Αυτό έκαναν στην επίγεια ζωή του και οι Νεοφανείς Θαυματουργοί Άγιοι της Λέσβου, οι Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη.
Επειδή όμως η πίστη τους ήταν αντίθετη, με κάποιων άλλων βρήκαν Μαρτυρικό αλλά και φωτοστεφανομένο θάνατο… έναν θάνατο με εισιτήριο για τον Παράδεισο, και όπως έχουμε ξαναπεί: ‘’Η επίγεια παίδευση, είναι πρόδρομος της Βασιλείας του Θεού’’.
Οι Άγιοι Ραφαήλ και Ειρήνη, μαρτύρησαν με τον χειρότερο τρόπο για την πίστη τους στον Χριστό.
Τον Άγιο Ραφαήλ, αφού του πριόνισαν τη σιαγόνα, ύστερα από μέρες τον αποκεφάλισαν.
Την Αγία Ειρήνη, ή όπως την αποκαλούσαν οι Άγιοι Ραφαήλ και Νικόλαος «Μικρή Ρηνούλα», παρά το μικρό της ηλικίας, την έκαψαν ζωντανή σε πιθάρι αφού πρώτα την ακρωτηρίασαν.
Μη αντέχοντας ο Άγιος Νικόλαος να βλέπει όλα αυτά τα βασανιστήρια, παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο ύστερα από συγκοπή.
Μπορεί να έχασαν την ζωή τους με τον χειρότερο τρόπο, αλλά έσωσαν την ψυχή τους και κέρδισαν την αιώνια ζωή στην Βασιλεία Αυτού που υπηρετούσαν ως άνθρωποι.
Ο Θεός τους αξίωσε με το Φωτοστέφανο του Μαρτυρίου και της Αγιότητας, αλλά και με το «προνόμιο» της τέλεσης Θαυμάτων.
Η παρουσία τους στη ζωή των ανθρώπων είναι τόσο φανερή που θα μπορούσε κανείς να πει πως όντως αυτοί οι Άγιοι είναι ζωντανοί και βρίσκονται ανάμεσά μας!
Αμέτρητοι άνθρωποι ανά τον κόσμο, έχουν ζήσει Θαύματα και παρουσιάσεις είτε σε ενύπνια είτε σε οράματα, την Θαυμαστή και Θαυματουργική επέμβασή τους, σε δύσκολες προσωπικές στιγμές.
Άλλοτε όλοι μαζί και άλλοτε μεμονωμένα, παρουσιάζονται και δίνουν την πολυπόθητη ‘’λύση’’ σε άλυτα και αδύνατα κατ’ άνθρωπον προβλήματα, αλλά δυνατά και εύκολα για Αυτούς.
Άλλωστε «Τα αδύνατα παρά τοις άνθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν».
Πριν αρκετό καιρό έτυχε να βρίσκομαι σε κάποια Μονή αφιερωμένη στη μνήμη των Αγίων, ήταν εκεί και ο τοπικός Μητροπολίτης… το εσωτερικό της Μονής αλλά και ο περίβολος χώρος ήταν γεμάτος από πιστούς κάθε ηλικίας, τότε ο Δεσπότης ζήτησε από τους προσκυνητές να σηκώσουν το χέρι τους όσοι έχουν ζήσει κάποιο Θαύμα από τους Αγίους.
Το αποτέλεσμα ήταν συγκλονιστικό… Όλος ο Ναός κατακλείστηκε από χέρια σηκωμένα ψηλά!
Το αποτέλεσμα μπορεί να ήταν συγκλονιστικό, αλλά όχι παράξενο… γιατί οι Άγιοι βρίσκονται πάντα δίπλα μας!
Περιμένοντας με υπομονή στην ουρά για να προσκυνήσω τα Ιερά Λείψανα των Αγίων, παρατηρούσα τα πρόσωπα και τα βλέμματα των υπόλοιπων προσκυνητών, αλλά κυρίως τα χείλη τους που ψιθύριζαν λόγια που μπορεί να ακούσει ΜΟΝΟ ο Θεός… λόγια ευχαριστίας, ικεσίας και Προσευχής.
Είναι τόσο ζωντανή η πίστη μας, που μπορεί να ανθίσει ένα ξερό δέντρο, να χορτάσει πεινασμένους, να θεραπεύσει ασθενείς αλλά και να ζωντανέψει νεκρούς!!!
Για να γίνουν όμως όλα αυτά, θα πρέπει να υπάρχει πίστη.
Η Ορθοδοξία μας έχει πλήθος Αγίων που μπορούν να μεσιτεύσουν για την σωτηρία μας στον Θεό… όμως έχουμε και το πιο δυνατό «αποκούμπι» μας.. την Μάνα μας Παναγία που μπορεί με μεγαλύτερη παρρησία να μεσιτεύσει για εμάς στον Υιό Της και Θεό μας.
Δεν πρέπει να χάνουμε την ελπίδα και την πίστη μας… οι καιροί είναι δύσκολοι, αλλά ο Θεός Μεγάλος.
Μια Προσευχή μπορεί να αλλάξει τα πάντα… για πάντα!!!
