Πολιτικές περιπλανήσεις

Παρακολουθούμε με πολύ ενδιαφέρον τη συμμετοχή προσώπων, εκτός των κομματικών τειχών, στις προσυνεδριακές διαδικασίες της ΝΔ.

 Υποθέτουμε ότι η συμμετοχή αυτή δεν έχει φιλολογικό χαρακτήρα, αλλά αποτελεί «προπαρασκευαστικό» βήμα, για την περαιτέρω ενσωμάτωση των εν λόγω προσωπικοτήτων, στο κομματικό «έρμα» της συντηρητικής παράταξης, με ότι τούτο σημαίνει. Το ότι στις εν λόγω προσωπικότητες, συγκαταλέγονται και πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ, της ύστερης περιόδου, δε μας εκπλήσσει,  καθώς, απ` όσο έχουμε καταλάβει, τα συγκεκριμένα πρόσωπα έχουν προ πολλού απομακρυνθεί, από το «μητρικό» τους χώρο  και έχουν πάψει να έχουν οποιαδήποτε σχέση με ότι συγκροτεί τη συγκεκριμένη Κεντροαριστερά, υφ` οιανδήποτε εκδοχή της. Διακρίναμε όμως μια περίπτωση, που ειλικρινά νιώθουμε να μας ξεπερνάει. Αναφερόμαστε σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, που, σύμφωνα με τα οικεία ρεπορτάζ, συμμετείχε σε κάποια από τις προσυνεδριακές συνδιασκέψεις της ΝΔ και μάλιστα, όπως λέγεται, έλαβε και το λόγο. Η έκπληξη μας συνίσταται στο ότι το εν λόγω πρόσωπο, όχι σε κάποιο μακρινό ή σχετικά πρόσφατο παρελθόν, αλλά το γε νυν έχον, όπως λένε και οι νομικοί, είχε ενεργό συμμετοχή στις εσωκομματικές εκλογικές διαδικασίες για τον υπό ίδρυση νέο φορέα της Κεντροαριστεράς! Είχε, μάλιστα, εκφραστεί υπέρ συγκεκριμένου υποψηφίου, συνυπογράφοντας σχετικό κείμενο, ενώ είχε ταχθεί ενθέρμως, υπέρ της διεξαγωγής και ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, δηλαδή της δυνατότητας ψήφου εξ αποστάσεως. Εννοείται ότι ο συγκεκριμένος είχε εκδηλώσει την πρόθεση συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία, ακόμη και μετά την απόρριψη της ανωτέρω πρότασης, εύλογα δε συμπεραίνουμε ότι συμμετείχε. Δεν ξέρουμε δε, αν συμπεριλαμβάνεται και στις 77.000, εκ των ψηφοφόρων που, κατά τον πρόεδρο της αρμόδιας Επιτροπής, καθηγητή Νίκο Αλιβιζάτο, ενεγράφησαν και στο Μητρώο Μελών, ως «συνιδρυτές» του νέου φορέα. Ελπίζουμε πως όχι, γιατί δε θα ξέραμε πώς να ερμηνεύσουμε αυτή την αφύσικη, τουλάχιστον, πολιτική «διγαμία».

 Ακόμη όμως και αν, η εν λόγω προσωπικότητα, περιορίστηκε στην απλή συμμετοχή, νομίζουμε ότι αποκτά χρήσιμη επικαιρότητα, το ερώτημα, αν έχουν κατανοηθεί η έννοια και ο λόγος ύπαρξης των κομμάτων. Ας διαβάσουν, έστω, ορισμένοι, το σχετικό πόνημα του Ευάγγελου Βενιζέλου, για το κομματικό φαινόμενο, που ακόμη και στη «μετανεοτερική» εποχή μας, δεν παύει να αποτελεί μια αυστηρή συνθήκη, ένωσης ανθρώπων, που συμφωνούν σε ορισμένους στόχους και  αρχές, που συγκροτούνται στη βάση ενός ιδεολογικού πλαισίου, με προσδιορισμένες ιστορικές και κοινωνικές αναφορές.

 ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ