Αγαπητέ Κε Πολίτη, Αγαπητέ φίλε Σταύρο.
Με τη παρόν επιστολή μου δεν θα μιλήσω σαν φίλος,αλλά ως εν ενεργεία πρόεδρος Τοπ.Συμβουλιού προς έναν από τους καλύτερους συνεργάτες που είχα την τιμή, στη μικρή μου πορεία,να συναναστραφώ.
Πάντα είσουν εκεί στα τηλεφωνήματά μου και στα μηνύματα μου όλες τις ώρες,δίπλα στο χωριό μου κατ’επέκταση. Φρόντιζες να βοηθήσεις και ας είσουν σε άλλη ενότητα.Αυτό γιατί δεν είχες τοπικές παρωπίδες και ιδιοτέλειες ,τιμούσες το αξίωμα σου, αγαπούσες και αγαπάς τον τόπο.
Είμαι από τους πρώτους που πήρα θέση και είπα πως έπρεπε να λυθεί αλλιώς,και να υπάρξει μια συγνώμη και έτσι να φύγει και η παραμικρή αμφιβολία προς το πρόσωπό σου.Αμφιβολίες που δεν πιστεύω πως υπήρχαν,αλλά κατά τη γνώμη μου τις υποκίνησαν μη υγιειής σκεπτόμενοι και άνθρωποι με σκοπό το γκρέμισμα της υπέροχης και εργατικής πορείας σου. Άλλωστε όπως λένε,”ο λύκος στην αναμπομπούλα χαίρεται…και κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους με την 《αναμπομπούλα》αυτή.
Δεν θα κάνω κριτική των διαθέσεων τρίτων,απλά βλέπω και ακούω από που προέρχονται οι λάσπες και σίγουρα δεν είναι από ανθρώπους που ήταν δίπλα σου(και είναι).Δεν γνωρίζω από ποιό “μετερίζι” θα προσπαθώ για τον τόπο μου μετά τις εκλογές όμως ξέρω τούτο:
Υπάρχουν συγνώμες και συγνώμες.Υπάρχουν αυτές,που λέγονται για να λέγονται και οι ειλικρινείς.
Κάποιες,όταν έρχονται από ανθρώπους με δυναμικό χαρακτήρα είναι ιδιαίτερες και σίγουρα ειλικρινείς,όσο και αν καθυστερούν. Δεν βάζουν πολλοί κάτω το “εγώ” τους(φταίνε δεν φταίνε) για το “εμείς”.
Έχουμε ακόμη πολλά να δώσουμε,όσο μας μένει και όσο ο λαός, μας το επιτρέπει. Είναι κρίμα άξιοι άνθρωποι να μην είναι εκεί που πρέπει.
Με τιμή,
Χαμπεσής Χ.Θωμάς
Πρόεδρος Κοινότητας Αμυγδαλιάς
