Τριγάζης:Γιατί όχι το Πάσχα ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς;

αρχείο λήψης (1)

Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται αδύνατη η οργάνωση λαϊκών κινητοποιήσεων κάθε είδους την ημέρα του Πάσχα. Έτσι αποφασίστηκε η μεταφορά της Πρωτομαγιάς την Τρίτη του Πάσχα.

Ωστόσο, θα επικαλεστώ την εμπειρία των φιλειρηνικών και συνδικαλιστικών κινημάτων στην Δ. Ευρώπη, που παραδοσιακά οργανώνουν πασχαλινές πορείες ειρήνης την ημέρα του Πάσχα των Καθολικών. Πρόκειται για παράδοση που ήρθε και στην Ελλάδα το 1963, με την οργάνωση της πρώτης Μαραθώνιας Πορείας Ειρήνης από τον Γρηγόρη Λαμπράκη, την ΕΕΔΥΕ και τον Σύνδεσμο Νέων «Μπέρτραντ Ράσσελ» για τον Πυρηνικό Αφοπλισμό.

Θα έπρεπε να το γνωρίζουν και το θυμούνται αυτό, τόσο οι συνδικαλιστικές ηγεσίες όσο και ο υπουργός Εργασίας της χώρας μας, διότι μια τέτοια ήταν η Πορεία Ολντερμάστον –Λονδίνο, το Καθολικό Πάσχα του 1963 (14 Απριλίου), στην οποία είχε πάρει μέρος ο Γρηγόρης Λαμπράκης, επικεφαλής ελληνικής αντιπροσωπείας  από τους Λεωνίδα Κύρκο, Μανώλη Γλέζο, Σπύρο Λιναρδάτο και Μπέτυ Αμπατιέλου. Από την διεθνή πορεία του Ολντερμάνστον  ο Λαμπράκης είχε φέρει για την μετά μία εβδομάδα πορεία του Μαραθώνα το μαύρο πανό, που στην μια πλευρά έγραφε ΕΛΛΑΣ και την άλλη GREECE.

Ένας αντίλογος  για την πραγματοποίηση εργατικών κινητοποιήσεων ανήμερα του Πάσχα θα μπορούσε να αφορά την μορφή αλλά όχι και  το περιεχόμενό τους, αφού τα αναστάσιμα μηνύματα ταιριάζουν απόλυτα με το βαθύτερο νόημα των εργατικών και φιλειρηνικών αγώνων. Ιστορικά, η ανάσταση έχει ταυτιστεί με τους αγώνες για την ζωή και την ελευθερία. Το ΕΑΜ έλεγε για τον αγώνα του ότι «μιας νέας ανάστασης χτυπάει η καμπάνα». Και η Διδώ Σωτηρίου την ημέρα της κηδείας του Γρηγόρη Λαμπράκη είχε δηλώσει μπροστά στην πρωτοφανή κοσμοσυρροή «είμαστε εδώ, όχι για ταφή , μα για ανάσταση», προδικάζοντας τον λαϊκό ξεσηκωμό που πυροδότησε η δολοφονία του βουλευτή της αριστεράς και Μαραθωνοδρόμου της ειρήνης.

Ως προς την μορφή, θα μπορούσαν τα συνδικάτα να γιορτάσουν την Πρωτομαγιά μαζί με την Ανάσταση στις πλατείες των πόλεων ή κωμοπόλεων της χώρας μας. Η μαζικότητα των εκδηλώσεων θα ήταν πλήρως εξασφαλισμένη και πολύ μαζικότερη εκείνων που προετοιμάζουν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ.

Μόνο με νέες ιδέες και με καινοτόμες μορφές δράσης θα αναγεννηθεί το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στη χώρα μας, δηλαδή, με μορφές δράσης και αιτήματα που δεν ακολουθούν την πεπατημένη. Επειδή δεν λείπω από τις καθιερωμένες ή και τις μη καθιερωμένες λαϊκές κινητοποιήσεις, προβληματίζομαι έντονα για το γεγονός ότι σε αυτές ακούω συνθήματα που κυριάρχησαν σε όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης, ίδια και απαράλλαχτα.

Τελευταία επισήμανση. Υπάρχει Πλατεία Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Αθήνα και αν υπάρχει πόσοι την ξέρουν; Απαντώ ότι τέτοια πλατεία υπάρχει και είναι επί της Πειραιώς, απέναντι από το Μουσείο Μπενάκη, στα σύνορα των δήμων Αθηναίων και Ταύρου. Είναι η μικρή αλλά πολύ ορατή πλατεία στην οποία έχει τοποθετηθεί ανδριάντας του Σταύρου Καλλέργη, ενός εκ των πρώτων ελλήνων σοσιαλιστών ηγετών, ο οποίος είχε την πρωτοβουλία για την έναρξη των εκδηλώσεων της Εργατικής Πρωτομαγιάς στη χώρα μας, το 1893. Ο Σταύρος Καλλέργης (πατέρας του γνωστού αείμνηστου ηθοποιού και βουλευτή του ΚΚΕ Λυκούργου Καλλέργη) είχε ιδρύσει το 1890 τον Κεντρικό Σοσιαλιστικό Σύλλογο, ο οποίος αυτοχαρακτηριζόταν «ο πρώτος σοσιαλιστικός σύλλογος εν Ελλάδι και Τουρκία, με καθαρόν και απ’ ευθείας σοσιαλιστικόν πρόγραμμα». 

Προτείνω, ακόμα μια φορά, στη ΓΣΕΕ και στα κόμματα της αριστεράς, να μην ξεχνούν την Πλατεία Εργατικής Πρωτομαγιάς της Αθήνας, όπου θα πρέπει ταυτόχρονα να τιμάται και η μνήμη του Σταύρου Καλλέργη.

*Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής  του ΣΥΡΙΖΑ.

 

The post Τριγάζης:Γιατί όχι το Πάσχα ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς; appeared first on indicator.gr.

Πηγή:



Ακολουθήστε μας σε Google News, Facebook και Instagram και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ γράψτε το σχόλιο σας!
Το όνομα σας ...