Την Κυριακή 26 Αυγούστου στις 11.00 το πρωί, πραγματοποιήθηκε στο πνευματικό κέντρο της Ι.Μ.Ναυπάκτου και Αγ.Βλασίου, η παρουσίαση του βιβλίου «Στα χνάρια των Κολοβαίων της Ναυπάκτου», του συγγραφέα Ηλία Δημητρόπουλου.
Το βιβλίο παρουσίασαν ο φιλόλογος Γεώργιος Λαουρδέκης και ο δάσκαλος Βασίλειος Πολιτόπουλος και προσφέρθηκε δωρεάν σε όλους τους παρευρισκόμενους στην εκδήλωση, δεδομένου ότι η έκδοσή του είναι χορηγία του προέδρου της 1ης ΓΕΝ και δημοτικού συμβούλου Χρήστου Σαλαμούρα.Με την παρουσία τους τίμησαν την εκδήλωση ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγ.Βλασίου κ.Ιερόθεος,ο Βουλευτής του Κιν.Αλ. Δημ.Κωνσταντόπουλος,ο χορηγός του βιβλίου Χρ.Σαλαμούρας,ο πρόεδρος του Ναυπακτιακού συνδέσμου Πατρών κ.Τηλιγάδας και εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης
Ο συγγραφέας του βιβλίου Ηλίας Στ. Δημητρόπουλος, σημειώνει για το πόνημά του:
«Ο τίτλος του βιβλίου «ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΩΝ ΚΟΛΟΒΑΙΩΝ ΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ», μπορεί να «ξεγελάσει» τον αναγνώστη στην πρώτη προσέγγισή του, γιατί του προξενεί την εντύπωση ότι πρόκειται για την ιστόρηση ενός συνηθισμένου γενεαλογικού δέντρου. Μπορεί, όμως, το έργο να έχει ως επίκεντρο την πορεία ενός αξιόλογου γένους, όπως αυτό των Κολοβαίων της Ναυπάκτου (όχι της Ναυπακτίας), αλλά προσκομίζει ευρύτερα ενδιαφέροντα ιστορικά- λαογραφικά στοιχεία, άγνωστα μέχρι σήμερα.
Όπως καταδεικνύεται, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, το συγκεκριμένο γένος των Κολοβαίων, προήλθε από μετεξέλιξη του γένους Σιαπλαούρα, που έχει ως αφετηρία τα Πράμαντα των Τζουμέρκων.
Οι Σιαπλαούρα ήταν Σαρακατσάνοι – βλαχοποιμένες, οι οποίοι στα χρόνια του Αλή- Πασά, εκδιώχθηκαν ως υποστηρικτές του ομόφυλου, Κατσαντώνη (Αντώνης Μακρυγιάννης) βρέθηκαν στην Καρυά Δωρίδας, χωριό εγκαταλειμμένο σήμερα, πλησίον του Δροσάτου (Καρδάρα).
Ύστερα από ένα φονικό που έγινε στην Καρυά, λίγο πριν την Επανάσταση του 1821, ανάγκασε τον νεαρό Θανάση Σιαπλαούρα (μετέπειτα Κολοβός) να εγκαταλείψει τη ν Καρυά και να καταφύγει στη δούλεψη (τσοπανόπουλο) του επίσης Σαρακατσάνου – Βλαχοποιμένα , Δημογέροντα του Νιόκαστρου Αδαμοχρήστου. Οι Αδαμαίοι- Σαλαμούρα είχαν μετοικήσει στο Νιόκαστρο περί το 1806 και πιθανόν να συνδέονταν με συγγένεια με τους Σιαπλαούρα και τους άλλους Τζουμερκιώτες, τους οποίους συναντάμε και ως Ξηρομερίτες, επειδή ξεχειμώνιαζαν στη Ξερόμερο.
Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες ο Θανάσης Σιαπλαούρας, αφού αγωνίστηκε για δέκα χρόνια για την απελευθέρωση των Ελλήνων και δοξάστηκε ιδιαίτερα στην Εποποιΐα της Κλείσοβας, στις 25 Μαρτίου του 1826, όπου έπεσε ηρωικά ο αδερφός του Ηλίας Σιαπλαούρας ή και Καπλαούρας, επέστρεψε στο Νιόκαστρο.
Παντρεύτηκε την Ελένη του Αδαμογιωργάκη, ο οποίος Αδαμογιωργάκης διαδέχθηκε στη δημογεροντία του Νιόκαστρου τον αδερφό του (;) Αδαμοχρήστο.
Εκείνα τα χρόνια κάτω μετέπεσε από Σιαπλαούρας σε Κολοβός, χωρίς ποτέ να απωθήσει στη λήθη το αρχικό επίθετό του.
Στο Νιόκαστρο δημιούργησε οικογένεια με οκτώ παιδιά (πέντε αγόρια και τρία κορίτσια), απόκτησε περιουσία με τα μέτρα της εποχής. Το σπίτι (βρίσκεται ερειπωμένο) των Κολοβαίων στο Νιόκαστρο, αποτελεί δε μια ζωντανή μνήμη, για το πέρασμα των Κολοβαίων από το Νιόκαστρο.
Ο Κολοβός συμπεθέρεψε με τους προύχοντες Μακρυγιανναίους της Στύλιας. Συγκεκριμένα ο πρωτότοκος γιος του Σπύρος παντρεύτηκε την Κωνσταντίνα κόρη του ευκατάστατου Θωμά Καρβούνη, ο οποίος καταγόταν από την Τερψιθέα (Βετολίστα) και ήταν σώγαμπρος στους Μακρυγιανναίων της Στύλιας. Αυτός ο γάμος είχε ιδιαίτερη σημασία.
Το βιβλίο είναι γραμμένο με γλαφυρό τρόπο σε απλή και κατανοητή γλώσσα, άριστα δομημένο ως προς την ύλη του και εμπλουτισμένο με φωτογραφικό υλικό.
Ο συγγραφέας του βιβλίου έχει καταγράψει, στο οδοιπορικό των Κολοβαίων του Νιόκαστρου πλέον, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες μετοίκησαν αργότερα στα τότε ξεχειμαδιά της Ρίζας με ανάδειξη πρωτοποριακών στοιχείων αναφορικά με την κάθοδο και εγκατάσταση μετεπαναστατικά βλαχοποιμένων στη Ρίζα- Αγραπιδόκαμπο- Μακύνεια στην άνδρωση των χωριών αυτών.
Τα παιδιά του Θανάση Κολοβού, με βάση το χάνι στο Σοποτό (παραλία της Ρίζας), το Κιβδηλοποιείο στην Κλόκοβα, τον Κολοβέικο μύλο, έγραψαν τη δική τους ιστορία.
Πολύτιμες και πολύπλευρες είναι οι πληροφορίες που συνάγονται από συμβόλαια των Κολοβαίων που είναι καταχωρημένα στο βιβλίο.
Τέλος να σημειωθεί ότι από το σοι των Κολοβαίων αναδείχθηκαν τέσσερις δήμαρχοι (Κώστας Μακρυγιάννης, Νικόλαος Ρέππας, Φώτης Ζησιμόπουλος και Γιώργος Κολοβός), γεγονός που καταδεικνύει το κύρος και την κοινωνική επιφάνεια του γένους
Το διακεκριμένο τέκνο του γένους των Κολοβαίων, ο ρέκτης Λεωνίδας Σπ. Κολοβός, συνέβαλε τα μέγιστα, ως συνεργάτης του συγγραφέα Ηλία Δημητρόπουλου, για να γραφτεί η Κολοβέικη «Βίβλος».
Λίγα λόγια για τον Ηλία Στ. Δημητρόπουλο
Ο Ηλίας Δημητρόπουλος γεννήθηκε το 1945 στο Νεόκαστρο Ναυπακτίας, όπου και τελείωσε το εξατάξιο Γυμνάσιο. Κατόπιν εισήχθη με εξετάσεις στην Πολεμική Αεροπορία (ΣΤΥΑ) τον Οκτώβριο του 1963.
Με την αποστρατεία του το 1998 μπήκε στο χώρο των γραμμάτων με σειρά αρθρογραφίας στον τοπικό τύπο, στις αεροπορικές εκδόσεις και στα περιοδικά “η δάφνη” και “Αχαϊκά”. Είναι μέλος της Εταιρίας Ναυπακτιακών Μελετών (Ε.ΝΑ.Μ.), του Πνευματικού Ομίλου Δαφνιωτών Ναυπακτίας, Πρόεδρος του Συνδέσμου Ναυπακτίων Πάτρας “Ο Άγιος Χαράλαμπος” και διευθυντής της εφημερίδας του Συνδέσμου “Ναυπακτιακή Φωνή” από το 2001.
