Η αγάπη δεν λυγίζει στο πόνο της καρδιά μας αλλά στην αγάπη του άλλου.
Η αγάπη δεν φανερώνεται εύκολα στο λόγο αλλά στη βλέμμα της ευσπλαγχνίας.
Η αγάπη δεν χαρίζεται στο σώμα του άλλου αλλά μέσα στην ταπεινή καρδιά.
Η αγάπη δεν φωνάζει στην αδικία του άλλου αλλά σιωπά στην ταπείνωση του εαυτού μας.
Η αγάπη δεν χάνεται μέσα στην βοή του κόσμου αλλά δείχνει την παρουσία της με την πλούσια αρετή της.
Η αγάπη δεν καταστρέφεται με την αδιαφορία αλλά βοηθεί με τον ενδιαφέρον της.
Η αγάπη δεν αδιαφορεί για την αδυναμία του άλλου αλλά ενδιαφέρεται για την σωτηρία του.
Η αγάπη δεν τρέχει μαζί με το θυμό αλλά τον προσπερνά με γρήγορο βηματισμό για να συναντήσει την αδελφή της την ταπείνωση.
Η αγάπη δεν κοιμάται χωρις να συγχωρήσει τον άλλον.
Η αγάπη δεν κοιτά το παρελθόν αλλά κοιτά το μέλλον για να αγαπήσει περισσότερο τον άλλον
Η αγάπη δεν καταδικάζει τον άλλον αλλά σταυρώνεται παρά να σταυρώσει.
Ας κάνουμε ο καθένας μας το δικό μας βήμα να πλησιάσουμε την Αγάπη .
Τότε πραγματικά , δεν θα υπάρχει ομορφότερος κήπος από αυτόν που θα ανθίσει μες την καρδιά μας !
Δεν θα υπάρχει λαμπρότερο φως από αυτό που θα φωτίζει το δρόμο μας !
Δεν θα υπάρχουν γλυκύτεροι καρποί από τους καρπούς που θα καρποφορήσει το περιβόλι μας
Δεν θα υπάρχει ομορφότερο χαμόγελο , από το χαμόγελο που θα χαρίσουμε στο αδελφό μας, στο φίλο μας , στο γνωστό μας , στο συγγενή μας …
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν …
Ας μην αφήνουμε το χρόνο τα φεύγει , γιατί μετά είναι πολύ αργά …
Μετά λέμε ” πόσο σ΄ αγαπούσα ” …
“πόσο λυπάμαι που σε στεναχωρούσα …”
Κι΄ όμως κάποια μέρα θάναι πολύ αργά για να δείξουμε την αγάπη μας .
Ας το κάνουμε όσο είναι καιρός …
