Άρθρο του Θανάση Καλαβρουζιώτη για την τοπική αυτοδιοίκηση….

Το τελευταίο διάστημα ,οι περιστάσεις δεν επιτρέπουν να περάσουν απαρατήρητα κάποια δημοσιεύματα ,για την αλλαγή στις εκλογικές διαδικασίες και τον τρόπο εκλογής των αιρετών στους Καλλικρατικους Δήμους.
Γίνεται αντιληπτό, από όλα αυτά, όλο και περισσότερο, πως αναγκαστικά και σταδιακά, ίσως και βίαια καμία φορά ,η αναβάθμιση της λειτουργίας του δημοσίου τομέα, υποχρεωτικά θα συμπαρασύρει και τον τρόπο διαχείρισης των περιφερειακών Ενοτήτων , αλλά κυρίως των Δήμων.
Αν συνυπολογίσει κανείς, εφ όσον ισχύουν , όσα στο πέρασμα των καιρών έχουν δει το φως της δημοσιότητας σχετικά με το οτι η κακοδιαχείριση σε πολλούς Δήμους, ευθύνεται σε σημαντικό βαθμό για την σημερινή κατάσταση-κατάντια και την οικονομική δυσπραγία-ασφυξία, τότε πρέπει να γίνει συνείδηση , πως οι Δήμοι πρέπει να αλλάξουν ριζικά. Δεν πρέπει να διοικούνται πλέον από παλαιάς κοπής << επαγγελματίες>> πολιτικούς.
Κάποια στιγμή , όλοι , θα πρέπει να αντιληφθούμε, αλλά κυρίως να αποδεχθούμε , το γεγονός, πως πολύ μεγάλο μέρος της σπατάλης και της ασυδοσίας κατά τις τελευταίες δεκαετίες προήλθε κύρια από την αδυναμία η ανυπαρξία διάθεσης για <<έντιμη>> και χρηστή διαχείριση και διοίκηση σε επίπεδο Δημοτικών και Περιφερειακών Αρχών ( πολλά τα παραδείγματα τον τελευταίο καιρό <<αρχόντων>> που οδηγήθηκαν ακόμη και στην φυλακή)
Δυστυχώς φαινόμενα διεφθαρμένης κομματοκρατοριας, χαλαρότητας ηθών και ρουσφετολογίας, που είχαν επικρατήσει και καθιερωθεί δεκαετίες τώρα σε όλο το Δημόσιο, διαχύθηκαν και στα πεδία διαχείρισης των Δήμων. Ας αναλογισθούμε , πως σχεδόν ακόμη και σήμερα από την πλειονότητα των Δήμων, δεν έχει συνταχθεί σοβαρός προϋπολογισμός με αναλογιστικές διαδικασίες. Ας γίνει αντιληπτό, ότι οι Δήμοι πρέπει να επιζητούν, οι ίδιοι πρωτίστως , επιτακτικά να περιέλθουν σε ουσιαστικότερη διαδικασία ελέγχου από την κεντρική διοίκηση.
Πρέπει οι πόροι διαχείρισης , αλλά κυρίως αυτοί της ανάπτυξης να μην σπαταλούνται, ούτε λόγω αδυναμίας, ούτε ίσως και από έλλειψη γνώσεων η αξιοποίησης προτάσεων και ιδεών.
Απολογιστικά εάν αθροιστούν κονδύλια που έχουν σπαταληθεί η σπαταλούνται , ακόμη σε αμφίβολου λειτουργικότητας ΜΚΟ- Σωματεία – Ημετέρους και Ι-δικούς μας , εύκολα θα κατανοήσουμε όλοι , πως πρέπει να δομήσουμε Δήμους , τόσο οικονομικά, όσο και λειτουργικά αυτάρκεις.
Η διαδικασία δεν είναι δύσκολη. Απλά χρειάζεται όρεξη, ανθρώπους τίμιους και πεπειραμένους σε θέματα επιχειρηματικότητας και επιχειρησιακής λειτουργίας, με γνώση απλών οικονομικών, με εγκράτεια και δημιουργική διάθεση, επιτυχημένους στον εργασιακό βίο τους .Με άλλα λόγια να δραστηριοποιηθεί επί τέλους και να επιλεγεί ένα στελεχιακό δυναμικό, ένας πυρήνας πολιτών, που έχουν γνώση του τι σημαίνει <<ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ>> και ΔΙΟΙΚΗΣΗ, καθώς και κάποιοι υγιείς Πολιτικοί , που θα αποτελέσουν όλοι μαζί τον συνδετικό κρίκο μεταξύ κεντρικής Διοίκησης και Περιφέρειας.
Ας προβληματιστούμε όλοι και να απομονώσουμε τις σημερινές πρακτικές και τα παρελθόντα στελέχη , όταν βλέπουμε πως διοικούν όλους σχεδόν τους Δήμους η τουλάχιστον τον μεγαλύτερο αριθμό αυτών. Η υπέρβαση θα μπορέσει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις αναμορφωτικής αντίδρασης.
Το σοκ που θα προκληθεί στους πελατοκεντρικους πολιτικούς ίσως δημιουργήσει προϋποθέσεις υγιών αλλαγών.
Στον αντίποδα αυτές ακριβώς οι αλλαγές είναι που θα επιτρέψουν σε νέους , δημιουργημένους , επαγγελματικά αποκαταστημένους και επιτυχημένους , με ένσημα στην πλάτη πολίτες , να θελήσουν επιτέλους να πάρουν την τύχη των Δήμων στα χέρια τους.
Δυστυχώς τόσα χρόνια οι Δημοτικές Εκλογές αντιμετωπίζονταν σαν μια ευκαιρία να αλληλοστηριχθουν γνωστοί και φίλοι και όχι ικανοί.nafpaktianews
Δυστυχώς το εγχείρημα αυτό όχι μόνο έφερνε και φέρνει αποτυχία αλλά σηματοδότησε και την οικονομική καταστροφή των Δήμων, την σπατάλη του εθνικού και δημόσιου πλούτου, την αλλοτρίωση συνειδήσεων.
Με την Τοπική Αυτοδιοίκηση να φιγουράρει στην πρώτη θέση των υποθέσεων κακοδιοίκησης , καταλαμβάνοντας το 43% των συνολικών ποινικών διώξεων που αφορούν εργαζομένους και αιρετούς ΟΤΑ ( Έκθεση Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Κου Λ. ΡΑΚΙΝΤΖΗ 2012)
Χαρακτηριστικές περιπτώσεις κακοδιαχειρίσεις των ΟΤΑ στις οποίες παρενέβη ο Γ.Ε. Κος Ρακιντζης είναι: ( Απευθείας αναθέσεις πλείστων έργων τα οποία ελέγχονται και από τω Σώμα Επιθεωρητών-Ελεγκτών—Χρήση πολυτελών αυτοκίνητων ιδιοκτησίας των Δήμων από Αντιδημάρχους- Μη εφαρμογή Αποφάσεων Δημοτικών Συμβουλίων- Παραποίηση Πρακτικών-Πλαστά Δικαιολογητικά και Τίτλοι Σπουδών-Παράνομες Μισθώσεις Ακινήτων ιδιοκτησίας των Δήμων με αδιαφάνεια-Οικονομικά σκάνδαλα-Μη καταλογισμός ευθυνών κλπ).
Είναι καιρός λοιπόν να σταματήσει ο κατήφορος.
Οι Δήμοι χρειάζονται <<ΕΝΤΙΜΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ>>, η οποία δεν σημαίνει μόνο Οικονομική διαχείριση. Σημαίνει εντιμότητα στην παραδοχή των λαθών. Σημαίνει εντιμότητα στην αποδοχή του νέου, του καινοτόμου, του ανατρεπτικού σε κάθε έκφανση λειτουργίας της κοινωνίας. Σημαίνει πέραν της στείρας άρνησης , αναζήτηση λύσεων και νέων προσεγγίσεων σε τρόπους σκέψης. Έντιμη διαχείριση θα ήταν σγουρά η διενέργεια ελέγχων από τους ίδιους του εν ενεργεία αιρετούς.
Η γυναίκα του Καίσαρα πρέπει να φαίνετε και να έχει την διάθεση να είναι έντιμη.
Δεν είναι λοιπόν καθόλου νωρίς , ώστε να αρχίσουν από τώρα οι παραγωγικές ζυμώσεις στην κοινωνία για την ανάδειξη ενός νέου μοντέλου διακυβέρνησης των Δήμων , μακριά από << Ι-διαίτερα >> συμφέροντα.
Όσα στερεί η κρίση και το μνημόνιο από την δοκιμαζόμενη κοινωνία και τις ευπαθείς ομάδες, ας δοθούν από προγράμματα << ουσίας>> , κοινωνικής στήριξης και προσφοράς , από τους Δήμους.
Η κρίση φέρνει την ανάγκη να αναδειχθεί μια νέα Δημοτική Αρχή , σε κάθε Δημο , κάθε Περιφέρεια , κάθε Κοινότητα, όπου δεν θα υπάρχουν ρουσφέτια-κρυφά κονδύλια-στοχευμενες απ ευθείας αναθέσεις – πυροτεχνήματα-φωτογραφίες και παράθυρα.
Να αναδειχθεί μια νέα κουλτούρα.
Ας αναζητηθούν λοιπόν εκείνες οι ευρύτερες συμμαχίες , που θα μπορέσουν από τώρα να διαμορφώσουν πρόγραμμα και στρατηγική, που να την αφομοιώσει ο πολίτης σταδιακά , ώστε σε λίγο να είναι ώριμη να παράγει ουσιαστικό και καινοτόμο έργο για την κοινωνία.
Αυτή την νέα νοοτροπία προτείνω να αρχίσουμε να επεξεργαζόμαστε, προτείνοντας ταυτόχρονα κίνητρα ενασχόλησης με τα κοινά , σε αντιδιαστολή με τα αντικίνητρα που μέχρι σήμερα συντηρούσαν << μικροπολιτικές>> αντιλήψεις, προκειμένου απλώς ο πολίτης να αρκείται με το απλό <<τοπικό ρουσφέτι>> η την απλή χωρίς αναταράξεις καθημερινή πολιτική διαχειρίσεις των μετρίων.