Άρθρο της Ε.Παπαϊωάννου
Αυτές τις μέρες, με αφορμή το θέμα ΞΕΝΙΑ, τόσο στο δημοτικό συμβούλιο, στην επιτροπή διαβούλευσης αλλά και στη δημοτική κοινότητα Ναυπάκτου η υποκρισία ξεχείλισε από την πλευρά της αντιπολίτευσης.
Το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου γίνεται πάντα με επίκληση ευρέσεως θέσεων εργασίας τονίζοντας συγχρόνως την προτεραιότητα αυτή από το «παντεσπάνι»!!( όπου παντεσπάνι πολιτισμός και παιδεία).Για όσους δεν κατάλαβαν, ο ισχυρισμός τους είναι ότι το ΞΕΝΙΑ δεν ωφελεί να μετατραπεί σε χώρο πολιτισμού όταν η πόλη έχει ανάγκη από θέσεις εργασίας(sic).
Κανένας σώφρων δεν είναι υπέρ της ανεργίας, όμως τέτοια επιχειρήματα για την αξιοποίηση του ΞΕΝΙΑ είναι το λιγότερο υποκριτικά. Ο πολιτισμός και η παιδεία είναι πάνω από τα κέρδη και πολλές φορές χρειάζεται αντί να κερδίζουμε, να πληρώνουμε και να επενδύουμε σ’ αυτά. Και βέβαια το πιο σημαντικό απ’ όλα: Δεν ξεπουλάμε τη δημοτική περιουσία. Για όσους ενδιαφέρονται για «πεντάστερο» ξενοδοχείο και εκδηλώνουν το όψιμο ενδιαφέρον τους για την ανεργία στην πόλη μας υπάρχουν άλλα οικόπεδα για την πραγματοποίηση του επιχειρηματικού τους ενδιαφέροντος. Όχι όμως το ΞΕΝΙΑ.
Αυτό ανήκει αποκλειστικά στο Δήμο και μόνο αυτός θα το διαχειριστεί και θα πρέπει να το αναπλάσει με τέτοιο τρόπο ώστε η παραγόμενη υπεραξία να αποδοθεί στο κοινωνικό σύνολο και όχι σε κάποιους ιδιώτες. Αυτό σημαίνει νέες κοινωνικές χρήσεις που θα φέρουν την πόλη (φορείς και πολίτες) μέσα στο κτίριο. Με αυτό τον τρόπο το ΞΕΝΙΑ θα συμβάλλει στην τουριστική αξιοποίηση και ανάπτυξη του τόπου, όπως ακριβώς ορίζει στη διαθήκη του ο δωρητής.
Η επίκληση της αντιπολίτευσης επίσης, περί «ειλημμένης» απόφασης για τα 189.000 ευρώ, όσο αφορά τη συντήρηση και διαφύλαξη του ΞΕΝΙΑ, είναι επίσης υποκριτική. Η εικόνα του ΞΕΝΙΑ (εδώ και περίπου 14 χρόνια και από όλες τις δημοτικές αρχές που πέρασαν) ξεχαρβαλωμένα παράθυρα, σπασμένα τζάμια, υγρασίες, σκουπίδια, πάσης φύσεως έκνομες πράξεις στο κουφάρι το ρημαγμένο του ΞΕΝΙΑ, δεν επιτρέπει ουδεμία αντίρρηση για το ποσό αυτό, καθώς είναι το ελάχιστο που θα μπορούσε να δοθεί και θα έπρεπε κάθε χρόνο στον προϋπολογισμό να υπήρχε κονδύλι για τη διατήρησή του. Δεν δικαιούνται να ομιλούν για «ειλημμένη» απόφαση αυτοί που το παράτησαν στο έλεος του χρόνου και της αδιαφορίας (και εννοώ όλο το κτίριο πλην του χώρου του δημοτ. συμβουλίου). Η διατήρησή του είναι, εξάλλου, μέσα στις υποχρεώσεις του δήμου όπως αυτές απορρέουν από το συμβόλαιο του δωρητή. Είναι απολύτως ευκρινές ότι ο ΕΟΤ και μόνο είχε υποχρέωση να το λειτουργήσει ως ξενοδοχείο, ο Δήμος να το διαχειριστεί και να το λειτουργήσει για την τουριστική ανάπτυξη του τόπου αφού το διατηρήσει και το διαφυλάξει (κτίριο και κήπο) και το δημόσιο (εάν ο δήμος δεν ανταποκριθεί) για κάθε ευαγή σκοπό. Όλες οι προηγούμενες δημοτικές αρχές το απαξίωσαν, επιδεικνύοντας αδιαφορία και αδυναμία για την συντήρησή του στο κατ’ ελάχιστο ώστε να στρώσουν τον δρόμο η κάθε δημοτική αρχή για τον δικό της επενδυτή.
Θεωρώ λοιπόν ότι η σημερινή δημοτική αρχή βαδίζει σε σωστή κατεύθυνση το θέμα ΞΕΝΙΑ, αφού έχει δεσμευτεί για αρχιτεκτονικό διαγωνισμό ιδεών για την χωροθέτηση των χρήσεων που θα αποφασιστούν στο υπάρχον κτίσμα αλλά και την ανάδειξη του κήπου.
Δεν μπορώ να κατανοήσω (και αυτό είναι προσωπική μου άποψη) την αντίδραση κάποιων, εάν προσωρινά χρησιμοποιηθούν κάποιοι χώροι του ΞΕΝΙΑ (όπως σήμερα το δημοτ. Συμβούλιο και το ΚΕΠ) από τους πολίτες, έως ότου υλοποιηθεί το τελικό σχέδιο. Ακούστηκε ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος του «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού». Αστείος μόνο μπορεί να χαρακτηριστεί ένας τέτοιος ισχυρισμός. Κανένα συμβόλαιο, καμία χρησικτησία δεν δεσμεύει τις προσωρινές χρήσεις. Όταν το κτίριο είναι έτοιμο για την υλοποίηση της τελικής φάσης όλες οι χρήσεις θα απομακρυνθούν και έως τότε είναι προτιμότερο το κτίριο να είναι ένα ζωντανό κύτταρο παρά ένα νεκρό κλειστό κτίριο.
Πάνω απ’ όλα όμως το ΞΕΝΙΑ πρέπει να κηρυχθεί νεότερο διατηρητέο μνημείο (κτίριο και κήπος) ώστε να αποφευχθούν προσθήκες και επεκτάσεις που θα κατέστρεφαν τον κήπο και θα απειλούσαν τον αρχιτεκτονικό χαρακτήρα του κτιρίου. Διότι το ΞΕΝΙΑ (όπως και όλα τα ΞΕΝΙΑ) αποτελεί έκφραση ελληνικής μοντέρνας αρχιτεκτονικής διεθνώς αναγνωρισμένης που προήγαγαν την εξέλιξη της αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα. Το ΞΕΝΙΑ Ναυπάκτου διαθέτει παρουσία στον χρόνο και τη συλλογική μνήμη, στοιχεία που μαζί με το κάστρο, τις πλατείες και το λιμάνι συγκροτεί το δημόσιο πρόσωπο της πόλης.
