Δεν κατάλαβαν ακόμη

Από την τοποθέτηση του Αντώνη Σαμαρά, στο Συνέδριο της ΝΔ, φαίνεται πως οι ηττημένοι της εκλογικής αναμέτρησης του Ιανουαρίου 2015, αρνούνται να καταλάβουν τι (τους) συνέβη.

 Δεν έχουν ακόμη καταλάβει, ότι το «καμπανάκι» είχε χτυπήσει ηχηρά από το Μάιο του 2012. Ήταν το προμήνυμα, για ότι ακολούθησε και ολοκληρώθηκε με τις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις του 2015. Επειδή δε φοβόμαστε ότι σε ορισμένες, τουλάχιστον, περιπτώσεις, υπάρχει και πραγματική αδυναμία κατανόησης, είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι πολίτες, με τις «τεκτονικές» διαστάσεις της ψήφου τους, το Μάιο (επιμένουμε) του 2012, δεν αποδοκίμασαν, μόνο, το Μνημόνιο και ότι τούτο εξακολουθεί  να περικλείει, αλλά και το παλιό πολιτικό σύστημα, το οποίο «ενοχοποίησαν», καλώς ή κακώς,  για αυτό καθαυτό το Μνημόνιο, αλλά και για τις παθογένειες των προηγούμενων δεκαετιών. Ήταν λογικό δε, τη «μερίδα του λέοντος», από αυτή την αποδοκιμασία, να «εισπράξει» το ΠΑΣΟΚ, αφού η κυβέρνηση του έκανε τη μοιραία επιλογή. Αλλά ούτε η ΝΔ, του κ. Σαμαρά, απέφυγε τη μήνη του εκλογικού σώματος, εκτός αν το 19%, εκείνης της εκλογικής αναμέτρησης, ήταν θρίαμβος. Στο ερώτημα δε, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ επωφελήθηκε παντός άλλου, απ` αυτή την «τεκτονική» αλλαγή, στις διαθέσεις του εκλογικού σώματος, η απάντηση είναι πολύ απλή: Γιατί η ηγεσία του ή, εν ευρεία έννοια, η ηγετική του ομάδα, αντιλήφθηκε αυτήν ακριβώς τη συσχέτιση, στο μυαλό των ψηφοφόρων και συνέδεσε εύστοχα, την αντίθεση προς τις Μνημονιακές πολιτικές, με την αποδοκιμασία του παλιού πολιτικού συστήματος, ως κατ` εξοχήν υπεύθυνου γι` αυτές.

 Το ότι αυτή η αλλαγή, δεν ολοκληρώθηκε στις «επαναληπτικές» εκλογές του Ιουνίου 2012, οφείλεται στο ότι μια κρίσιμη μάζα του εκλογικού σώματος, κυρίως των μεγαλύτερων ηλικιών, φοβήθηκε τις συνέπειες μιας τόσο ρηξικέλευθης επιλογής, που αφορούσε πλέον το δίλημμα διακυβέρνησης ή δε θεώρησε ότι υπήρχε η αναγκαία ετοιμότητα και ωρίμανση, στην πλευρά της Κουμουνδούρου. Ήταν όμως φανερό ότι ο χρόνος λειτουργούσε υπέρ του μπλοκ, που στοιχιζόταν στη «διπλή» αντίθεση, όπως την εκθέσαμε (απέναντι στα μνημόνια, αλλά και το παλιό πολιτικό σύστημα) κι αυτό φάνηκε στην πράξη πολύ νωρίς, επιβεβαιώθηκε δε και στην κάλπη, για πρώτη φορά, στις ευρωεκλογές του Ιουνίου 2014. Ήταν αυτή η αφετηρία για όσα ακολούθησαν και, ίσως γι` αυτό, μερικοί επιμένουν να τις «διαγράφουν» από τη μνήμη και την ανάλυσή τους.

ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ