Η «προοδευτική Εκκλησία»

Η, με επίσημη πλέον κάλυψη, συμμετοχή και της διοικούσας Εκκλησίας, στο αυριανό συλλαλητήριο, έδωσε την ευκαιρία, σε άσπονδους εχθρούς ή και «παράξενους» φίλους, να επαναλάβουν τις περίεργες θεωρίες, περί μιας, σχηματικής διαίρεσης της Εκκλησίας, στη διοικητική της μορφή, σε «προοδευτικά» και «συντηρητικά» μέλη της Ιεραρχίας, για να μείνουμε σ` αυτό το επίπεδο.

Αναρωτιόμαστε, πως προσλαμβάνουν μια τέτοια κατηγοριοποίηση, βαθείς γνώστες του πραγματικού περιεχομένου και των αυθεντικών επίδικων ζητημάτων, που συνέχουν το οργανωμένο Εκκλησιαστικό Σώμα, όπως, ας πούμε, ο Χρήστος Γιανναράς. Πολύ περισσότερο αν οι ίδιοι οι ιεράρχες, αναγνωρίζουν τον εαυτό τους, σε αυτές τις σχηματικές κατατάξεις., που αποτελούν ευθεία προέκταση πολιτικών και ιδεολογικών σημάνσεων. Το πρώτο που θα έλεγαν και οι μεν και οι δε, είναι πως η Εκκλησία, όπως και αν τη δει κανείς, δεν είναι, ούτε παράγει ιδεολογία, αλλά κομίζει, όπως λένε και οι θεωρητικοί, μια ορισμένη πρόταση ζωής, που αντιστοιχεί σ` ένα ορισμένο πλαίσιο κανόνων, που έχουν διαμορφωθεί σε μια πορεία αιώνων, εξ ου και ο δογματικός, όπως προσδιορίζεται, χαρακτήρας τους. Γι` αυτό και οι τυχόν διαφορετικές ερμηνείες, αντιμετωπίζονται ως παρέκκλιση ή και αμαρτία. Οι περισσότεροι απ` αυτούς τους «δογματικούς» κανόνες, ανάγονται στην περίοδο του Βυζαντίου, σε Οικουμενικές Συνόδους, όπως αυτές της Νίκαιας και Χαλκηδόνας.  Καλώς ή κακώς, μας αρέσει ή όχι, η Εκκλησία, λειτουργεί με αυτούς τους όρους και τη δική της αίσθηση του ιστορικού χρόνου κι αυτό εξηγεί τη δυσκολία παρακολούθησης και προσαρμογής σε σύγχρονες εξελίξεις, όπως η βιοτεχνολογία ή η δυνατότητα, επί παραδείγματι, βίαιης διακοπής της κύησης, που υπερβαίνουν το παραδεκτό πλαίσιο κανονιστικής ρύθμισης των ανθρώπινων σχέσεων  Γι` αυτό και σε θέματα, που αγγίζουν το σκληρό πυρήνα της εκκλησιαστικής αντίληψης, όπως αυτά που τέθηκαν πρόσφατα, με τις νομοθετικές παρεμβάσεις για το σύμφωνο συμβίωσης ή τις  «έμφυλες ταυτότητες», είδαμε σύγκλιση του συνόλου σχεδόν των μελών της Ιεραρχίας , από τον Πειραιώς μέχρι τον «προοδευτικό» Μητροπολίτη Μεσσηνίας.

Δυσκολευόμαστε, άλλωστε, να καταλάβουμε, βάσει ποιων κριτηρίων, ο Μητροπολίτης Μεσογαίας, με τις πρωτοποριακές σπουδές αστροφυσικής, στη NASA, κατατάσσεται στη «συντήρηση». Να θυμίσουμε, επίσης, πως μεταξύ των ένθερμων υποστηρικτών των συλλαλητηρίων είναι και ο Μητροπολίτης Σιατίστης, που είχε επαινεθεί, πριν λίγο καιρό, για το θάρρος του να στηλιτεύσει τον αντιδημοκρατικό, αλλά και «αντιεκκλησιαστικό» λόγο της «Χρυσής Αυγής».