Η ομορφιά της ζωής πάνω απ’ όλα…

Είναι τα παιδιά που αλλάζουν την εικόνα, την κάνουν ηπιότερη, μάλιστα σε κάποιες στιγμές την κάνουν χαρούμενη. Μιλάμε για την εικόνα στον Πειραιά ή και σε άλλα σημεία της Ελλάδας όπου είναι εμφανέστατη η παρουσία των χιλιάδων προσφύγων. Τα παιδιά είναι χαρούμενα παρά τη δυσκολία που αντιμετωπίζουν, παρά το γεγονός ότι δεν ξέρουν που θα βρίσκονται την επόμενη ώρα. Υπάρχει κάτι παραπάνω. Οι άνθρωποι αυτοί (παιδιά και ενήλικες) είναι ανακουφισμένοι και ας βρίσκονται στο δρόμο, ζουν ώρες ελευθερίας. Ελευθερίας που δεν γνώρισαν στον τόπο τους, ελευθερίας που τους στέρησαν οι βόμβες και τα χατζάρια των τζιχαντιστών. Όπως είναι και η στάση της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων, που προστρέχει με ότι έχει και ότι μπορεί από το υστέρημά του να βοηθήσει τους πρόσφυγες. Είναι και οι ιστορικές μνήμες άλλωστε…