Πολιτικές ανακατατάξεις

Μέσα στη δίνη των κομματικών παθών και των υπεραπλουστεύσεων, πέρασε, σχεδόν, απαρατήρητη, μια αποστροφή του Γιάννη Ραγκούση.

 Στην τοποθέτηση του, για το επίμαχο θέμα των ημερών, ο πρώην υπουργός και υποψήφιος στην εσωκομματική αναμέτρηση, για την Κεντροαριστερά, πέρα από τη γενικότερη διαφοροποίηση του, από τον επίσημο παραταξιακό λόγο, διατύπωσε και μια εκτίμηση, που… σηκώνει πολλή συζήτηση. Προέβλεψε, συγκεκριμένα, ότι το «σκάνδαλο με τα φάρμακα», όπως θα έπρεπε να το ονομάσουμε, μπορεί να αποτελέσει τη θρυαλλίδα πολιτικών εξελίξεων και ανακατατάξεων, αλλά που (και εδώ είναι το ζουμί) δε θα οδηγούν σε μετατοπίσεις, προς τον προοδευτικό χώρο, αλλά στην άλλη άκρη του πολιτικού χάρτη, σε «εθνολαϊκή κατεύθυνση», κατά τη διατύπωση του πρώην υπουργού.

 Αφήνουμε κατά μέρος, την ασάφεια ή αμφισημία του όρου, που χρησιμοποιείται ως «φάρμακο δια πάσαν χρήση». Μένοντας στην ουσία του επίμαχου συλλογισμού, να υπενθυμίσουμε ότι τέτοιου είδους υποθέσεις και διαδικασίες, πάντα ή, σχεδόν πάντα, οδηγούν, είτε σε κυβερνητική αλλαγή, όπως συνέβη με την υπόθεση της Μονής Βατοπαιδίου, είτε σε ευρύτερες πολιτικές ανακατατάξεις, όπως αυτές που ακολούθησαν, πριν 30 χρόνια, τη δικαστική διερεύνηση του σκανδάλου της Τράπεζας Κρήτης. Έχει συνομολογηθεί, άλλωστε, ως προς το τελευταίο, από επιφανές στέλεχος του τότε Συνασπισμού, με πρωταγωνιστικό ρόλο στις σχετικές διεργασίες, ότι το σκάνδαλο χρησιμοποιήθηκε ή, έστω, αξιοποιήθηκε, ως «εμβρυουλκός», για την αλλαγή των πολιτικών και κοινοβουλευτικών συσχετισμών, τουλάχιστον στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς. Η κατάληξη της δικαστικής διαδικασίας οδήγησε στο αντίθετο αποτέλεσμα, αφού ο Συνασπισμός, που πρωτοστάτησε στο εγχείρημα της «κάθαρσης», πλήρωσε βαρύ τίμημα, ενώ, αντίθετα, το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας Παπανδρέου προσωπικά, έκαναν ένα εντυπωσιακό came back, με την επάνοδο στη διακυβέρνηση της χώρας. Ιδού, λοιπόν, πεδίο δόξης λαμπρό,  για όσους εμπλέκονται που μπορεί,  εφ` όσον καταφέρουν να αποδείξουν την αθωότητα τους, να βγουν και πολιτικά ωφελημένοι…

Σε κάθε περίπτωση, όπως σημειώναμε και σε προηγούμενη, σχετική παρέμβαση μας, καλό θα είναι να έχουν όλοι υπόψη, τις πολλές και κρίσιμες διαφορές, σε πολλά επίπεδα, του τότε με το τώρα. Σε σχέση, όμως, με την επισήμανση-προειδοποίηση του πρώην υπουργού, ας έχουν όλοι κατά νου το πολιτικό αποτέλεσμα, που δεν κινήθηκε, σύμφωνα με τις «γραμμικές» αναλύσεις ορισμένων. Ήδη, το ότι οι εσωκομματικοί κραδασμοί εκδηλώνονται σε κόμματα της αντιπολίτευσης και όχι στο κυβερνητικό στρατόπεδο, κάτι δείχνουν…

 ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ