Τετάρτη 25/05/2016 – 16:33
Η «τάξη αποκαταστάθηκε» στην Βιέννη, αφού απετράπη το φρικώδες ενδεχόμενο, ανάδειξης του ακροδεξιού υποψηφίου, στο ύψιστο πολιτειακό αξίωμα. Μπροστά στην αποφυγή του χειρότερου κακού, κανείς δεν προβληματίστηκε, ούτε από τον απολύτως οριακό χαρακτήρα της εκλογής, αλλά ούτε από το πώς, μέσα από τις λεγόμενες «επιστολικές ψήφους», που αντιπροσωπεύουν λίγο παραπάνω από το 10% των Αυστριακών εκλογέων, καλύφθηκε μια διαφορά τεσσάρων, περίπου, ποσοστιαίων μονάδων. Το χειρότερο, όμως, είναι πως κανείς δεν ενοχλείται, από τα μέσα, αρκεί να επιτευχθεί ο σκοπός. Ξεχνούν, όμως, πως η δημοκρατία είναι ενιαία και αδιαίρετη, γι` αυτό και δε μπορεί να κάμπτεται , ούτε στην αντιμετώπιση των πιο ορκισμένων εχθρών της. Γιατί είναι μέσα από αυτή τη σχετικοποίηση των δημοκρατικών αρχών και αξιών, που δημιουργούνται οι ρωγμές, μέσα από τις οποίες περνάνε οι ακραίες, στα όρια του ανοιχτού αντικοινοβουλευτισμού, εκφράσεις. Όπως έχει δείξει και η ιστορική εμπειρία, τις «κερκόπορτες», για να περάσουν οι δυνάμεις της εκτροπής, τις ανοίγουν οι «θεματοφύλακες» της δημοκρατικής νομιμότητας. Κάτι ξέρουμε κι εμείς, από τα δικά μας, πρόσφατα οδυνηρά βιώματα. Στη σημερινή Ευρώπη, οι «κερκόπορτες» έχουν παραγίνει πολλές, ώστε μόνο απορία δεν πρέπει να μας προκαλεί, η εξάπλωση του ακροδεξιού φαινομένου. Και αν, ως προς το τι συνέβη στην Αυστρία, μόνο ευλογοφανείς απορίες μπορεί να έχει κανείς, τα φανερά συμπτώματα πολλαπλασιάζονται ως «η άμμος της θαλάσσης». Και αν μεν, στα πρώην ανατολικά καθεστώτα, επιβιώνουν τα κατάλοιπα, δεκαετιών αυταρχικής διακυβέρνησης, ο «ιός» φαίνεται να εξαπλώνεται επικίνδυνα. Το αποδεικνύει, άλλωστε, η ανοχή των ευρωπαϊκών οργάνων, απέναντι σε φαινόμενα, όπως αυτό της πολωνικής κυβέρνησης, που έφτασε στο σημείο, να απαγορεύσει ακόμη και την αναφορά της λέξης «κομμουνισμός». Βλέπουμε όμως και στην Γαλλία, που διατηρεί ακόμη το καθεστώς έκτακτης ανάγκης, στο όνομα της αντιμετώπισης, της ισλαμικής τρομοκρατίας, να προσφεύγει η σοσιαλιστική κυβέρνηση, για δεύτερη φορά, μέσα σε λίγους μήνες, στην, γκωλικής έμπνευσης, διάταξη του άρθρου 49.3, του Γαλλικού Συντάγματος, που επιτρέπει την επικύρωση νομοσχεδίων, με παράκαμψη της Βουλής. Είδαμε, άλλωστε, στην όξυνση του προσφυγικού προβλήματος, την ευκολία με την οποία, ακόμη και στα κράτη-μέλη, με μακρά δημοκρατική παράδοση, υιοθετήθηκαν, οι πιο ακραίες αντιλήψεις και πρακτικές, «καταφέρνοντας», εν τέλει, να δώσουν «ζωτικό χώρο» στην Ακροδεξιά. Αυτό δεν έγινε στην Αυστρία;
Πηγή:
