Δύο διαφορετικές πολιτικές

Παρουσιάζει πολύ ενδιαφέρον η ανάλυση του έγκριτου πολιτικού συντάκτη Μανόλη Κοττάκη, στην έγκριτη ΕΣΤΙΑ, όπου ο έμπειρος συνάδελφος υποστηρίζει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια σύγκρουση «δύο κόσμων».

Μας ξενίζει, λίγο, η ορολογία που χρησιμοποιεί ο συνάδελφος, που μάλλον δε συνάδει με την «καραμανλική» σχολή, από την οποία προέρχεται, περί διαπάλης δύο «καθεστώτων». Υποστηρίζεται συγκεκριμένα, ότι το μεν κυβερνητικό συγκρότημα, προσπαθεί να μετασχηματίσει την, πρόσκαιρη, κοινοβουλευτική του πλειοψηφία, σε «καθεστώς», αριστερόστροφου, προφανώς, χαρακτήρα, ενώ από την άλλη, το «μπλοκ» των δυνάμεων που την αντιμάχονται, ακριβέστερα των δυνάμεων του «παλιού δικομματισμού», αγωνίζονται για την υπεράσπιση του «αστικού καθεστώτος». Πέρα από την «ψυχροπολεμική» λογική, που υποδηλώνει η συγκεκριμένη ορολογία και παρά το σχηματικό της χαρακτήρα, διακρίνεται, πράγματι, πίσω από αυτή την πολυεπίπεδη σύγκρουση, μια σκληρή διαπάλη, που όμως, στο «δια ταύτα», παραπέμπει σε δύο διαφορετικές πολιτικές προτάσεις, σε δύο διαφορετικά  σχέδια, για το παρόν και το «μεταμνημονιακό» μέλλον της χώρας. Εκπλήσσει, πράγματι-και σ` αυτό έχει δίκιο ο καλός συνάδελφος-ότι σε αυτή τη σύγκρουση επιστρατεύονται δυνάμεις και χώροι, από τη Δικαιοσύνη μέχρι τον Αθλητισμό, που καταδεικνύουν την έκταση και βάθος όσων διακυβεύονται, αλλά και τα συμφέροντα που επενδύονται. Ακριβώς γι` αυτό, ακόμη και η έκβαση του ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος, όπως εύστοχα σημειώνεται, εντάσσεται σ` αυτή τη σύγκρουση. Ως προς το τελευταίο, θα προσθέταμε και μια γεωπολιτική παράμετρο, που συνδέεται με τις εξελίξεις στο θέμα των Σκοπίων και ο νοών νοείτω.

Δεν πρόκειται, όμως, προς Θεού, για μια «σύγκρουση καθεστώτων», ούτε βέβαια διακυβεύεται η τύχη του «αστικού» καθεστώτος, όπως το βιώνουμε, στη διάσταση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Η πρόθεση ή επιθυμία ενός κόμματος «νέου τύπου», όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, να ανανεώσει την πλειοψηφία ή και να διεκδικήσει ηγεμονικό ρόλο στην πολιτική ζωή, είναι απολύτως θεμιτή και σύστοιχη με τους κανόνες του κοινοβουλευτικού-πολιτικού παιχνιδιού. Στην Πολιτική Επιστήμη (βλέπε και σχετική μελέτη του καθηγητή Θανάση Διαμαντόπουλου) υπάρχει σχετικός όρος («λανθάνων μονοκομματισμός») για σχηματισμούς, που, με την, ανανεούμενη, λαϊκή ψήφο, καταφέρνουν να διατηρούν την εξουσία επί μακρό χρόνο, κατακτώντας κυριαρχικό ρόλο στην πολιτική σκηνή της χώρας τους. Τέτοιες περιπτώσεις έχουν παρατηρηθεί και στην Ευρώπη, ακόμη και πρόσφατα, επί παραδείγματι στη Γερμανία, με το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα της κ. Μέρκελ, ενώ αναλογίες μπορεί να βρει κανείς και στην πορεία του ΠΑΣΟΚ…