Αυτό, σε αντίθεση με πολύ πιο ανεπτυγμένους οικονομικά δήμους οι οποίοι δεν επιτελούν τέτοιο έργο προφανώς γιατί είναι. Πολυάσχολοι.
Ένα από τα εντυπωσιακά περιστατικά που παρενέβη πρόσφατα η φιλοζωική, ήταν ένα σκυλάκι το οποίο ήταν δεμένο από τον «ιδιοκτήτη» του στην ταράτσα, εγκαταλελειμμένο, απεριποίητο και πεινασμένο. Ο «ιδιοκτήτης» ισχυρίστηκε πως το τάιζε όποτε έτρωγε κι εκείνος, δηλαδή κάθε τρεις μέρες. Ένα περιστατικό, το οποίο μας δείχνει πως ένας άνθρωπος μπορεί να κακοποιήσει ένα ζωντανό και αδίκως λέγεται «ιδιοκτήτης» ενώ θα έπρεπε να αποκαλείται δήμιος.
Εκεί, η παρουσία της φιλοζωικής ήταν ουσιαστική και ευτυχώς το ζωάκι σώθηκε. Όπως κι άλλα.
Η συζήτηση με τους ανθρώπους του συλλόγου, εκτός από κατατοπιστική, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και διδακτική. Αυτοί οι άνθρωποι, μας δίνουν παραδείγματα με τις πράξεις τους.
Το Δ.Σ της φιλοζωικής μου απάντησε με προθυμία και χαρά σε κάποιες ερωτήσεις μου.
-Κύριε Σισμανίδη, ως πρόεδρος της φιλοζωικής, θα ήθελα να μου πείτε πως προέκυψε η ιδέα της δημιουργίας ενός καταφυγίου ζώων.
-Ήταν η ανάγκη. Βρεθήκαμε πολλά άτομα που είχαμε την ίδια αγάπη, αλλά είχαμε προβλήματα που μόνοι μας δεν μπορούσαμε να τα λύσουμε. Έτσι, έπρεπε να γίνουμε μια μεγάλη ομάδα για να μας σέβονται.
-Με αυτό το εγχείρημα, τι κερδίσατε εσείς, σε ψυχολογικό επίπεδο;
-Ψυχολογική ικανοποίηση και αγάπη απ’ τα ζώα. Παρ’ όλα αυτά, η φιλοζωία έχει πολύ στεναχώρια. Μια φορά χαίρεσαι, εννέα φορές πληγώνεσαι. Το να βλέπεις, ας πούμε, ένα σκυλάκι που είναι άρρωστο να χάνει τη ζωή του μπροστά στα μάτια σου, είναι σκληρό.
-Άρα πρέπει να έχει κανείς, δυναμικό χαρακτήρα και γενικά να είναι έτοιμος να δει πολλά.
-Βέβαια. Αυτά κι άλλα πολλά.
-Υπάρχουν λοιπόν, πολλοί δυναμικοί άνθρωποι; Εσείς έχετε πολλούς εθελοντές;
-Ναι. Έχουμε γύρω στα 85 άτομα. Αυτοί οι άνθρωποι μας βοηθούν πάρα πολύ.
-Κυρία Χατζηγεωργίου, ως αντιπρόεδρος του συλλόγου, θα ήθελα να μου πείτε αν οι περιπτώσεις εγκατάλειψης ζωντανών είναι πολλές
-Είναι πραγματικά πάρα πολλές. Κάθε δεκαπέντε μέρες βρίσκουμε κι ένα σκυλάκι παρατημένο σε κάποια κούτα, κοντά στην φιλοζωική. Τις προάλλες, μου δέσανε ένα σκυλάκι έξω απ’ το καταφύγιο.
-Δέχεστε καταγγελίες και για κακοποιήσεις ζώων;
-Αυτές είναι καθημερινές.
-Αυτό εσείς πως το αντιμετωπίζετε σαν φιλοζωική;
-Τις περισσότερες φορές, πάμε απ’ τα σπίτια και μιλάμε. Είναι και ο καινούργιος νόμος που δεν τον γνωρίζουν. Δεν γνωρίζουν ότι δεν πρέπει να έχουν το σκυλί δεμένο στο μπαλκόνι. Υπάρχουν βέβαια κ οι φορές που αναγκαζόμαστε να πάρουμε τα σκυλάκια ή να καταφύγουμε στην αστυνομία.
-Γενικά, αντιμετωπίζετε τέτοια περιστατικά λόγω κρίσης;
-Ναι, αλλά η κρίση είναι και δικαιολογία. Ένα σκυλί που είναι χρόνια απεριποίητο, δεν είναι αιτία η κρίση. Κι εμείς αν δεν έχουμε, τους βράζουμε ρύζι κι φέρνει ο καθένας ό, τι έχει περισσέψει από το σπίτι του. Το χτενίζεις εσύ, το πλένεις εσύ. Χωρίς να ξοδέψεις ένα ευρώ. Και στο κάτω- κάτω, αν δεν μπορείς, ζητάς βοήθεια, δεν το αφήνεις να πεθάνει.
-Άρα, τι πρέπει να έχει κανείς για να θεωρηθεί «ικανός» στο να υιοθετήσει ένα σκυλάκι;
-Σίγουρα αγάπη και υπομονή. Εσύ θα του μάθεις τα πάντα, εσύ είσαι ο κόσμος του.
-Συνεπώς, πιστεύετε ότι είναι θέμα παιδείας το να μάθουμε να αγαπάμε τα ζώα;
-Έτσι είναι. Πολλοί έχουν μια άσχημη αντιμετώπιση στα ζώα και τα θεωρούν «αντικείμενα». Κάτι σαν εργαλείο. Δεν είναι έτσι όμως.
-Έχουν έρθει σε εσάς άτομα να σας πουν ότι δεν μπορούν να φροντίζουν πια τα σκυλιά τους;
-Ναι. Και για οικονομικούς λόγους αλλά και για λόγους υγείας, αν π.χ. πρέπει να μπουν στο νοσοκομείο. Εμείς τα παίρνουμε, με δυσκολία βέβαια γιατί όπως είδατε κι εσείς, δεν έχουμε άλλο χώρο.
-Αλήθεια, κύριε Σισμανίδη, ποιος σας έχει παραχωρήσει αυτόν τον χώρο;
-Αφού γίναμε σωματείο, δώσαμε την ιδέα στον Δήμαρχο Νικαίας κύριο Ιωακειμίδη κι αυτός την αποδέχτηκε και μας βοήθησε.
-Οικονομικά σας έχει βοηθήσει;
-Όχι γιατί έχει μεγάλα οικονομικά προβλήματα. Έχει όμως όλη την καλή διάθεση, ό, τι περνάει απ’ το χέρι του, να το κάνει.
-Οι κτηνίατροι που βλέπουν τα σκυλάκια, τα βλέπουν αφιλοκερδώς;
-Όχι. Είναι επί πληρωμή. Βέβαια, συνεργαζόμαστε με κτηνιάτρους που κάνουν υπομονή στο θέμα της πληρωμής.
-Και τα χρήματα πως τα βρίσκετε;
-Είναι δικά μας χρήματα, απ’ το υστέρημά μας. Βέβαια, βοηθούν σημαντικά οι εθελοντές μας, τα bazaar μας και κάποια ημερολόγια που φτιάχνουμε.
-Κι όλα αυτά, στη Νίκαια.
-Είναι πολύ σημαντικό. Υπάρχουν άλλες πλούσιες περιοχές που δεν το έχουν τολμήσει, ενώ είναι υποχρεωμένοι απ’ τον νόμο όλοι οι Δήμοι να φτιάξουν καταφύγια, κανείς δεν ξεκινάει να φτιάξει. Αυτό είναι προς τιμήν του Δημάρχου και τον εθελοντών. Σκέψου ότι όλο αυτό, έγινε χωρίς να έχουμε ένα ευρώ.
Αυτό που πρέπει να πούμε επίσης, είναι ότι όταν βρίσκουμε ένα σκυλάκι στον δρόμο δεν παίρνουμε τηλέφωνο την φιλοζωική για να το πάρει. Πρέπει όλοι να ενεργοποιηθούν. Η φιλοζωική θα βοηθήσει να βρει σπίτι το σκυλάκι. Δεν είναι χωματερή να το αφήσεις έτσι.
-Εσείς, αυτή τη στιγμή, αντιμετωπίζεται οικονομικά προβλήματα;
-Πολλά. Χρωστάμε στην κτηνίατρο 1500 ευρώ και γενικά είναι δύσκολα τα πράγματα.
-Πως θα μπορούσε να σας βοηθήσει κανείς;
-Μπορεί είτε να δώσει κάποιο χρηματικό ποσό στην κυρία Ραχιώτη Δήμητρα, που είναι η κτηνίατρος μας (PET VET, Πέτρου Ράλλη 323), είτε να βάλει στο λογαριασμό μας, ή να αγοράσει τροφές για τα σκυλάκια μας.
Τα ζώα, δεν έχουν περιθώρια επιλογής. Η ποιότητα της ζωής τους, εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς. Μπορούμε να νιώσουμε πολύ σημαντικοί δίνοντας ένα χέρι βοηθείας σε αυτές τις ταλαιπωρημένες ψυχές. Μπορεί να περνάμε δύσκολα κι εμείς σαν άνθρωποι, όμως εμείς, μπορούμε να ζητήσουμε βοήθεια αν πεινάμε, αν μας κακοποιούν μπορούμε να πάμε στην αστυνομία, αν πονάμε μπορούμε να πάμε στον γιατρό. Μην αφήσεις τα ζώα, επειδή δεν έχουν περιθώρια επιλογής, να ζουν έτσι όπως εσύ δεν θα ήθελες να ζήσεις. Μην ξεχνάς: Το μόνο που χρειάζεσαι, είναι πολλά αποθέματα αγάπης. Έχεις;
Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί τους στη σελίδα τους στο facebook «Φιλοζωική Σωματείο Νικαίας» και να σας απαντήσουν σε όλα! Επίσης, μπορείτε να δείτε και τα 45 σκυλάκια που είναι προς υιοθεσία!
