Αλήθειες από τον «άνθρωπο του Μνημονίου»

Τη δική του «αλήθεια» θέλησε να καταθέσει ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου, με το βιβλίο του, που κυκλοφόρησε (τι σύμπτωση;) στην 6η επέτειο από το Καστελόριζο. Προφανώς γι’ αυτό και είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε επιφυλακτικοί, σε ότι υποστηρίζει ο άνθρωπος που έχει συνδέσει τον εαυτό του, με την παράδοση της χώρας στους δανειστές και όσα καταστροφικά ακολούθησαν. Ο καθένας, άλλωστε, αντιλαμβάνεται πως η πρόθεση του είναι να «υπερασπιστεί» τον εαυτό του, για την ακρίβεια να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Όπως, επί παραδείγματι, η προσπάθεια του να μας πείσει ότι η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου εξάντλησε την προσπάθεια για αποφυγή του Μηχανισμού Στήριξης, ή ότι δεν υπήρχε δυνατότητα ελέγχου του δημοσιονομικού ελλείμματος, αλλά και της πίεσης αγορών και εταίρων, αφού ο ωφέλιμος χρόνος για την κυβέρνηση, δεν ήταν τρεις, αλλά πέντε μήνες. Όπως, δύσκολα θα μας πείσει ότι, έστω και μετά, δεν υπήρχαν περιθώρια διαπραγμάτευσης, έστω και οριακά, αν όχι στο πεδίο αναδιάρθρωσης του χρέους, τουλάχιστον σε ότι αφορά το χρόνο δημοσιονομικής προσαρμογής.

Όμως, από την άλλη πλευρά, με τη γλώσσα του τεχνοκράτη, ο κ. Παπακωνσταντίνου λέει και αλήθειες, που, εν μέρει, υπονομεύουν το εγχείρημα του. Όπως, η ομολογία του, πως η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, δεν ήταν δα και τόσο κακή, ώστε να δικαιολογεί το χαρακτηρισμό της χώρας μας ως «μαύρου προβάτου». Αναγνωρίζει, ας πούμε, ο πρώην υπουργός, πως, η χώρα μας είχε, μέχρι και τις αρχές του 2010, άνετη πρόσβαση στις αγορές, με χαμηλά επιτόκια, ενώ και οι διεθνείς οίκοι, με τις όποιες επιφυλάξεις μπορεί να έχει κανείς, αξιολογούσαν θετικά την ελληνική οικονομία. Αντίστοιχη εικόνα αποτυπωνόταν και στο Χρηματιστήριο, αλλά και στους δείκτες αισιοδοξίας, της ελληνικής οικονομίας. Να συμπληρώσουμε, για να είναι πλήρης η εικόνα, να σημειώσουμε-κάτι που παραδέχεται και ο κ. Παπακωνσταντίνου-τη θετική πορεία του ΑΕΠ. Παραδέχεται, εν τέλει, ο πρώην «τσάρος», πως, τα φαινόμενα «δημιουργικής λογιστικής» παρατηρούνταν-ίσως και σε μεγαλύτερη έκταση-ακόμη και σε προηγμένες χώρες, της Ευρωζώνης, με απόκρυψη ελλειμμάτων ή και τεχνητή υποβάθμιση του χρέους. Παραδέχεται, όμως, ο κ. Παπακωνσταντίνου και τη δραματική επιβάρυνση ελλειμμάτων και χρέους, την περίοδο 2004-09, από τα περίφημα swaps του κ. Σημίτη…