Μαρία Ζιαμπάρα: Κοιτάζουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος

Κοιτάζοντας το δέντρο χάνουμε το δάσος

Ελάχιστοι είναι αυτοί που ασχολούνται με τα δημοτικά. Και το κύριο ενδιαφέρον αυτών των λίγων (αναλογικά με τον πληθυσμό του δήμου) επικεντρώνεται στην επόμενη μέρα. Ο προβληματισμός εστιάζεται στα σχήματα της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης.

Τα «βασανιστικά» ερωτήματα στα οποία μάλιστα κάποιοι προσπαθούν να βρουν απαντήσεις μέσα από δημοσκοπήσεις είναι αν θα προκύψει σχήμα συνεργασίας υφιστάμενων παρατάξεων από την πλευρά της αντιπολίτευσης ή αν θα υπάρξει τρίτος και γιατί όχι και τέταρτος πόλος.

Καλός και εποικοδομητικός πάντοτε ο προβληματισμός για την επόμενη μέρα, μόνο που με τον τρόπο που γίνεται, χωρίς δηλαδή να παρακολουθούμε και να εντοπίζουμε την ουσία των προβλημάτων που ταλανίζουν για δεκαετίες το δήμο μας, φοβάμαι πώς είναι πολύ πιθανό να αποδειχτεί για άλλη μια φορά άνθρακας… ο χρυσός.

Και ενώ έχουμε εξοικειωθεί όλοι με τα οράματα (επικοινωνιακά μάλιστα περνούν πολύ εύκολα με τη βοήθεια των πολυμέσων και επικροτούνται με πλήθος από σχόλια και αντιδράσεις στα μέσα δικτύωσης) δεν αναζητούμε ούτε αξιολογούμε τα μέσα και τις δυνατότητες που διαθέτει το ανθρώπινο δυναμικό που ευαγγελίζεται την υλοποίηση τους.

Χαρακτηριστικό και μάλιστα πολύ πρόσφατο παράδειγμα το τελευταίο δημοτικό συμβούλιο στο οποίο συζητήθηκε η τροποποίηση του Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας του Δήμου. Για τους μη μυημένους στην ορολογία, συζητήθηκε το οργανόγραμμα του δήμου, η διάταξη δηλαδή του προσωπικού με στόχο την αποτελεσματικότερη λειτουργία των υπηρεσιών που κατ΄επέκταση θα οδηγήσει στην καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών και στην υλοποίηση πολιτικών αποφάσεων που σχετίζονται με το παρόν και το μέλλον του δήμου μας.

Πολύ σημαντικό ως θέμα, αφού αναδεικνύει την αντίληψη που έχει κάποιος για την οργάνωση και τη διοίκηση του δήμου, τη βασικότερη προϋπόθεση για την υλοποίηση οποιουδήποτε οράματος.
Γιατί ακόμα κι αυτοί, που είναι επιφυλακτικοί έως και αρνητικοί με τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών και πρεσβεύουν την λειτουργία τους βάσει των κανόνων της ελεύθερης αγοράς, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η τοπική αυτοδιοίκηση είναι κομμάτι αναπόσπαστο του κράτους και λειτουργεί βάσει συγκεκριμένου πλαισίου, συστατικό στοιχείο του οποίου αποτελούν οι υπηρεσίες και το προσωπικό τους. Τίποτε δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς την ουσιαστική λειτουργία των υπηρεσιών του δήμου.

Η συζήτηση δυστυχώς στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο απέκλινε από αυτό το στόχο και επικεντρώθηκε στη δημοτική αστυνομία, για την οποία κανείς πλέον δεν διαφωνεί ότι είναι αναγκαία παρόλο που όλοι γνωρίζουμε ότι δεν αρκεί από μόνη της για την επίλυση του κυκλοφοριακού χάους.

Το δημοτικό συμβούλιο σχεδόν στο σύνολό του έμεινε στο δέντρο και έχασε το δάσος. Κι έτσι και η πλειοψηφία των δημοτών μένει να κοιτάει κάθε φορά το δέντρο και να οδηγείται σε μυωπικές επιλογές.

Έχει πραγματικά ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κάποιος τις θέσεις που διατυπώθηκαν από όλες τις παρατάξεις για το οργανόγραμμα του δήμου, για να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα σχετικά με τα μέσα, τον τρόπο και την πολιτική βούληση που απαιτείται για την υλοποίηση έργου και οράματος.