Το σημαντικότερο όμως είναι ότι βοηθάει στο δέσιμο της μεταξύ τους σχέσης! Για παράδειγμα, οι γονείς θέτουν κανόνες και προσπαθούν να μάθουν στα παιδιά τους πώς να συμπεριφέρονται σωστά, «δεν λέμε ψέματα, δεν φωνάζουμε, δεν μιλάμε άσχημα, δεν χειροδικούμε» κτλ παρόλα αυτά πολλές φορές οι ίδιοι λένε ψέματα, φωνάζουν και μιλούν άσχημα. Το πρόβλημα είναι πως με τον τρόπο αυτό στέλνουν μικτά μηνύματα στα παιδιά τους. Δεν είναι ξεκάθαροι οι κανόνες για εκείνα.
Όταν όμως οι γονείς ζητούν συγνώμη στα παιδιά τους τα πράγματα αλλάζουν. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να καταλάβουν πως το να κάνεις λάθος δεν σημαίνει πως είσαι αδύναμος. Το να ζητάς συγχώρεση και να αποδέχεσαι τα σφάλματά σου, δεν είναι μόνο πιο σημαντικό από το να καλύψεις το λάθος σου, αλλά σημάδι δύναμης και θάρρους. Ακόμα, τα παιδιά έχουν στο μυαλό τους γονείς σαν ήρωες, σαν μικρούς θεούς. Όταν λοιπόν οι ήρωες τους κάνουν λάθη και τα παραδέχονται αυτομάτως γίνονται πιο ανθρώπινοι στα μάτια τους. Καταλάβουν πώς και το λάθος είναι μέρος της ζωής. Είναι φυσικό λοιπόν να μιμηθούν το παράδειγμα των γονιών τους.
Κατανοούν την ατελή φύση του ανθρώπου και αποδέχονται τον εαυτό τους. Επίσης, με τη συγνώμη τα παιδιά μαθαίνουν να αναλαμβάνουν τις ευθύνες των πράξεων τους. Ναι μεν, κάνουν λάθος και το αναγνωρίζουν αλλά είναι και έτοιμα να αντιμετωπίσουν το μετά. Τέλος, οι γονείς στέλνουν και ένα τελευταίο μήνυμα. Η συγνώμη κρύβει ένα άτομο με αυτοπεποίθηση. Από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ο καθένας.
Μην ξεχνάτε λοιπόν αυτό που έχουμε πει πολλές φορές, τα παιδιά σας μαθαίνουν απ΄ όσα κάνετε και όχι απ΄όσα λέτε.
