Σάββατο απόγευμα. Βρισκόμουν εν κινήσει στην Αττική Οδό… ώσπου ξαφνικά αισθάνθηκα το αυτοκίνητό μου (ονόματι Ηρακλής), να μην μπορεί να τρέξει άλλο. Ευτυχώς πέρασα εγκαίρως στη δεξιά λωρίδα και έκανα στην άκρη. Και λέω ευτυχώς γιατί ξαφνικά “ντουμάνιασε” ο “Ηρακλής”.
Έβγαιναν καπνοί από τη μηχανή. Παρέμεινα ψύχραιμη. Αναζήτησα στις επαφές μου τον αριθμό έκτακτης ανάγκης της Αττική Οδού. (Ναι, έχω τη συνήθεια να αποθηκεύω όποιον αριθμό βλέπω μπροστά μου και που πιστεύω ότι ίσως μου χρειαστεί στο μέλλον. Και να που το προνοητικό μυαλό μου, χρειάστηκε.)
Κάλεσα λοιπόν το “σωτήριο” για μένα εκείνη την στιγμή, τετραψήφιο αριθμό και η βοήθεια ήταν άμεση. Μέσα σε 5 λεπτά ήρθε το φορτηγάκι και η ασφαλιστική της Αττικής Οδού.
Φορτώσαμε τον “Ηρακλή” για τον βγάλουμε έξω από την Αττική Οδό. (Ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκα ότι τα 2,80 ευρώ που έδωσα στα διόδια, άξιζαν πραγματικά τον κόπο).
Αφού ξεφορτώσαμε τον “Ηρακλή” έξω από την έξοδο 9, το επιτελείο της Αττικής Οδού έφυγε.
Στα επόμενα 10 λεπτά ήρθε η δική μου ασφαλιστική. Και ξανά από την αρχή. Φορτώσαμε εκ νέου τον “Ηρακλή” στο φορτηγό τον δέσαμε καλά και ξεκινήσαμε για το συνεργείο. (Ναι, εάν περάσατε από κει και είδατε ένα πράσινο αυτοκίνητο, με μία “τρελή” με τακούνια να ανεβοκατεβαίνει σε φορτηγά ασφαλιστικών εταιρειών, εγώ ήμουν.)
Στη διαδρομή πιάσαμε κουβέντα με τον οδηγό. Με ρώτησε με τι ασχολούμαι. Δημοσιογράφος του αποκρίθηκα.
“Αμ για να σου πω”, μου λέει. “Δεν καταλαβαίνετε όλοι εσείς στα κανάλια ότι με την αρνητική διαφήμιση που κάνετε στη Χρυσή Αυγή, όχι 10 αλλά 20% θα πάρει. Και στο λέει αυτό κάποιος που την περίοδο της Χούντας των Συνταγματαρχών ήμουν στο πλευρό του Αλέξανδρου Παναγούλη[1] και μοίραζα σε όλη την Ελλάδα προκηρύξεις μέχρι το 1974. Ξέρεις τι ξύλο έχω φάει εγώ από τους χουντικούς φασίστες; Εμένα που με βλέπεις έχω κρατηθεί σε 8 κρατητήρια σε όλη την Ελλάδα. Και παρόλο που οι μνήμες μου είναι “φρέσκες”, θα ψηφίσω Χρυσή Αυγή όχι γιατί δεν έχω γνώση περί τίνος πρόκειται, όχι γιατί δεν ξέρω τι φασίστες, ρατσιστές και τραμπούκοι είναι, αλλά επειδή θέλω να αποδυναμώσω τα μεγάλα κόμματα που μου στοιχειώνουν τη ζωή. Αυτά τα κόμματα που με οδήγησαν στο να έχω 350 ευρώ μείωση στις μηνιαίες μου αποδοχές. Σήμερα, κοπέλα μου, αναγκάζομαι στα ρεπό μου να κάνω part time το κοράκι σε κηδείες και άμα λάχει, για επιπλέον μεροκάματο, κάνω και τον οδηγό νεκροφόρας σε κηδείες εκτός Αττικής. Και δε το λέω γιατί ντρέπομαι, δόξα το Θεό έχω δουλειά. Αλλά έφτασα έπειτα από 35 χρόνια σκληρής δουλειάς να δουλεύω 7 μέρες την εβδομάδα. Να μην μπορώ ούτε σε γιορτές και αργίες να απολαύσω την οικογένειά μου. Γιατί αντί να δίνω τη σκυτάλη στα νέα μου παιδιά, εκείνα τώρα περιμένουν από μένα. Για αυτό θα ψηφίσω τη Χρυσή Αυγή. Και στο λέω και ανατριχιάζω”
Εάν διαβάζετε το κείμενο αυτό κύριε Α. σας λέω ότι και εγώ ανατρίχιαζα καθ όλη τη διάρκεια που μου εξομολογούσασταν την άποψή σας. Γιατί είμαι σίγουρη ότι, δυστυχώς, πολλοί θα ψηφίσουν αυτό το μόρφωμα ακριβώς για τον ίδιο λόγο.
Υ.Σ.–> Για όσους ενδεχομένως σας “τρώει” η αγωνία, ο “Ηρακλής” μου “πέθανε”.
[1] Ο Αλέξανδρος Παναγούλης (2 Ιουλίου 1939 – 1 Μαΐου 1976) υπήρξε πολιτικός και ποιητής. Δραστηριοποιήθηκε στον αγώνα κατά της Δικτατορίας της Χούντας των Συνταγματαρχών (1967-1974). Παγκόσμια γνωστός, ιδιαίτερα για την θαρραλέα του πράξη, την απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου στις 13 Αυγούστου 1968, αλλά και για την αντοχή του στα βασανιστήρια που ακολούθησαν. Στην μεταπολίτευση εκλέχθηκε βουλευτής με την Ένωση Κέντρου (Ε.Κ.).
Σκοτώνεται την πρωτομαγιά του 1976 σε ηλικία 36 ετών κατόπιν τροχαίου ατυχήματος στην λεωφόρο Βουλιαγμένης , λίγες μέρες πριν την αποκάλυψη των φακέλων σχετικά με τα όργανα ασφαλείας της Χούντας (Φάκελος ΕΣΑ). Η αποκάλυψη των φακέλων, που δεν έλαβε χώρα ποτέ, λέγεται ότι περιείχε αδιαμφισβήτητες αποδείξεις εις βάρος ορισμένων πολιτικών που συνεργάστηκαν με την χούντα. Κατά πολλούς, το τροχαίο ατύχημα είχε στηθεί για να θέσει τον Αλέξανδρο Παναγούλη εκτός μάχης και να εξαφανίσει τις αποδείξεις που είχε υπό την κατοχή του. Δεν έχει παρουσιαστεί ωστόσο μέχρι σήμερα κανένα τεκμήριο για όλες αυτές τις εικασίες.
