Άλλο το 2014

Σίγουρα, ο δρόμος που διαγράφεται για τη χώρα μας, όπως διατυπώθηκε στην απόφαση του προχθεσινού Eurogroup, δεν είναι ανθόσπαρτος.

Συνιστά, όμως, όπως διευκρίνισε, κατά τρόπο ανεπίδεκτο παρερμηνείας, ο νέος επικεφαλής του οργάνου, ο Πορτογάλος Μάριο Σεντένο, μια «καθαρή έξοδο». Κατά τούτο, η κατάσταση που διαμορφώνεται, δεν έχει καμιά σχέση με αυτή που άφησε η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, στα τέλη του 2014, όταν και προκηρύχθηκαν οι εκλογές, λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Επειδή, πολλοί επενδύουν στην «απώλεια μνήμης», να θυμίσουμε ότι, τότε, καμιά προοπτική εξόδου δεν υπήρχε. Είναι γνωστό ότι το εγχείρημα εξόδου στις αγορές, υπό πραγματικές συνθήκες, είχε αποτύχει τραγικά, ενώ δεν είχε καν ολοκληρωθεί το τρέχον, εκείνη την εποχή, πρώτο πρόγραμμα, αφού εκκρεμούσε η τελευταία αξιολόγηση. Η αδυναμία, μάλιστα, ολοκλήρωσης της τελευταίας, εξαιτίας της ασυμφωνίας μεταξύ της  κυβέρνησης και των δανειστών, υποχρέωσε τους τότε κυβερνώντες να ζητήσουν παράταση, που κρίθηκε, εύλογα, ως παγίδα για την επόμενη κυβέρνηση, λόγω της βραχύτητας, της διάρκειας της. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτά. Οι γενικότερες συνθήκες της οικονομίας, κυρίως δε το ύψος των λεγόμενων spreads (επιτόκια δανεισμού) καθιστούσαν απαγορευτική οποιαδήποτε σκέψη καν, για καθαρή έξοδο στις αγορές. Γι` αυτό και οι ίδιοι οι  αξιωματούχοι της τότε κυβέρνησης, με προεξάρχοντα τον τότε αντιπρόεδρο και υπουργό Εξωτερικών Ευάγγελο Βενιζέλο, μιλούσαν για τη λεγόμενη «πιστωτική γραμμή» στήριξης, που σε οποιαδήποτε εκδοχή, σήμαινε ένταξη σε κάποιου είδους πρόγραμμα ή μνημόνιο, όπως ονομάζεται, είτε απευθείας, είτε δυνητικά, στην περίπτωση που δεν καθίστατο δυνατή η πρόσβαση στις αγορές. Κάτι που μάλλον αποκλειόταν, με βάση τα τότε δεδομένα. Εδώ, δε μιλάμε ούτε για «υβρίδια», ούτε για κάποιας μορφής εποπτεία, αλλά για καθαρό πρόγραμμα, με όλα τα συμπαρομαρτούντα, έστω και  με λιγότερο σκληρές  διαδικασίες και λιγότερο δεσμευτικά χρονοδιαγράμματα,

Τίποτε απ` όλα αυτά δεν ισχύει, στην παρούσα συγκυρία, από όποια οπτική γωνία και αν τα δει κανείς ή όποια ερμηνεία και αν τους δίνει. Κατ` αρχήν, τα επιτόκια δανεισμού, προδιαγράφουν, σχεδόν, τη θετική ανταπόκριση των λεγόμενων αγορών, δηλαδή των ιδιωτών χρηματοδοτών. Δεύτερον, όλοι οι θεσμικοί φορείς και αξιωματούχοι των δανειστών, προαναγγέλλουν την ολοκλήρωση και της τελευταίας αξιολόγησης, άρα και του προγράμματος, χωρίς υποκατάσταση του, οποιασδήποτε μορφής σε πλήρη αντίθεση με ότι συνέβαινε στα τέλη του 2014. Σεβασμός στα γεγονότα, λοιπόν.