάξει πάνα στον μικρούλη Άρτσι, στο σπίτι της οικογένειας στο Λος Άντζελες.

Όταν ένιωσε τον αιχμηρό πόνο, κρατούσε αγκαλιά τον μικρό της γιο. «Ένιωσα μια έντονη κράμπα. Έπεσα στο πάτωμα με εκείνον στα χέρια μου, μουρμουρίζοντας ένα νανούρισμα για να κρατηθούμε και οι δύο ήρεμοι. Ο χαρωπός ρυθμός ερχόταν σε έντονη αντίθεση με την αίσθησή μου ότι κάτι πήγαινε στραβά».

«Ηξερα, καθώς κρατούσα το πρωτότοκο παιδί μου, ότι έχανα το δεύτερο… Ώρες αργότερα, ήμουν ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι νοσοκομείο, κρατώντας το χέρι του άνδρα μου. Αισθάνθηκα το μουσκεμένο του χέρι και φίλησα τις αρθρώσεις, υγρές από τα δάκρυα και των δυο μας. Με το βλέμμα καρφωμένο στους ψυχρούς, λευκούς τοίχους, προσπάθησα να φανταστώ πώς θα μπορούσαμε να επουλώσουμε τις πληγές μας».

«Θυμηθηκα ένα στιγμιότυπο την περασμένη χρονιά, όταν ο Χάρι κι εγώ ολοκληρώναμε την μεγάλη περιοδεία μας στη Νότια Αφρική. Ήμουν εξαντλημένη. Θήλαζα τον γιο μας και προσπαθούσα να δείχνω γενναία στα μάτια του κόσμου. «Είστε καλά;» με ρώτησε ένας δημοσιογράφος. Του απάντησα ειλικρινά, χωρίς να ξέρω ότι αυτό που έλεγα θα έκανε πολλά άτομα να ταυτιστούν μαζί μου – νέες και έμπειρες μαμάδες, ή άλλους ανθρώπους που υπέφεραν σιωπηλά. Η αυθόρμητη απάντησή μου φαίνεται πως έδωσε σε κάποιους το κίνητρο να αποκαλύψουν την δική τους αλήθεια. Όμως αυτό που με βοήθησε πιο πολύ δεν ήταν η ειλικρινής απάντηση, αλλά η ίδια η ερώτηση. “Σ’ ευχαριστώ που ρωτάς. Δεν με ρωτάει πολύς κόσμος αν είμαι καλά”, απάντησα. Καθισμένη τώρα στο κρεβάτι του νοσοκομείου, και βλέποντας την καρδιά του άνδρα μου να ραγίζει ενώ προσπαθούσε να μαζέψει τα κομμάτια της δικής μου καρδιάς, συνειδητοποίησα ότι ο μόνος τρόπος να ξεκινήσει η επούλωση ήταν καταρχάς να ρωτήσω “Είσαι καλά;”.

Πηγή: kontranews.gr



Ακολουθήστε μας σε Google News, Facebook και Instagram και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ γράψτε το σχόλιο σας!
Το όνομα σας ...