Ο 55χρονος κάτοικος Όσλο, ο οποίος ξεκίνησε ως ποδοσφαιριστής, με σπουδές στα οικονομικά, που δούλεψε ως χρηματιστής και δημοσιογράφος, τραγουδιστής στο συγκρότημα Di Dirre, κυκλοφόρησε το 1997 το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Η νυχτερίδα», καθιερώνοντας τον γραφικό ντετέκτιβ Χάρι Χόλε. Από τότε τα βιβλία του υπερβαίνουν τα 25 εκατομμύρια αντίτυπα σε 40 χώρες!
Στο καινούριο του ογκώδες μυθιστόρημα των 556 σελίδων ακολουθεί τη γνωστή συνταγή: Φόνος, ενοχή, έρωτας, καταδίωξη, καταστροφή, σοκ, κάθαρση.
Ο ναρκομανής Σόνι ζει πολλά χρόνια στη φυλακή. Αν και άνθρωπος της αμαρτίας, ξεχωρίζει μέσα στη φυλακή καθώς διαθέτει το προσόν να ξέρει να παρηγορεί. Με αποτέλεσμα να αναδειχθεί σε… εξομολογητή των συγκρατουμένων του που αισθάνονται ανακούφιση εμπιστευόμενοι σε αυτόν όσα διέπραξαν. Ο Σόνι μπήκε στο μαύρο κόσμο της ηρωίνης ως ανόητη αντίδραση για την αυτοκτονία του αστυνομικού πατέρα του, ο οποίος κατηγορήθηκε για διαφθορά. Τώρα βρίσκεται στο κέντρο ενός συστήματος παρανομιών, σκανδάλων και ανομημάτων , όπου είναι αναμεμειγμένοι σωφρονιστικοί λειτουργοί, δικηγόροι και καταπτοημένοι ιερείς. Από τις δεκάδες εξομολογήσεις που έχει ακούσει στωικά, μία θα του ταράξει τη ψυχή. Είναι αυτή που θα του αποκαλύψει την πραγματική ιστορία για τον αγαπημένο του πατέρα.
Και ιδού πως ξεκινάει την ιστορία του ο συγγραφέας με ένα χαρακτηριστικό κινηματογραφικό πλάνο κάνοντας ζουμ σε απίθανες λεπτομέρειες:
«Ο Ρόβερ κοίταξε το λευκοβαμμένο τσιμεντένιο πάτωμα του ορθογώνιου κελιού, εμβαδού έντεκα τετραγωνικών μέτρων και έσφιξε τα δόντια του, τους μεγάλους κεντρικούς κοπτήρες της κάτω γνάθου που ήταν από χρυσό. Είχε φτάσει στο δύσκολο μέρος της εξομολόγησης. Το μόνο που ακουγόταν στο κελί ήταν τα νύχια του, που έξυναν τώρα το τατουάζ της Παναγίας στον πήχη του χεριού του. Το αγόρι που καθόταν σταυροπόδι στο κρεβάτι απέναντι του δεν είχε βγάλει μιλιά από τη στιγμή που ο Ρόβερ μπήκε στο κελί. Απλώς έγνεφε καταφατικά και είχε το ικανοποιημένο χαμόγελο του Βούδα, ενώ το βλέμμα του ήταν καρφωμένο σε κάποιο ακαθόριστο σημείο πάνω στο μέτωπο του άνδρα απέναντι του. Τον φώναζαν Σόνι κι έλεγαν ότι στα δέκα είχε σκοτώσει ήδη δύο ανθρώπους, ότι ο πατέρας του ήταν ένας διεφθαρμένος αστυνομικός και ότι είχε υπερφυσικές ικανότητες. Δύσκολο να πει κανείς αν τόση ώρα είχε ακούσει τίποτα. Τα πράσινα μάτια και το μεγαλύτερο μέρος του προσώπου του ήταν κρυμμένα πίσω από τα μακριά βρώμικα μαλλιά του. Αλλά δεν είχε σημασία. Το μόνο που ήθελε ο Ρόβερ ήταν άφεση αμαρτιών, την ευλογία του, ώστε να διαβεί την επομένη τις πύλες των φυλακών υψίστης ασφαλείας με την αίσθηση ότι είχε εξιλεωθεί»…
Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορούν επίσης τα εξής βιβλία του Νέσμπε με τους χαρακτηριστικούς τίτλους: «Η νυχτερίδα», «Οι κατσαρίδες», «Ο κοκκινολαίμης», «Νέμεσις», «Το αστέρι του διαβόλου», «Ο λυτρωτής», «Ο χιονάνθρωπος», «Η λεοπάρδαλη», «Ο φαντομάς», «Αστυνομία». Τον Μάιο θα κυκλοφορήσει το «Αίμα στο χιόνι».
Μιλάμε για ένα από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της σύγχρονης αστυνομικής μυθιστορίας που έχει τιμηθεί με τα πιο έγκυρα βραβεία όπως τα Riverton Prize (1997), Glass Key (1998) και Bookseller’s Prize (2000 και 2007). Μια νεσμπομανία στον αναγνωστικό πλανήτη, που δεν πτοείται από αυτήν την υπερ-αστυνομική γραφή η οποία διεκδικεί δάφνες λογοτεχνίας .Ακόμα και όταν φλυαρεί επιδεικτικά, θέλοντας να δείξει την αυτοπεποίθησή της…
