Επίκαιρη επέτειος

Επίκαιρη επέτειος

Μια ξεχασμένη «11η Σεπτέμβρη» θύμισε ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εκείνη του 1973, όταν ο εκλεγμένος πρόεδρος Σαλβαδόρ Αλιέντε, ανατράπηκε βίαια, από τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας του, υπό τον στρατηγό Πινοσέτ.

Μια και το όνομα του τελευταίου, βρέθηκε στην επικαιρότητα, καθώς το κοινωνικοασφαλιστικό πείραμα της αιμοσταγούς δικτατορίας του, φαίνεται να «εμπνέει» τη σημερινή ηγεσία της ΝΔ. Έχουν γραφτεί πολλά για εκείνο το πείραμα και την αιματηρή του κατάληξη, ενώ δεν υστερεί και η βιβλιογραφική παραγωγή. Ξεχωρίζουμε το βιβλίο του γνωστού Γάλλου διανοούμενου και συντρόφου, μεταξύ άλλων, του Τσε Γκεβάρα, στο οποίο επιχειρείται μια ερμηνευτική προσέγγιση του «πειράματος», όπως αποκλήθηκε, δηλαδή της εφαρμογής ενός ριζοσπαστικού προγράμματος, κοινωνικού μετασχηματισμού, µε σοσιαλιστικό πρόσημο, µε λαϊκή νομιμοποίηση και πιστή τήρηση των αρχών της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Παρ’ ότι δέχθηκε και αντίθετες εισηγήσεις, από τις πιο «σκληροπυρηνικές» εκδοχές, του ποικιλόχρωμου µπλοκ δυνάμεων, που συγκρότησαν τη «Λαϊκή Ενότητα»-το φορέα µε τον οποίο ο Αλιέντε εκλέχθηκε πρόεδρος, µε την ψήφο του λαού, το 1970. Τρία χρόνια και κάτι, κράτησε το, πρωτόγνωρο, για τα µέχρι τότε δεδοµένα της Λατινικής Αμερικής, καθώς, παρά τις υπαναχωρήσεις και συμβιβασμούς, που αποδέχθηκε ο πρόεδρος Αλιέντε, προσηλωμένος στην ιδέα της εφαρμογής του σοσιαλιστικού του οράματος, µε σεβασμό στους κανόνες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, τα συμφέροντα που θίγονταν από την πολιτική του, ήταν τεράστια, υπερβαίνοντας τα σύνορα της χώρας. Η εθνικοποίηση των ορυχείων χαλκού, που νέμονταν μέχρι τότε αμερικανικά επιχειρηματικά συμφέροντα, εκλήφθηκε ως «κήρυξη πολέμου» και, κατά κάποιο τρόπο, προδιέγραψε την πορεία των πραγμάτων, προς τη μοιραία 11η Σεπτεμβρίου 1973. Η υπονόμευση της εκλεγμένης κυβέρνησης, είχε ξεκινήσει από την πρώτη στιγμή, καθώς, τόσο η πολιτικοοικονομική ελίτ της χώρας, όσο και οι Αμερικανοί πάτρωνες, έκριναν ότι τυχόν απρόσκοπτη εξέλιξη του Χιλιανού «πειράματος», θα λειτουργούσε ως παράδειγμα για τις υπόλοιπες χώρες της Λατινοαμερικάνικης ηπείρου -όπου κυριαρχούσαν αυταρχικά ή ευθέως δικτατορικά καθεστώτα- προκαλώντας ένα ανεπιθύμητο «ντόμινο». Έτσι, αφού απέτυχαν οι προσπάθειες αποτροπής, της ανάληψης της εξουσίας, από τον Αλιέντε και τη «Λαϊκή Ενότητα, µε θεσμικό μανδύα, δηλαδή µέσω της ακύρωσης της εκλογής από το Χιλιανό Κογκρέσο, ξεκίνησε άμεσα η προσπάθεια αποσταθεροποίησης, που περιλάμβανε ακόμη και εγκληματικές ενέργειες, που έφτασαν μέχρι τη δολοφονία του, πιστού στη νόμιμη κυβέρνηση, αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγού Σνάϊντερ! Το μεγάλο «κόλπο» υπήρξε η, καθοδηγούμενη και χρηματοδοτούμενη, από την ίδια τη CIA, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, πολύμηνη απεργία των ιδιοκτητών φορτηγών, που προκάλεσε χάος και παρέλυσε τη δημόσια ζωή. Επρόκειτο για την εφαρμογή του δόγματος, του Χένρι Κίσινγκερ (εφαρμόστηκε µε άλλο τρόπο και στην Ιταλία, μερικά χρόνια αργότερα, µε την αποκορύφωμα την αμφιλεγόμενη απαγωγή και δολοφονία του πρωθυπουργού Άλντο Μόρο, από τα υπολείμματα των «Ερυθρών Ταξιαρχιών»).

Κρίσιμη, δυστυχώς, αποδείχθηκε η «μεταστροφή» του δεξιού Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος που, αρχικά, µε τον πρόεδρο του, Εντουάρντο Φρέι, συμπεριφέρθηκε θεσμικά, γι’ αυτό και αρνήθηκε να συμπράξει στην ακύρωση της εκλογής του προέδρου Αλιέντε. Στην πορεία όμως, όταν η πολιτική διαπάλη προσέλαβε υπαρξιακά χαρακτηριστικά, για την άρχουσα τάξη της χώρας, δυστυχώς, συντάχθηκε και το κόμμα αυτό, µε τις αντιθεσμικές και πραξικοπηματικές λογικές κι αυτό έγειρε την πλάστιγγα, κατά πολύ, ανοίγοντας το δρόμο, για την επιβολή πραξικοπήματος.

Πηγή: https://www.kontranews.gr/PARAPOLITIKA/342232-Epikaire-epeteios ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ



Ακολουθήστε μας σε Google News, Facebook και Instagram και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ γράψτε το σχόλιο σας!
Το όνομα σας ...