Καλός άνθρωπος!

Κάτι σαν τον «καλό άνθρωπο του Σετσουάν» εμφάνισαν τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, οι εγχώριοι υμνητές του, με αφορμή την «αποχαιρετιστήρια» συνέντευξη του, με την ιδιότητα του υπουργού Οικονομικών και λίγο πριν την πανηγυρική εκλογή του ως προέδρου της Γερμανικής Βουλής (Μπούντεσταγκ), σε τηλεοπτικό σταθμό.

 Σαν έτοιμοι από καιρό υποδέχθηκαν τα όσα είπε ο «δόκτωρ Σόιμπλε», για το ελληνικό δράμα, στο οποίο ήταν ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές, κατά ορισμένους δε ο με το ρόλο του «αρχιδήμιου». Άπαγε της βλασφημίας, σύμφωνα με όσους-περισσότερους απ` όσους νομίζαμε-που πιστεύουν ότι ο κος. Σόιμπλε ήταν «αθώος του αίματος» και για όλα όσα υπέστη-και εξακολουθεί να υφίσταται-η χώρα μας και οι πολίτες της, την αποκλειστική ευθύνη φέρουν άλλοι. Ο κ. Σαμαράς, που ήθελε «διακοπή» του «μεταρρυθμιστικού» προγράμματος, λόγω των πολιτικοεκλογικών εξελίξεων, στην Ελλάδα του 2014. Ο κ. Τσίπρας, που, όπως και ο ίδιος ο κος. Σόιμπλε παραδέχθηκε, επέμεινε, στους πρώτους μήνες της θητείας του, ως πρωθυπουργού, να είναι συνεπής στις προεκλογικές του εξαγγελίες και την εντολή του εκλογικού σώματος. Ακόμη και η κ. Μέρκελ, γιατί ήταν αυτή-σε αντίθεση προς εκείνον (τον κ. Σόιμπλε) που επέμεινε για τη συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, στο ελληνικό πρόγραμμα.

Περιέργως πως, από την «ανελέητη» κριτική του, που δια της εις άτοπον απαγωγής, «απαλλάσσει» τον ίδιο πάσης ευθύνης, εξαιρείται η διακυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Τροφή προς σκέψη, απλώς. Είναι, πάντως,  αξιοθαύμαστη η ικανότητα ορισμένων, στο «ξέπλυμα» προσώπων και καταστάσεων, από τον κ. Σόιμπλε μέχρι-στα δικά μας-το βασιλιά και τη χούντα. Σου δίνουν την εντύπωση, ότι με τον ίδιο «χειρουργικό» και υποδόριο τρόπο, θα μπορούσαν να «ξεπλύνουν» ως και τον Αδόλφο Χίτλερ, ή να εμφανίσουν τον Τζένγκις Χαν, άξιο για το Νόμπελ Ειρήνης! Στην προκείμενη περίπτωση, πέρα από την πλήρη «απαλλαγή» (ούτε καν λόγω αμφιβολιών) παρακολουθήσαμε και ένα κρεσέντο ύμνων για την προσωπικότητα του προέδρου, πλέον, της γερμανικής Βουλής. Δεν αμφιβάλει κανείς ότι ο 75χρονος πολιτικός αποτελεί μια πολύ ισχυρή προσωπικότητα, που ξεχωρίζει στο σημερινό «άνυδρο» τοπίο, στη γηραιά μας ήπειρο. Από του σημείου αυτού, όμως, μέχρι του να εμφανίζεται, περίπου, ως ισοϋψής με τις μεγάλες φυσιογνωμίες που σφράγισαν την πορεία της σύγχρονης Ευρώπης, από τον Σουμάν και τον Μονέ, μέχρι τον Ντε Γκωλ και τον Μιτεράν, η απόσταση είναι  μεγάλη.

 ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ